بخش پایانی گفت‌و‌گوی نیویورک‌تایمز با جی‌دی‌ونس
عصر ایران- بخش پایانیِ گفت‌و‌گوی مفصلِ لولو گارسیا ناوارو خبرنگار ارشد نیویورک‌تایمز با جی‌دی‌ونس (معاون ترامپ در دولت جدید) مانند نوبت‌های قبل حاوی نکات قابل توجهی است تا با افکار او بیشتر آشنا شویم.
هر چند این مصاحبه پیش از انتخابات انجام شده و طبعا به دنبال جذب رأی برای دونالد ترامپ است اما نشان می‌دهد چه در سر دارد تا با حمایت و فرمان ترامپ اجرایی کند.
بخش پایانی مصاحبه برای روزنامه‌نگاران ما هم از منظر حرفهای می‌تواند جالب باشد آنجا که ناوارو یک پرسش را بارها تکرار می‌کند تا از ونس پاسخ بگیرد. این سؤال که به نظر او ترامپ 4 سال قبل شکست خورد یا نه چون اگر می‌گفت نه به این معنی بود که زیر بار شکست در انتخابات امسال نمی‌رود و سرانجام پاسخ منفی را با سماجت و تکرار دریافت می‌کند و البته می‌دانیم پیروزی قاطع ترامپ جای حرف و حدیثی باقی نگذاشت و این امکان از دست رفت که معلوم شود زیر بار شکست می‌رود یا نه.
این گفت‌و‌گو را لیلا احمدی برگردانده و انتشار آن با دو هدف صورت می‌پذیرد: اول آشنایی با افکار مصاحبه‌شونده و دوم اطلاع از آنچه در رسانه‌های معتبر دنیا انعکاس می‌یابد.
➖➖➖➖➖➖➖➖➖
اگر موافق باشید به موضوع مهاجرت بپردازیم. در این حوزه هم شاهد تغییر موضع شما هستیم. شما در سال 2012، زمانی که هنوز در دانشگاه ییل بودید، به انتقاد از مواضع مهاجرتیِ حزب جمهوری‌خواه پرداختید و نوشتید: «به این موضوع بیندیشید. ما محافظه‌کاران که در مدیریتِ کارآمدِ وام‌های تجاری و تنظیم عرضۀ مواد غذایی اعتمادی به دولت نداریم، معتقدیم که دولت می‌تواند میلیون‌ها مهاجر غیرقانونی را اخراج کند.» جالب نیست؟ چه چیزی تغییر کرده؟
– خب موضوع این است که سه سال و نیمِ کامالا هریس کمکی به تغییر شرایط نکرد. ما 25 میلیون مهاجر غیرقانونی در کشور داریم. فکر می‌کنم وقتی آن مطلب را نوشتم، رقم مهاجران احتمالاً …
رقم دقیق مهاجران غیرقانونیِ آن سال را نمی‌دانیم.
-شش یا هفت میلیون بود. منظورم این است که این رقم تخمینی است. وزارت امنیت داخلی این رقم را 20 میلیون اعلام کرده و به نظرم آن‌ها به دلایل متعدد کم‌شماری می‌کنند؛ اما هر چه باشد، این رقمِ جهنمی بسیار بالاتر از 12 سال پیش است. [طبق اعلام وزارت امنیت داخلی، در سال 2022، 11 میلیون مهاجر غیرقانونی در ایالات متحده وجود داشت که آخرین تخمین رسمی است. پس از سال 2022 مهاجرت غیرقانونی افزایش یافت، اما هنوز آمار رسمی در این‌باره وجود ندارد.]
آنچه آموخته‌ایم این است که اگر در مورد اخراج مهاجران غیرقانونی جدی نباشیم، هرگز نمی‌توانیم از مرزها به‌نحو معنی‌داری محافظت کنیم. چرا باید ورود به کشور این‌قدر آسان باشد؟ ما اساساً به موانع فیزیکی و تکنولوژیکی نیاز داریم. به دیواری نیاز داریم که در وهلۀ نخست، ورود غیرقانونی افراد به کشور را دشوار کند و این آمادگی هم باید وجود داشته باشد که افراد را به طور قابل‌توجهی اخراج کنیم تا تعدادشان کاهش یابد.
