- نام فیلم: باشو غریبه کوچک
- زبان: گیلکی، عربی خوزستان، فارسی
- سال انتشار: 1368
- کارگردان: بهرام بیضایی
- بازیگران: سوسن تسلیمی، عدنان عفراویان، پرویز پورحسینی، فرخ لقاء هوشمند
خلاصه فیلم
در سختی های جنگ، در دل جنوب، داستان باشو آغاز می شود. پسری که طعم تلخ نابودی را چشیده، خود را به دست سرنوشت می سپارد و سفری پر فراز و نشیب را آغاز می کند. رویا او را به سرزمینی سرسبز در شمال می برد و در آنجا با زنی مهربان به نام نای و دو فرزندش آشنا می شود. نای پناهگاهی امن برای باشو می شود، اما زبان و فرهنگ آنها مانند دو دنیای متفاوت است.
باشو با قلبی پاک و صمیمانه سعی می کند جایگاه خود را در این خانواده جدید پیدا کند. او در کارهای خانه و کشاورزی به نای کمک می کند و با وجود اختلاف زبان، پیوند عمیقی بین آنها شکل می گیرد، اما سایه مخالفت شوهر نای همیشه بر سر این رابطه صمیمی آویزان است. بازگشت او از این سفر نقطه عطفی در تاریخ باشو است.
پدری که دست راستش را در جنگ از دست داده، ابتدا به حضور باشو در خانه اش اعتراض می کند. اما باشو با فداکاری و ایثار دل پدر را به دست می آورد. در نهایت، نای و خانواده باشو برای محافظت از مزرعه خود در برابر گرازهای وحشی متحد می شوند. این صحنه حماسی نماد همبستگی و پیروزی بر مشکلات است.
در مورد فیلم
“کمی غریبه باش” یکی این یکی از بهترین فیلم هایی است که در مورد جنگ ساخته شده است. بهرام بیضایی در این فیلم با بازی سوسن تسلیمی داستانی دیدنی را روایت می کند.
بیضایی در این فیلم نشان می دهد که تفاوت فرهنگ ها، آداب و رسوم و غذاهای اقوام مختلف بخشی از دلایل دوری این اقوام از یکدیگر است. باشو طعم نان و برنج شمالی ها را دوست ندارد و ابتدا غذای آنها را نمی خورد اما در مواقع لزوم باید به طعم آنها عادت کند. همسایه های نایجان نماد افرادی هستند که نسبت به دیگر اعضای خانواده تعهدی ندارند و آنها را تحقیر می کنند. این افراد نژادپرست هستند و اغلب باشو را کودکی بی ادب، کور و بی هوش می بینند. اما نایجان که خواندن و نوشتن بلد نیست از همه همسایه ها باسوادتر است و کم کم نگاه تبعیض آمیز خود را کنار می گذارد و سعی می کند با باشو ارتباط برقرار کند. اوج این رابطه صحنه ای است که به گفته سوسان تسلیمی بداهه ساخته شده است. در این صحنه نایجان اشیاء مختلفی را به زبان محلی خود ارائه می کند و از باشو می خواهد که آنها را به زبان خود ارائه کند. باشو برای اولین بار در فیلم در این صحنه می خندد. این صحنه نشان می دهد که ارتباط با افراد دیگر و سایر اعضای خانواده چقدر آسان است و فقط باید بپرسید.
حرف پایانی
این شاهکار سینمایی به کارگردانی بهرام بیضایی نه تنها در زمان خود که تا به امروز مورد تحسین منتقدان و مخاطبان قرار گرفته است. باشو غریبه کوچک گنجینه ارزشمند سینمای ایران است که پیام صلح و دوستی را به نسل های آینده می رساند.