«مهارت ساخت و نواختن رباب» به عنوان بیست و ششمین عنصر میراث فرهنگی ناملموس ایران چهارشنبه 23 آذرماه در کمیته بین المللی میراث فرهنگی یونسکو در پاراگوئه به ثبت رسید.
به گزارش جماران، رباب ساز بسیار زیبایی در فرهنگ موسیقی ایرانی است که نقش مهمی در حفظ و ارتقای هنر موسیقی ایران دارد. این ساز بخشی از هویت فرهنگی و تاریخی جامعه ایرانی است که حامل سنت‌های مردمی است و جوامع مختلف را از طریق موسیقی، جشن‌ها و آیین‌ها به هم پیوند می‌دهد.
این ابزار به عنوان یک عنصر وحدت بخش، همبستگی را تقویت می کند، پیوندهای اجتماعی را تقویت می کند و تبادل فرهنگی را ترویج می کند.
بدن رباب بیشتر از تنه درخت توت خشک شده تشکیل شده است. روش های پایدار در ساخت این ابزار نیز به رفاه جامعه و پویایی فرهنگی کمک می کند.
این عنصر زیربنای موسیقی اجدادی جوامع و مردم محلی به شمار می رود و در میان نوازندگان و مسئولان محلی ایران از احترام بالایی برخوردار است. همچنین این عنصر در موسیقی سنتی ایران و ارکستر ملی بسیار اجرا می شود.
رباب و آداب و رسوم آن یک مؤلفه مهم فرهنگی در شرق ایران به ویژه در جوامع افغانی، بلوچ، زبلی (سیستانی)، خراسانی، نقشبندی، چشتی، قدری و سهروردیه است.
این فایل با مشارکت افغانستان، تاجیکستان و ازبکستان تهیه و تنظیم شده است.