به نظر شما اخراج 20 میلیون نفر چه‌قدر طول می‌کشد؟ پرزیدنت ترامپ وعده داده که همۀ افراد غیرقانونی در این کشور را اخراج خواهد کرد. آیا جدول زمانی خاصی مدنظرتان است؟
– فکر نمی‌کنم مجبور باشید تک‌تکِ آن‌ها را اخراج کنید. اگر کار را برایشان سخت‌تر کنید، بسیاری از آن‌ها داوطلبانه از کشور خارج می‌شوند. بنابراین این ضرورت که هردوی ما، من و ترامپ به آن معتقدیم و خواست اکثریت است، باید اجرا شود. باید تعداد زیادی از آن‌ها را از مرزها بیرون برانیم. بیگانگان غیرقانونی زیادی در این کشور به سر می‌برند. ما باید قوانین لازم‌الاجرا و بازدارنده را برای افرادی که به‌طور غیرقانونی به این‌جا می‌آیند دوباره برقرار کنیم.
مسلماً اخراج حدود یک میلیون نفر در سال منطقی است. الان 25 میلیون مهاجر غیرقانونی داریم. بنابراین، اگر ریاضیاتم درست بگوید، زمان زیادی طول می‌کشد. 25 سال زمان‌بر است؛ اما باز هم فکر نمی‌کنم مجبور باشیم همه را اخراج کنیم، چون اگر سیاست مرزی معقول را دوباره برقرار کنیم، بسیاری از آن افراد به میل خود به خانه‌هایشان برمی‌گردند. اگر با جذب نیروی کار غیرقانونی و کاهش دستمزد، کار را برای شرکت‌های آمریکایی دشوار کنید، بسیاری از این افراد به کشورشان برمی‌گردند. من قوانینی را برای حواله‌های مالیاتی درنظر گرفته‌ام، چون داستان این است که آن‌ها به کشور وارد می‌شوند، پول در می‌آورند و مقدار زیادی از آن را به کشورشان می‌فرستند. اگر بر حواله‌ها مالیات وضع شود، دیگر برای هر کاری به این‌جا نمی‌آیند.
بنابراین به نظر می‌رسد درحالحاضر تمرکزی بر این قضیه وجود ندارد، زیرا مردم در مورد دشواریِ لجستیکیِ تحقق این امر صحبت می‌کنند. این در حالی است که ما پیش از این، تلاش‌های گسترده‌ای برای اخراج افراد غیرقانونی در ایالات متحده داشته‌ایم. باراک اوباما، به اعتبار خود و در مقایسه با کامالا هریس، تعداد بسیار بیشتری از مهاجران را اخراج کرد. پس این امر ناممکن نیست و قبلاً افرادی که به صورت غیرقانونی در این کشور حضور داشتند، اخراج می‌شدند. برای انجام این کار فقط باید ارادۀ سیاسی داشته باشید. اگر این کار را نکنید، مثل این است که اساساً بگویید ایالات متحده، سیاست مرزیِ معناداری ندارد. به دلیلِ کم‌کاری‌های کامالا هریس در خصوص امنیت مرزی، کارتل‌های مواد مخدر مکزیک، به ثروتمندترین سازمان‌های مجرمانه در کل جهان مبدل شده‌اند.
