به گزارش بازتاب آنلاین به نقل از دیجیاتو، الکترودهای جدید مانند اعصاب طبیعی انسان نرم، کشسان و رسانای الکتریکی هستند و انتظار می رود مدت زیادی در بدن دوام بیاورند.
هادی های قدیمی مورد استفاده در الکترونیک بیشتر فلزات سخت و صلب هستند. از سوی دیگر، سیستم عصبی انسان از بافت نرم تشکیل شده است. برای ارسال یک سیگنال دقیق به مغز، باید به رشته های عصبی حساس بسیار نزدیک شد. محققان در اینجا پیشرفت قابل توجهی کردند.
به گزارش TechSpot، محققان نانوسیمهای طلایی ساختهاند که نرم و کششی هستند و میتوانند به سیستم عصبی متصل شوند و راه را برای انواع جدیدی از ایمپلنتها و رابطهای پزشکی هموار کنند. این دستاورد ممکن است در درمان بیماری هایی مانند صرع، بیماری پارکینسون، فلج یا درد مزمن مفید باشد.
محققان برای ساخت الکترودهای خود، رشتههای طلای فوقالعاده نازک را در لاستیک سیلیکونی نرم و انعطافپذیر قرار دادند که حدود ۱۰۰۰ برابر نازکتر از موی انسان است. در حال حاضر از سیلیکون برای ایمپلنت هایی مانند پروتز سینه استفاده می شود، اما طلا و پلاتین نیز در وسایل پزشکی رایج است.
ساختن نانوساختارهای بلند و نازک از طلا دشوار است، اما محققان راه حلی هوشمندانه پیدا کرده اند. ابتدا نانوسیم های نازکی از نقره ساختند که به لطف خواص منحصر به فرد این فلز، ساخت نانوسیم ها را بسیار تسهیل می کند. به عبارت دیگر از نانوسیم های نقره به عنوان الگوی ساخت تارهای طلا استفاده می شد. سپس نقره حذف می شود و ساختاری باقی می ماند که بیش از 99 درصد طلای خالص است.
اگرچه چنین فرآیندی دشوار است، اما باید الکترودهایی ایجاد کرد که رسانایی الکتریکی بالایی داشته باشند و در عین حال نرم و برای مدت طولانی توسط بدن قابل تحمل باشند. آزمایشات نشان داد که این ماده باید حداقل تا سه سال پس از کاشت پایدار بماند. اکنون محققان قصد دارند این ماده را برای تولید الکترودهای کوچکتر که به سلولهای عصبی انسان نزدیکتر میشوند، اصلاح کنند.
58558