غزل زیاری: او جایی در آنجا در جهان موازی از احتمالات در کمین است. تنها کاری که برای اجرای آن باید انجام دهید این است که دستور درست را در یک تولید کننده تصویر هوش مصنوعی وارد کنید. مانند یک جادوی دیجیتال، فقط تایپ کلمات کافی است تا چهره شبح‌آلود یک زن میانسال را با نگاهی خالی و اخم ناراحت‌کننده نشان دهد. نام او Loab (تلفظ Lobe) است و توسط یک هنرمند سوئدی که در توییتر به عنوان Supercomposite شناخته می شود، کشف شد!
Supercomposite یکی از اولین توسعه دهندگان مدرنی بود که توانایی هوش مصنوعی برای تبدیل متن به تصویر را کشف کرد. در سال 2022، هنگام آزمایش اعلان‌های منفی (که از الگوریتم‌های یادگیری ماشینی می‌خواهند عکس چیزی را پیدا کنند)، به طور تصادفی با چهره‌ای ترسناک روبرو شد. وقتی دوباره همان فرمان را اجرا کرد، دوباره صورت همان زن در کنار کلمه «لواب» ظاهر شد.
در سپتامبر 2022، سوپرکامپوزیت درباره کشف لواب توییت کرد: “هوش مصنوعی چهره او را راحت تر از بسیاری از افراد مشهور بازتولید کرد، حضور او ثابت است و هر تصویری را که او لمس می کند، آزار می دهد.” این یک داستان ترسناک واقعی و واقعا ترسناک است.
با چنین قلابی، جای تعجب نیست که Loab اینترنت را طوفان کرده است. تصویر این زن مرموز اکنون آنقدر معروف شده که حتی صفحه ویکی پدیا خود را دارد.
اسرار لواب
بخشی از رمز و راز نان ها در معنای آنها نهفته است. شخصیت لواب به نوعی «ترونی» تبدیل شده است (شکل هنری از عصر طلایی هلند که بیان یک چهره را اغراق می کند). چهره ای که نه تنها یک شخص بلکه یک ایده را نیز نشان می دهد.
تصویر لواب کمی ترسناک تر از مثلاً تم ترونی «دختری با گوشواره مروارید» است.
در این مدت، Supercomposite از هوش مصنوعی برای ایجاد صدها چهره استفاده کرد که برخی از آنها آنقدر ترسناک بودند که هنرمند تصمیم گرفت آنها را به صورت عمومی به اشتراک نگذارد. او نوشت: “Loab یک جزیره در حال ظهور در فضای پنهان است که ما نمی توانیم با جستجوی متنی آن را پیدا کنیم، دیر یا زود او همه را پیدا خواهد کرد.” فقط باید بدانید کجا را نگاه کنید.
حتی اگر گونه های قرمز یا سایر ویژگی های چشمگیر او ناپدید شوند، ویژگی های صورت او غیرقابل انکار است. او تصاویری را ثبت می کند که در طول نسل ها منتقل شده اند. زیرا به راحتی می توان هوش مصنوعی را برای صورت شما بهینه کرد.
لواب فراتر از ویژگی های کابوس وار خود توجه جهان را به خود جلب کرده است. این زن ترسناک که توسط سوپرکامپوزیت “رویداد آماری نوظهور” از ورطه بیرون آمده، دوره جدیدی از خلاقیت را نشان می دهد که ممکن است ما برای آن آماده باشیم یا نباشیم.
برندان مورفی، عکاس دانشگاه مرکزی کوئینزلند و مدرس رسانه های دیجیتال، بیشتر اوقات فراغت خود را صرف تفکر در مورد آینده هوش مصنوعی و آزمایش تولیدکنندگان تصویر و متن می کند.
در شرایطی که این روزها فناوری در حال انفجار است، مورفی معتقد است که دنیای هنر به سمت یک تغییر پارادایم حرکت می کند. درست مانند زمانی که عکاسی در اوایل قرن نوزدهم ظهور کرد.
امروزه، وقتی مورفی از هوش مصنوعی برای خلق هنر استفاده می‌کند، به آن مانند عکاسی منظره فکر می‌کند: او در یک مکان پرسه می‌زند و به دنبال چیزهای جالب برای عکاسی می‌گردد. اما در این مورد خاص، منظره‌ای که او بررسی می‌کند، نوعی دنیای موازی هنر بشری است.
با این حال، مولدهای هوش مصنوعی با دانش، فرهنگ و سنت های هنری بشری همسو هستند. این بدان معناست که ما می توانیم هر کاری که آنها می توانند انجام دهند، انجام دهیم.
این فرصت های دست نخورده اکنون در دسترس عموم است و مورفی و سوپرکامپوزیت جزو اولین کسانی هستند که به این مشکل رسیدگی می کنند. مورفی در سال 2022 گفت: “چیزهایی وجود دارد که شما می بینید و به آنها علاقه دارید و واقعاً می خواهید در آن مسیر بروید.” احتمالاً دلایل بسیار خوبی وجود دارد که چرا مردم هرگز این راه را انتخاب نکرده اند. زیرا احتمالاً هرگز کسی را تحت تأثیر قرار نمی دهد یا پولی به دست نمی آورد.