ناگفته نماند که من به قرارداد اجتماعی در این کشور اعتقاد زیادی دارم و به‌نظرم شهروندانِ سخاوتمند باید از ارائۀ مالیات به دولتِ ایالات متحده سود ببرند. دولت این امکان را فراهم کرده که بتوانیم چیزهایی را بپردازیم که تاکنون قادر به پرداختشان نبودیم و تسهیلاتی مقرر شده است. وقتی میلیون‌ها میلیون نفر را بی‌محابا وارد می‌کنید، اعتماد اجتماعی که برای حمایت از اقشار فرودست ضروری است، از بین می‌رود به این ترتیب، خدمات اجتماعی و هر نوع تسهیلاتِ خوراک و پوشاک و مسکن در اختیار میلیون‌ها مهاجر قرار می‌گیرد که به طور غیرقانونی وارد کشور شده‌اند و از این امکانات سوء‌استفاده می‌کنند.
فرض کنید در اجرای تبعیدهای دسته‌جمعی موفق بوده‌اید. چیزی که همه بر آن اتفاق‌نظر دارند، این است که ساخت مسکنِ بیشتر در این کشور ضروری است. دلیل بحران مسکن هم این است که خانه‌های کافی ساخته نشده.
– و این که ما 25 میلیون نفر داریم که نباید این‌جا باشند. فکر می‌کنم هر دو عامل دخیل است.
می دانم که شما این کار را انجام می‌دهید و البته فکر نمی‌کنم بسیاری از مخاطبان و آن‌هایی که دغدغۀ این موضوع را دارند، با شما موافق باشند؛ اما حدود یک‌سومِ نیروی کار ساختمانی در این کشور، اسپانیایی‌تبار است و بخش عظیمی از آن‌ها غیرقانونی هستند. چگونه می‌خواهید با حذفِ همۀ افرادی که در حوزۀ ساخت‌و‌ساز مشغول به کاراند، مسکن‌های مورد نیاز در این کشور را بسازید؟
– سؤالِ بجایی است. می‌دانیم که در دهۀ 1960، زمانی که نرخ مهاجرتِ غیرقانونی، بسیار پایین بود، آمریکایی‌ها خانه نمی‌ساختند، اما مشکلی وجود نداشت. این استدلال که چون تعداد زیادی از کارگران ساختمانیِ ما، درحالحاضر نیروی کار غیرقانونی هستند، تنها راهِ احداثِ مسکن، به‌کارگیری همین نیروها است، نادرست است.
کشور بسیار بزرگ‌تر از قبل است و نیاز مردم بیشتر شده. من موافقِ مهاجرت غیرقانونی نیستم ولی از شما می‌پرسم که چگونه با تأثیر سهمگینِ این طرح برای حذف میلیون‌ها کارگر که بخش مهمی از اقتصاد را به خود اختصاص داده‌اند، کنار خواهید آمد؟
– کاری که می‌شود انجام داد، این است که مثلاً هفت میلیون مرد از سنین بالاتر که از بازۀ اشتغال خارج شده‌اند و تعداد کمتری از زنان این محدوده را به کار بگیریم. قطعاً می‌توانیم مردم خودمان را دوباره وارد بازار کار آمریکا کنیم.
برای کار در ساخت‌و‌ساز؟
– البته تا زمانی که …
منظورم این است که نرخ بیکاری 4.1 درصد است.
– اما …
اکثر افرادی که کار نمی‌کنند، نمی‌توانند در مشاغلِ روزمره فعالیت کنند؛ چون معذوریت‌هایی دارند، مثلاً در ارتش خدمت می‌کنند، پدر و مادر هستند، بیمار و سالمنداند و حتی ممکن است نخواهند در این حوزه مشارکت کنند.
– نرخ بیکاری، اُفت مشارکتِ نیروی کار را محاسبه نمی‌کند و این هم یکی از آشفتگی‌هایی است که مهاجرت غیرقانونی به جان جامعۀ ما انداخته است. ذهنیتی به ما داده که براساس آن می‌گوییم فقط با مهاجرانِ غیرقانونی می‌توانیم خانه بسازیم، درحالی‌که بدون احتساب زنان، فقط هفت میلیون نیرویِ بیکار مرد داریم که مشخص نیست به چه دلیل مشغول به کار نیستند. مردم می‌گویند واضح است که آمریکایی‌ها این کارها را انجام نخواهند داد. آمریکایی‌ها این کارها را با دستمزدهای پایین انجام نمی‌دهند. ما در هر شرایطی کار نمی‌کنیم؛ اما مردم این کارها را انجام خواهند داد، آن هم با دستمزد معین و شرایط قابل‌قبول.
