نتایج تحقیقات جدید نشان می دهد که مواد شیمیایی سمی افزوده شده به مواد پلاستیکی برای مقاوم کردن شعله می توانند از طریق پوست، یعنی از طریق تماس با میکروپلاستیک ها، وارد بدن شوند.
به گزارش ایسنا، این پژوهش اولین موردی است که شواهد تجربی ارائه می کند که نشان می دهد مواد شیمیایی موجود به عنوان افزودنی در میکروپلاستیک ها می توانند به عرق انسان نفوذ کرده و سپس از طریق پوست به جریان خون جذب شوند.
بسیاری از مواد شیمیایی که به عنوان بازدارنده شعله و نرم کننده استفاده می شوند به دلیل اثرات نامطلوب سلامتی ثابت شده از جمله آسیب کبد یا سیستم عصبی، سرطان و خطرات سلامت باروری ممنوع شده اند. مبلمان، فرش و مصالح ساختمانی را می توان در محیط یافت.
اگرچه آسیب های ناشی از میکروپلاستیک ها هنوز به طور کامل شناخته نشده است، نگرانی فزاینده ای در مورد نقش آنها به عنوان ناقل قرار گرفتن انسان در معرض مواد شیمیایی سمی وجود دارد.
نتایج تحقیقات جذب شیمیایی
در مطالعه ای که سال گذشته منتشر شد، گروه تحقیقاتی نشان داد که مواد شیمیایی حاصل از میکروپلاستیک ها در عرق انسان یافت می شود. تحقیقات فعلی همچنین نشان می دهد که این مواد شیمیایی می توانند از طریق عرق در سد پوستی به بدن جذب شوند.
در آزمایشات خود، این گروه از مدل های نوآورانه سه بعدی پوست انسان به عنوان جایگزینی برای حیوانات آزمایشگاهی و بافت انسانی استفاده کردند. این مدل‌ها در یک دوره 24 ساعته در معرض دو شکل متداول میکروپلاستیک از جمله پلی‌برومینه‌های فنیل اترها، یک گروه شیمیایی که معمولاً برای پلاستیک‌های مقاوم در برابر آتش استفاده می‌شود، قرار گرفتند.
نتایج و پیامدها برای سلامتی
نتایج نشان داد که ۸ درصد از مواد شیمیایی توسط پوست در معرض جذب جذب می‌شوند و پوست هیدراته یا عرق‌دارتر، مقادیر بیشتری از مواد شیمیایی را جذب می‌کند. این تحقیق اولین شواهد تجربی را از چگونگی کمک این فرآیند به غلظت مواد شیمیایی سمی در بدن ارائه می کند.
دکتر می‌گوید: میکروپلاستیک‌ها در همه جای محیط زیست وجود دارند و با این حال ما هنوز در مورد مشکلات سلامتی که می‌توانند ایجاد کنند اطلاعات نسبتا کمی داریم. Owokurye Abafe، محققی از دانشگاه بیرمنگام انگلستان.
نتایج تحقیقات ما نشان می دهد که آنها به عنوان “حامل” مواد شیمیایی مضر عمل می کنند که می توانند از طریق پوست وارد جریان خون ما شوند. این مواد شیمیایی ماندگاری طولانی دارند، بنابراین با قرار گرفتن در معرض مداوم یا منظم، به تدریج جمع می شوند تا زمانی که شروع به ایجاد آسیب کنند.
دکتر. محمد عبدالله، دانشیار علوم محیطی در دانشگاه بیرمنگام و محقق اصلی این پروژه، گفت: «این نتایج شواهد مهمی را برای تنظیم‌کننده‌ها و سیاست‌گذاران برای بهبود مقررات پیرامون میکروپلاستیک‌ها و محافظت از سلامت عمومی در برابر قرار گرفتن در معرض مضر فراهم می‌کند.»
پروفسور استوارت هاراد، یکی وی از محققان افزود: این تحقیق گام مهمی در درک خطرات قرار گرفتن در معرض میکروپلاستیک ها برای سلامتی ما است. بر اساس نتایج، تحقیقات بیشتری برای درک کامل مسیرهای مختلف قرار گرفتن انسان در معرض میکروپلاستیک ها و کاهش خطرات این قرار گرفتن مورد نیاز است.
در تحقیقات آینده، این گروه قصد دارد راه های دیگری را که میکروپلاستیک ها می توانند مسئول ورود مواد شیمیایی سمی به بدن باشند، از جمله استنشاق و بلع، کشف کنند. این کار توسط بورسیه تحقیقاتی ماری کوری تحت برنامه تحقیقات و نوآوری افق 2020 اتحادیه اروپا تامین می شود.
نتایج این تحقیق در Environment International منتشر شده است.