به گزارش خبرگزاری بازتاب آنلاینکتاب «انقلاب روسیه و قرن ناتمام» نوشته دیوید نورث با ترجمه سینا باغسرخی توسط انتشارات نیلوفر منتشر شد. این کتاب پاسخی به «مکتب تحریف تاریخی پس از شوروی» است. نویسنده به بررسی دلایل انزوای شوروی پس از شکست انقلاب‌های 1919 و 1923 آلمان (که شرایط مناسب برای ظهور بوروکراسی استالینیستی را فراهم کرد) می‌پردازد و به مبارزات سیاسی حاد اپوزیسیون چپ در دهه 1920 علیه تحریف مارکسیسم می‌پردازد. و مبانی نظری انقلاب; مبارزاتی که توسط بوروکراسی استالینیستی در شرایط انزوای سیاسی و اقتصادی اتحاد جماهیر شوروی و سرخوردگی طبقه کارگر در دهه بعد به طور خونین سرکوب شد و در پی آن صدها هزار مارکسیست خود را متعهد به آرمان‌های اتحاد جماهیر شوروی در طول انقلاب روسیه، قتل عام شد.
بر خلاف توهم استالینیست ها، دولت های ملی-بورژوازی ایران و ترکیه نه تنها علیه منافع قدرت های امپریالیستی در منطقه مبارزه کردند، بلکه در سرکوب جنبش های ضد استعماری در خاورمیانه نیز پیشقدم شدند. نمونه بارز آن مداخله نظامی محمدرضا پهلوی در عمان با هماهنگی نیروهای ویژه ارتش انگلیس برای شکست جنبش آزادیبخش ظفر و حفاظت از شیخ نشین های عرب در برابر جنبش های انقلابی توده ای بود. نمونه دیگر ورود دولت ترکیه به ناتو در سال 1952 و اتحاد آن با اسرائیل و دولت های غربی علیه جنبش های مترقی و ضد استعماری در کشورهای عربی خاورمیانه بود.
در بخشی از مقدمه روزنامه شرق آمده است:
در میان مورخان به طور گسترده توافق شده است که قرن بیستم (به عنوان یک دوره سیاسی و فرهنگی متمایز) در اوت 1914 با شروع جنگ جهانی اول آغاز شد. اما این سوال که چه زمانی به پایان رسید (یا اینکه اصولاً به پایان رسید یا نه) بحث برانگیز است.” دیوید نورث در کتاب “انقلاب روسیه و قرن بیستم ناتمام” معتقد است که جهان هنوز در میدان گرانشی است. قرن بیستم، و اگر مورخان هنوز با خشم به قرن گذشته می نگرند، به این دلیل است که بشریت هنوز در عرصه های سیاست، اقتصاد، فلسفه و حتی هنر در نبردهای بلاتکلیف این قرن می جنگد. تا همین اواخر، مورخان کاملاً مطمئن بودند که پروژه قرن بیستم کامل شده است. فروپاشی رژیم های استالینیستی در اروپای شرقی در سال 1989 و فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در دسامبر 1991 موجی از توهمات را در مورد پیروزی سرمایه داری به راه انداخت که با مقاومت اندکی، نهادهای دانشگاهی جهان را فرا گرفت.
[…] نورث معتقد است که سیاستمداران و مورخان هنوز نتوانسته‌اند خود را از کابوس قرن گذشته رهایی بخشند و به نقل قولی از مارکس اشاره می‌کند که «سنت همه نسل‌های گذشته مانند کابوس بر ذهن مردمان شمالی سنگینی می‌کند». که درگیری‌ها و بحران‌های همیشه فزاینده قرن بیست و یکم همواره در مناقشات بر تاریخ قرن بیستم سایه افکنده و هنوز مبارزات سیاسی معاصر را مضامین تاریخی می‌نامد. از آنجا که نورث بر این باور است که «گذشته به نفع ارتجاع سیاسی زمان حال تحریف می‌شود»، او در پی افشای برخی از فاحش‌ترین تحریفات در تاریخ قرن بیستم است تا از کتابش به عنوان سلاحی در مبارزات انقلابی آینده استفاده شود. به همین دلیل نورث کتاب خود را نوعی دفاع از حقیقت تاریخی در برابر انحرافات و تحریفات پس از فروپاشی شوروی توصیف می کند که به تاریخچه مبارزاتی کمیته بین المللی انترناسیونال چهارم اشاره دارد. در عین حال، نورث در کتاب خود تمایزی بین تاریخ و تبلیغات تعریف می کند و معتقد است که «حرفه تاریخ» یا «شبه تاریخ» به طرز احمقانه ای تابع منافع مالی و سیاسی نخبگان حاکم است. رویکردی به تاریخ که راه را برای ادعاهای «پایان تاریخ»، «قرن کوتاه بیستم» (فوکویاما و هابسبام)، و معطوف به وارونگی و تحریف اسناد تاریخی هموار کرد.
درباره نویسنده
دیوید نورث (متولد 1950) یک مارکسیست آمریکایی است که از سال 1971 در جنبش بین المللی تروتسکیستی فعال است. او در حال حاضر رئیس ملی حزب برابری سوسیالیست (SEP) در ایالات متحده است، که قبلاً به عنوان دبیر ملی SEP تا کنگره SEP در سال 2008 خدمت کرده است. نورث سردبیر بین‌المللی وب‌سایت جهانی سوسیالیست، انتشارات کمیته بین‌المللی انترناسیونال چهارم است. نویسنده چندین کتاب و مقاله در مورد تاریخ جنبش سوسیالیستی نوشته است.
۲۵۹