در چشم‌انداز شرکت‌های آمریکایی باید تجدیدنظر کرد. از مدیران می‌خواهم به جذب شهروندانِ همین کشور فکر کنند. شاید بعضی‌ها با اعتیاد یا تروما دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند. باید آن‌ها را دوباره وارد جامعۀ آمریکایی کنیم. نباید تجارتمان را از کارگران آمریکایی خالی کنیم و سپس میلیون‌ها کارگر غیرقانونی جذب کنیم. این وضعیت، مرهونِ سیاست‌های مرزی کامالا هریس است و همین موضوع یکی از بزرگ‌ترین محرک‌های نابرابری است. مهاجرت غیرقانونی یکی از بزرگ‌ترین دلایلی است که میلیون‌ها شهروند را از ردۀ نیروی کار خارج می‌کند. اگر سیاستتان این است که از آمریکای مرکزی نیرو وارد کنید تا با دستمزدِ زیر خط فقر برایتان کار کند، به نیروی کار داخلی خیانت کرده‌اید. این موضوع شرم‌آور است و منجر به از بین رفتنِ طبقۀ متوسط آمریکایی شده است.
همین مسأله، باب بحث دیگری را می‌گشاید. شیوه‌ای که شما از آن در بحث راجع به مهاجران استفاده می‌کنید، بسیار مدنظر بوده و به‌ویژه در خصوص مهاجرانِ اسپرینگفیلد بررسی شده است. شما جامعۀ مهاجر هائیتی را اتباع غیرقانونی قلمداد کرده‌اید، اما آن‌ها قانونی آنجا بودند و جواز کار داشتند. ضمناً شایعه‌ای منتشر کردید یا بهتر است بگوییم به انتشار شایعه‌ای کمک کردید که براساس آن، مهاجران هائیتی حیوانات خانگی را می‌خورند که پس از بررسی مشخص شد کاملاً نادرست بوده است. پس از آن شاهد حجم عظیمی از نفرت، آشفتگی و هیجاناتی مثل تهدید به بمب‌گذاری بودیم. ظاهراً بچه‌ها از فرط ترس نمی‌توانستند به مدرسه بروند. چرا این کار را کردید و آیا ارزش‌اش را داشت؟
– سؤالات و ابهامات زیادی وجود دارد که می‌خواهم به آن‌ها پاسخ دهم، اما لازم است نگرش کلی را مطرح کنم. فکر می‌کنم ما تا این لحظه گفتگوی خوب و محترمانه‌ای داشتیم، اما می‌دانید گاهی می‌شود به برخی جهت‌گیری‌های سیاسی در این کشور امید بست.
می‌توانیم به مردم امیدوار باشیم و از رهبران آمریکایی مأیوس شویم. راستش موضوع مهاجرت و امنیت مرزی مرا به‌شدت از رهبران آمریکا ناامید می‌کند. رهبران آمریکایی دغدغۀ مهاجران هائیتی را دارند که حق حضور در این کشور را ندارند و روزی به این نتیجه خواهیم رسید که در اشتباه بوده‌اند. آن‌ها دم از دلسوزی برای محصلان می‌زنند، اما چنین هراسی به نفع آن‌ها است. کاری صورت گرفته که مردم قادر به انجام آن نبوده‌اند. چرا برای شهروندان آمریکایی در اسپرینگفیلد و اوهایو دل نمی‌سوزانید؟ از جامعه‌ای متشکل از 60 هزار مهاجر و هزار کودک در مدارس اسپرینگفیلد صحبت می‌کنم که انگلیسی حرف نمی‌زنند. از شهروندان آمریکایی در اسپرینگفیلد و اوهایو شنیده‌ام که وضعیت زندگی‌شان بدتر شده. چرا در مورد این واقعیت صحبت نمی‌کنید که بسیاری از آن‌ها از خانه‌های خود بیرون رانده شده‌اند، ولی مهاجران هائیتی به خانه‌‌هایی منتقل شده‌اند که قوانین منطقه‌بندی را نقض می‌کند.
