عضوی به ظاهر بی فایده که پزشکان اغلب آن را برمی دارند می تواند با سرطان مبارزه کند

تیموس غده کوچکی در پشت استخوان سینه است و اغلب در بزرگسالی بی فایده در نظر گرفته می شود. محققان آمریکایی اخیرا دریافتند افرادی که تیموس خود را برداشته اند، در معرض خطر بیشتری برای مرگ به هر دلیلی در طی پنج سال پس از عمل قرار دارند. خطر ابتلا به سرطان در این دوران در این افراد نیز افزایش می یابد.

دیوید اسکادن، انکولوژیست از دانشگاه هاروارد، در زمان انتشار این مقاله گفت: “ما دریافتیم که تیموس برای سلامتی کاملا ضروری است و وقتی وجود ندارد، افراد بدون آن در معرض خطر مرگ و خطر هستند. ابتلا به سرطان غده تیموس حداقل دو برابر می شود.

کودکان بدون تیموس معمولاً پاسخ ایمنی ضعیفی به واکسیناسیون دارند

البته مطالعه ذکر شده صرفاً مشاهده ای است، یعنی نمی تواند نشان دهد که حذف تیموس مستقیماً باعث سرطان یا سایر بیماری های کشنده می شود. با این حال، محققان در مورد یافته های خود محتاط هستند و می گویند که در شرایطی که این امکان وجود دارد، حفظ تیموس باید یک اولویت بالینی باشد.

در دوران کودکی، تیموس نقش مهمی در رشد سیستم ایمنی دارد. اگر این غده در سنین جوانی برداشته شود، بیماران کاهش طولانی مدت سلول های T را تجربه خواهند کرد، نوعی گلبول سفید که با میکروب ها و بیماری ها مبارزه می کند. علاوه بر این، کودکان بدون تیموس تمایل به واکنش ایمنی ضعیف تری نسبت به واکسیناسیون دارند.

زمانی که فرد به سن بلوغ می رسد، تیموس کوچک می شود و سلول های T کمتری برای بدن تولید می کند. به نظر نمی رسد برداشتن غده تیموس باعث آسیب فوری شود و به دلیل اینکه این غده در جلوی قلب قرار دارد، معمولاً در طی جراحی قلب و قفسه سینه برداشته می شود.

در حالی که برخی از بیماران مبتلا به سرطان تیموس یا بیماری های خودایمنی مزمن مانند میاستنی گراویس نیاز به برداشتن تیموس دارند، این غده در همه بیماری ها مشکلی ندارد و نیازی به برداشتن آن نیست.

آویشن ممکن است مفید باشد

محققان با استفاده از داده‌های بیمار از سیستم بهداشت ملی، نتایج بیمارانی را که تحت عمل جراحی قلب و قفسه سینه قرار گرفته بودند، مقایسه کردند: بیش از 6000 نفر که تیموس آنها برداشته نشده بود (گروه کنترل) و 1146 نفر که تیموس آنها برداشته شد.

حتی پس از در نظر گرفتن عواملی مانند جنسیت، سن، نژاد و بیماری‌ها یا عفونت‌های پس از جراحی، افرادی که تیموس خود را برداشته بودند، حدود دو برابر بیشتر در معرض خطر مرگ در طی یک دوره پنج ساله بودند. در پنج سال پس از جراحی حذف تیموس، بیمارانی که تیموس خود را برداشته بودند، دو برابر بیشتر در معرض ابتلا به سرطان بودند. علاوه بر این، این گروه از افراد سرطانی تمایل بیشتری به تهاجمی داشتند و احتمال عود پس از درمان در مقایسه با گروه کنترل بیشتر بود.

اسکادن با اشاره به نتایج اشاره می‌کند که هنگام تصمیم‌گیری در مورد انجام تیموسکتومی باید پیامدهای این روش را به دقت در نظر گرفت.

دلیل ارتباط بین نبود تیموس و خطر ابتلا به سرطان و مرگ مشخص نیست. اما به گفته محققان، کمبود تیموس به نوعی عملکرد طبیعی سیستم ایمنی بزرگسالان را مختل می کند.

گیرنده های سلول T کمتری در آزمایش خون زیرگروهی از بیماران مورد مطالعه که تیموس خود را برداشته بودند مشاهده شد. این به طور بالقوه می تواند به ایجاد سرطان یا بیماری های خود ایمنی پس از جراحی کمک کند.

نویسندگان خاطرنشان می کنند که نتایج آنها نشان می دهد که تیموس تا پایان عمر نقش مهمی در سلامت ما ایفا می کند و نتیجه می گیرند که نتایج از نقش تیموس در تولید سلول های T جدید در بزرگسالی حمایت می کند و نگهداری از سلامت بزرگسالان حمایت می کند.

مطالعه در مجله مجله پزشکی نیوانگلند منتشر شد.

اخبار مرتبط

ارسال به دیگران :

آخرین اخبار

همکاران ما