یک مطالعه جدید نشان می دهد که توانایی یادگیری و ایجاد خاطرات فقط مختص مغز نیست، بلکه در واقع یک ویژگی اساسی است که سلول های بدن انسان به اشتراک می گذارند.
به گزارش ایسنا، یک کشف قابل توجه آنچه دانشمندان مدت ها به آن اعتقاد داشتند را زیر سوال برد. مطالعه ای توسط نیکولای وی کوکوشکین (Nikolay V. Kukushkin)، دانشیار بالینی در دانشگاه نیویورک، مطالعه ای انجام داد و آن را در مجله Nature منتشر کرد. او نشان داد که سلولهای غیر مغذی، از جمله بافت عصبی و کلیه، میتوانند الگوهای محیط خود را تشخیص دهند و «ژنهای حافظه» را فعال کنند. این همان ژنی است که سلول های مغز از آن برای اتصال مجدد و ایجاد خاطرات استفاده می کنند.
کوکوشکین با استناد به SF توضیح می دهد: “یادگیری و حافظه به طور کلی فقط با مغز و سلول های مغز مرتبط است، اما مطالعه ما نشان می دهد که سایر سلول های بدن نیز می توانند یاد بگیرند و خاطره سازی کنند.”
برای دستیابی به این کشف غیرمنتظره، محققان دو نوع سلول غیر مغزی انسان را در معرض الگوهای مختلف سیگنال های شیمیایی قرار دادند و پاسخ سلول های مغز به انتقال دهنده های عصبی را در طول فرآیند یادگیری شبیه سازی کردند. با مهندسی کردن سلولها برای تولید پروتئینی که با فعال شدن ژن حافظه روشن میشود، این تیم قادر به نظارت بر تواناییهای یادگیری و حافظه سلولها شدند.
نتایج چشمگیر نشان میدهد که سلولهای غیر مغزی قادر به تمایز بین الگوهای پیوسته و مجزای فضایی سیگنالهای شیمیایی هستند، همانطور که نورونهای مغز میتوانند از طریق قرار گرفتن مکرر در معرض آنها در طول زمان تفاوت بین جمعآوری اطلاعات و یادگیری را تشخیص دهند.
کوکوشکین می گوید، این نشان می دهد که توانایی یادگیری منحصر به سلول های مغز نیست، بلکه ممکن است در واقع ویژگی اساسی همه سلول ها باشد.
این کشف نه تنها درک ما از حافظه را به چالش می کشد، بلکه امکانات جدیدی را برای بهبود یادگیری و درمان اختلالات حافظه ارائه می دهد. کوکوشکین پیشنهاد می کند که در آینده ممکن است لازم باشد سلول های دیگر بدن را برای حفظ عملکرد سالم در نظر بگیریم.
نویسنده این مطالعه نتیجه می گیرد: این کشف درهای جدیدی را به روی درک نحوه عملکرد حافظه می گشاید و می تواند به راه های بهتری برای بهبود یادگیری و درمان مشکلات حافظه منجر شود. در عین حال، نشان می دهد که ما باید در آینده با بدن خود مانند مغز خود رفتار کنیم. به عنوان مثال، به این فکر کنید که لوزالمعده چگونه وعده های غذایی گذشته را برای حفظ سطح قند خون سالم به خاطر می آورد، یا اینکه چگونه یک سلول سرطانی الگوهای شیمی درمانی را به خاطر می آورد.