آن‌ها به آنجا منتقل نشده‌اند؛ جذب شده‌اند چون مشغول به کار هستند.
– آن‌ها جذب شده‌اند تا قوانین منطقه‌بندی را نقض کنند. آن‌ها از مقامات محلی، مقامات فدرال و دلارهای مالیاتیِ شما یارانه می‌گیرند و کار به جایی رسیده که صاحبخانه شده‌اند. [ما از کمپین ونس شواهد معتبری دربارۀ ادعاهای مبنی بر نقضِ منطقه‌بندی درخواست کردیم، ولی هیچ مدرکی ارائه نشد.]
اسپرینگفیلد در سیطرۀ جمهوری‌خواهان است. اوهایو هم از سوی جمهوری‌خواهان اداره می‌شود.
-در مورد مقامات فدرال و مسکن فدرال صحبت می‌کنم. چهار خانوادۀ مهاجر در یک خانه زندگی می‌کنند و بسیار بیش از استطاعتِ شهروند آمریکایی در اسپرینگفیلد، اجاره پرداخت می‌کنند. بنابراین شاهدیم که شهروندان آمریکایی از خانه‌های خود رانده شده‌اند. مسکن را غیرقابل دسترس می‌دانند، در بیمارستان‌ها سرگردان‌اند و فرزندانشان به مدارسی می‌روند که اضطراب زیادی دارند، چون دانش‌آموزان زیادی آنجا هستند که حتی به زبان مادری صحبت نمی‌کنند.
من بیشتر نگران شهروندان آمریکاییِ اسپرینگفیلد، اوهایو هستم و فکر می‌کنم شرم‌آور است که رهبران آمریکایی وانمود کنند به این مهاجران اهمیت می‌دهند، درحالی‌که سوگند یاد کرده‌اند از شهروندانشان مراقبت کنند. وقتی می‌گویید مهاجران هائیتی در اسپرینگفیلد قانونی هستند، انگار به‌عمد واقعیت را تغییر داده‌اید، چون اکثر مردم وقتی از اقامت قانونی حرف می‌زنند، منظورشان این است که فرد به آمریکا می‌آید، گرین‌کارت می‌گیرد و فرایندهای مشخصی را طی می‌کند.
راه‌های زیادی برای ورود به آمریکا وجود دارد.
– اما فقط با تی‌پی‌اس مواجه نیستیم. این وضعیت، آزادی مشروطِ دسته‌جمعی است که اتفاقاً دادخواست برایش صادر شده و احتمالاً غیرقانونی است. کامالا هریس حجم عظیمِ مهاجرت به جوامع آمریکایی را تسهیل کرده و وظیفۀ من به‌عنوان سناتور اوهایو، سامان‌دادن به این موضوع است. امیدوارم به‌عنوان معاون آیندۀ رئیس‌جمهور، مراقبت از افرادی که متأثر از این وضع شده‌اند را به عهده بگیرم. شما اجتماع ملی و سکونتگاه مردمتان را با میلیون‌ها نفر پر می‌کنید که نباید حضور داشته باشند. رفع این وضعیت، مسئولیت ما است و من دیدگاه طبقه‌ای از رهبران آمریکایی که به نظر می‌رسد دلسوز مهاجران هستند را درک نمی‌کنم.
[م. T.P.S ((Temporary Protected Status «وضعیت حفاظت‌شدۀ موقت»، ویژۀ مهاجرانی است که در ایالات متحده به سر می‌برند و به دلایل امنیتی نمی‌توانند به کشورشان بازگردند. تا زمانی که جوازِ تی‌پی‌اس داشته باشید، می‌توانید به‌طور قانونی در ایالات متحده باقی بمانید. این وضعیت به فرد اجازه می‌دهد برای مجوز کار در ایالات متحده درخواست کند.]
