اگرچه هاچ بک های دیفرانسیل جلو مدرن به لطف دیفرانسیل های پیشرفته ای که امکان کنترل دقیق مقادیر زیادی قدرت را فراهم می کند بسیار قدرتمند شده اند، اما هنوز حتی به پادشاه قدرت خودروهای دیفرانسیل جلو هم نزدیک نمی شوند.
این خودرو Eldzambil Tornado است که اولین بار در سال 1965 با موتور 7 لیتری 385 اسب بخار معرفی شد. در سال 1968، Eldzambil یک موتور عظیم 7.5 لیتری برای آن عرضه کرد که آن را به قدرتمندترین خودرو با 400 اسب بخار قدرت و 680 نیوتن متر گشتاور تبدیل کرد، عنوانی که تا به امروز حفظ کرده است.
به گزارش بازتاب آنلاین به نقل از پدال، تورنادو اولین خودروی دیفرانسیل جلو آمریکایی از دهه 1930 به شمار می رفت. در زمانی که تمام خودروسازان آمریکایی از گیربکس دیفرانسیل عقب استفاده می کردند، الزمبیل در اقدامی نوآورانه، گیربکس دیفرانسیل جلو را برای بهبود فضای داخلی و هندلینگ کوپه فول سایز جدید خود انتخاب کرد.
خودروهای موتور جلو و دیفرانسیل عقب برای انتقال نیرو از گیربکس به چرخ‌های عقب نیاز به استفاده از فلایویل دارند. این ستون در زیر کف خودرو نصب می شود، اما فضای داخلی را اشغال می کند. اما با انتقال نیرو به چرخ های جلو می توان این مشکل را حل کرد و به همین دلیل الدزامبیله در تورنادو انتقال نیرو به چرخ های جلو را انتخاب کرد.
برای این منظور از یک زنجیر با ضخامت پنج سانتی متر برای انتقال نیرو از مبدل گشتاور به گیربکس استفاده شد و دو شفت با طول مساوی نیرو را به چرخ های جلو می رساند. به لطف این ترکیب، کف خودرو کاملا صاف شد و فضای داخلی به خصوص در صندلی های عقب افزایش یافت. به همین دلیل، کادیلاک بعدها از سیستم انتقال قدرت دیفرانسیل جلو در نسل هشتم الدورادو استفاده کرد.
چالش انتقال 400 اسب بخار به چرخ های جلو
با توجه به اینکه حتی هاچ بک های مدرن با قدرت کمتر از 300 اسب بخار در انتقال تمام نیرو به چرخ های جلو بدون تکان خوردن و فدا کردن گشتاور در فرمان مشکل دارند، مهندسان الزمبیل با چالش بزرگی روبرو شدند، چرخ های جلوی تورنادو علیرغم قدرت عظیم 400 اسب بخاری.
بدون دیفرانسیل لغزش محدود امروزی برای جلوگیری از چرخش چرخ، مردان الزمبیل مجبور بودند از علم فیزیک برای انتقال 400 اسب بخار به چرخ های جلوی تورنادو استفاده کنند. از آنجایی که موتور، گیربکس سه سرعته اتوماتیک و دیفرانسیل همگی در جلوی این خودرو قرار داشتند، 60 درصد وزن خودرو به محور جلو منتقل شد و به همین دلیل الزمبیل امیدوار بود که این وزن سنگین همیشه کشش کافی را برای خودرو فراهم کند. چرخ های جلو و جلوگیری از چرخش
به علاوه سیستم تعلیق جلو نیز تقویت شده است تا خودرو در هنگام شتاب گیری ثابت بماند و کشش چرخ ها از بین نرود. سیستم تعلیق جلو به گونه ای تنظیم شده است که حداکثر چسبندگی را به چرخ های جلو در هر شرایطی ارائه دهد. اگرچه این اقدامات تا حدودی کمک کرد، اما اگر کمی در مورد پدال گاز در تورنادو بی توجه بودید، چرخ های جلو همچنان سرگردان می شدند.
امروزه، گردبادهای بازمانده خیلی گران نیستند، بنابراین یک گردباد تمیز 1968 را می توان با قیمتی در حدود 17000 دلار پیدا کرد، اگرچه نمونه های کمیاب و قابل جمع آوری تا 40000 دلار قیمت دارند. با این حال، این عدد برای یک رزمناو کلاسیک آمریکایی نیز هست یکی یکی از زیباترین کوپه های تاریخ به حساب می آید و چهره ای بسیار معقول و مناسب به حساب می آید.