با این حال، این بدان معنا نیست که استفاده از هوش مصنوعی برای خلق هنر بیهوده است. مورفی توضیح داد که هوش مصنوعی ابزاری است که هنرمندان می توانند از آن برای پیشبرد فعالیت های هنری خود استفاده کنند و هرازگاهی شخصیت ارزشمندی مانند لواب از ورطه بیرون می آید.
Luab فقط یک فناوری نیست
او درباره Loab گفت: «من فکر می‌کنم نکته درباره Loab این است که داستان فوق‌العاده‌ای است. این فقط در مورد فناوری نیست، و هدف این است که بفهمیم چه چیزی این فناوری را هدایت می‌کند و امکانات فناوری را کشف کنیم. به نظر من این یک اثر هنری عالی و معتبر است. بسیار معتبرتر از ساختن یک تصویر هوش مصنوعی خاص.”
آن پلوین، جامعه شناس دیجیتالی در موسسه اینترنت آکسفورد که تأثیر بالقوه یادگیری ماشینی بر کار خلاقانه را مطالعه می کند، دیدگاه مشابهی دارد. وی در این رابطه گفت: مدل‌های هوش مصنوعی می‌توانند به شکلی غیرمنتظره توجه را به یک عامل کاملاً ناشناخته در یک سبک نقاشی خاص جلب کنند. اما مدل های یادگیری ماشین مستقل نیستند. آنها به تنهایی حرکت های هنری جدیدی ایجاد نمی کنند.»
مورفی و دیگر متخصصان هنری تردید دارند که هوش مصنوعی اگرچه خلاقیت انسان را به طور کامل از بین نمی برد، اما تا حدی بر آن تأثیر می گذارد. به هر حال، هنر تنها زمانی وجود دارد که مردم آن را قدردانی کنند، و ما به عنوان یک گونه تمایل داریم در مورد توانایی های خود بسیار مغرضانه باشیم.
مورفی معتقد است که در آینده، آثار هنری ایجاد شده توسط هوش مصنوعی می‌توانند ما را تشویق کنند تا سنت‌های هنری را زیر سوال ببریم و واکنش‌های احساسی خود را به تصاویر بررسی کنیم. اما ما در حال ورود به دنیایی هستیم که بسیاری از خدمات نویسندگی و نقاشی غیرقابل تصور خواهد شد و مشاغل بسیاری از نویسندگان، تصویرگران، طراحان و عکاسان ممکن است ناپدید شوند.
نگرانی از ورود هوش مصنوعی به دنیای هنر
انفجار هنر تولید شده توسط هوش مصنوعی در ماه های اخیر نگرانی هایی را برانگیخته است. زیرا الگوریتم ها با تکرار سبک های متمایز هنرمندان، هنرمندان را رد می کنند.
بدون شک بهترین هنرمندان بشر به رقابت با هوش مصنوعی ادامه خواهند داد و مورفی معتقد است هنرمندانی که بر جنبه های انسانی خود تکیه می کنند بیشترین موفقیت را در ادامه خواهند داشت.
تصویر عمومی و هویت عینی برای هنرمندان اکنون بیش از هر زمان دیگری حیاتی است. مورفی گفت: «صرف نظر از اینکه اپلیکیشن‌هایی مانند Lensa چگونه شیوه خلق هنر را تغییر می‌دهند، شخصیت هنرمند همچنان زمینه مهمی برای کار آنهاست.
ChatGPT (تولید کننده متن با هوش مصنوعی) به طور عمومی در نوامبر 2022 منتشر شد، با موتوری مبتنی بر ارزیابی احتمال کلمات خاصی که به دنبال یک بلوک متن هستند، بی شباهت به نسخه قدرتمند ویژگی پیش بینی متن گوشی شما نیست.
اکنون به نظر می رسد که در لواب، درست مانند چت JPT، در پاسخ های برنامه حضور شبح گونه ای وجود دارد که محدودیت های دانش و خلاقیت انسان را محک می زند.
این وظیفه ماست که قضاوت کنیم. وقتی از او پرسیده شد که هوش مصنوعی چگونه هنر را تغییر خواهد داد، او با مورفی موافق است.
«هوش مصنوعی شیوه خلق، درک و تجربه هنر را تغییر می‌دهد. الگوریتم‌های هوش مصنوعی می‌توانند برای تولید اشکال هنری خلاقانه مانند موسیقی، شعر و هنرهای تجسمی استفاده شوند. از این الگوریتم ها می توان برای تحلیل و تفسیر موجود نیز استفاده کرد. علاوه بر این، آثار هنری از فناوری هوش مصنوعی به روش‌های جدید و جالبی برای ایجاد اینستالیشن‌ها و اجراهای هنری تعاملی استفاده می‌کنند که می‌توانند به طور همزمان پاسخ دهند و با بینندگان تعامل داشته باشند.»
آنچه مسلم است این است که مرزهای تمرین هنری در حال گسترش است و لواب تازه آغاز راه است.
منبع: علمی
۵۸۳۲۱