و خیلی از این دلسوزان از قضا جمهوری‌خواه هستند. منظورم این است که فردی مثل «مایک دیواین» (فرماندار جمهوری‌خواهِ اوهایو) هم از شما انتقاد کرده.
– در حال حاضر در مورد مایک دیواین صحبت نمی‌کنم. اتفاقاً او ما را تأیید کرد. از این حرف می‌زنم که هائیتی 20 هزار مهاجر دارد. بسیاری از آن‌ها، چه‌بسا اکثرشان احتمالاً افراد بسیار خوبی باشند، اما دلسوزی، تمرکز و تلاشِ من به‌عنوان رهبر سیاسی در این کشور، برای این جمعیت نیست. هر چقدر هم خوب باشند، حق حضور قانونی در این کشور را ندارند.
[م. لازم به توضیح است که مهاجران هائیتی به‌طور قانونی در اسپرینگفیلد حضور دارند و اتهامی که پیش از انتخابات، از سوی ترامپیست‌ها به آن‌ها نسبت داده شد، دزدی، شرارت، حیوان‌خواری، سلب حقوق و تعرض به شهروندان اصلی است که اثبات هم نشده. ترامپ برای تأکید بر وخامت موضوع، عکس‌های تبلیغاتی با حیوانات خانگی منتشر کرد. این در حالی است که جزء معدود رؤسای‌جمهور امریکایی است که حیوان خانگی ندارد و به‌ویژه از سگ خوش‌اش نمی‌آید. فرماندار اوهایو هم با این اتهامات مخالف است و می‌گوید شواهدی در دست نیست که چنین حوادثی رخ داده باشد. تناقض‌گویی در سخنان ونس به‌حدی است که ناگهان از آن حجم اتهام به این‌جا می‌رسد که می‌گوید اکثر مهاجرانِ اوهایو آدم‌های خوبی هستند و موضوع صرفاً حضور غیرقانونی است]
برویم سراغ پرسش‌های آخر و گفتگو را به پایان برسانیم. در مناظره از شما خواسته شد توضیح دهید که آیا به نظر شما ترامپ در انتخابات 2020 شکست خورده یا خیر؟ شما معتقدید که او در انتخابات 2020 شکست خورده است؟
– من و دونالد ترامپ، هر دو در مورد انتخابات 2020 چند موضوع را مطرح کرده‌ایم، اما تمرکزمان بر آینده است. تعجب می‌کنم که این همه وسواس برای کاویدنِ وقایعِ سال 2020 وجود دارد. من بیشتر نگران اتفاقاتی هستم که پس از سال 2020 رخ داد؛ منظورم مرزی کاملاً باز و ناایمن است و تورمی افسارگسیخته.
سناتور، لطفاً با بله یا خیر پاسخ دهید. آیا دونالد ترامپ در انتخابات 2020 شکست خورد؟
– اجازه بدهید یک سؤال از شما بپرسم. به نظرتان اشکالی ندارد که شرکت‌های بزرگ فناوری، داستان لپ‌تاپِ هانتر بایدن را سانسور کنند؟ موضوعی که بنا به تحلیل‌های مستقل، میلیون‌ها رأی برای دونالد ترامپ به همراه داشت؟
[م. اشاره دارد به گزارش نیویورک‌پست دربارۀ اطلاعاتِ به‌دست‌آمده از لپ‌تاپِ هانتر بایدن که ده‌ها هزار ایمیلِ مبادله‌شده بین پسر جو بایدن و شرکای تجاری‌اش را فاش می‌کرد و نشان می‌داد که او از موقعیت سیاسیِ پدرش برای پیشبرد معاملات تجاریِ بین‌المللی خود استفاده کرده است. هانتر بایدن در دادگاه به تخلف مالیاتی و مالکیت غیرقانونیِ اسلحه اعتراف کرد.]
سناتور ونس، بار دیگر می‌پرسم آیا دونالد ترامپ در انتخابات 2020 شکست خورد؟
-من هم از شما می‌پرسم که آیا شرکت‌های بزرگ فناوری، داستانی را سانسور کرده‌اند که بنا به بررسی‌های مستقل، میلیون‌ها رأی به کمپین ترامپ داد؟
سناتور ونس، دوباره از شما می‌پرسم: «آیا دونالد ترامپ در انتخابات 2020 شکست خورد؟»
– و من هم به سؤال شما با سؤال دیگری پاسخ دادم. شما به سؤال من پاسخ دهید و من هم به سؤال شما.
این سؤال را بارها پرسیده‌ام. دانستن این موضوع برای مردم آمریکا بسیار مهم است. هیچ مدرک قانونی یا غیرقانونی وجود ندارد که نشان دهد دونالد ترامپ در انتخابات 2020 شکست نخورده است.
-شما به جای توجه به حرف من، حرفهای شعاری را تکرار می‌کنید. شرکت‌های فناوریِ خودمان، با حمایت دولت فدرال، درگیر سانسور در مقیاس صنعتی می‌شوند و بررسی‌های مستقل نشان می‌دهند که روی آراء اثرگذار هستند. نگران آمریکایی‌هایی هستم که احساس می‌کنند در سال 2020 مشکلاتی وجود داشت. نگران حرفهای شعاری نیستم که برخی مطرح می‌کنند و باب پرونده‌های قضایی را می‌گشایند. از گسستگیِ بزرگ‌تری صحبت می‌کنم. از سانسوری حرف می‌زنم که در سال 2020 بر همه چیز تأثیر گذاشت و کامالا هریس را روی کار آورد که سبب شد وضعیت کشور به این‌جا برسد.
لولو گارسیا ناوارو: سناتور، آیا انتخابات 2020 را تأیید می‌کنید؟ بله یا خیر؟
– گفتم که به دلیل نگرانی‌های گسترده، به صدور تأییدیه رأی منفی می‌دادم. فکر می‌کنم وقتی با شرکت‌های فناوری مواجه‌اید که …
پاسخ منفی است.
– وقتی با شرکت‌های فناوری مواجه‌اید که آمریکایی‌ها را در مقیاس انبوه سانسور می‌کنند و بررسی‌های مستقل نشان می‌دهند که رأی نامزدها را تحت‌تأثیر قرار می‌دهند، اعتراض و انتقاد به آن‌ها درست و کاملاً معقول است.
پس جوابتان منفی است و سؤال آخر این که آیا این بار از نتایج انتخابات حمایت می‌کنید و متعهد به انتقال مسالمت‌آمیز قدرت خواهید شد؟
– ما متعهد به انتقال مسالمت‌آمیز قدرت هستیم و قطعاً این اتفاق خواهد افتاد. البته معتقدم انتقال مسالمت‌آمیز قدرت، دونالد ترامپ را رئیس‌جمهور آیندۀ ایالات متحده خواهد کرد. اما اگر مشکلاتی وجود داشته باشد، به همان شیوه‌ای که دموکرات‌ها در سال 2004 اعتراض کردند و دونالد ترامپ مسائلی را در سال 2020 مطرح کرد، مطمئن خواهیم شد که انتخابات قانونی بوده و هر رأی قانونی شمارش می‌شود. ما حدود 100 شکایت در کمیتۀ ملی جمهوری‌خواهان تنظیم کردیم تا اطمینان یابیم که همۀ آرای قانونی شمارش شده‌اند. شما ممکن است از این کار انتقاد کنید، اما از دید ما، تلاشی مهم برای تضمین یکپارچگیِ انتخابات است. قطعاً به نتایج سال 2024 احترام خواهیم گذاشت و بسیار مطمئن هستم که مردم دونالد ترامپ را برخواهند گزید.
منبع:عصرایران