به گزارش مگتو، کارشناسان تاکید دارند که شاخص توده بدنی همه چیز نیست، بلکه نکته بسیار مهم استقلال و حفظ توده عضلانی است. مری هیکسون یکی نویسندگان یک مقاله جدید منتشر شده در مورد تحقیقات فعلی در نوامبر 2023 نشان می‌دهند که افراد بین 70 تا 80 سال در مقایسه با گروه‌های سنی جوان‌تر در معرض خطر کمتری برای مرگ ناشی از چاقی هستند. «عواملی مانند ورزش نقش مهم تری دارند. این پارادوکس چاقی نامیده می شود، به این معنی که اضافه وزن می تواند با امید به زندگی طولانی تر برای گروه های خاص مرتبط باشد.
فرارو در این خبر نوشت: شاخص توده بدنی (BMI) فرمولی رایج برای ارزیابی وضعیت سلامتی است. با این حال، بسیاری از کارشناسان بهداشت به دلیل عدم توجه به عواملی مانند جنسیت، سن و فعالیت بدنی مورد انتقاد قرار می گیرند. شاخص توده بدنی وزن فرد بر حسب کیلوگرم (یا پوند) تقسیم بر مجذور قد بر حسب متر (یا فوت) است. هر چیزی خارج از محدوده طبیعی (شاخص توده بدنی 18.5-24.9) ناسالم در نظر گرفته می شود. یک مطالعه جدید از انجمن رژیم غذایی بریتانیا نشان می دهد که داشتن اندکی اضافه وزن (BMI 25-30) می تواند مزایای سلامتی برای افراد مسن داشته باشد.
مری هیکسون یکی نویسندگان یک مقاله جدید منتشر شده در مورد تحقیقات فعلی در نوامبر 2023 نشان می‌دهند که افراد بین 70 تا 80 سال در مقایسه با گروه‌های سنی جوان‌تر در معرض خطر کمتری برای مرگ ناشی از چاقی هستند. «عواملی مانند ورزش نقش مهم تری دارند. این پارادوکس چاقی نامیده می شود، به این معنی که اضافه وزن می تواند با امید به زندگی طولانی تر برای گروه های خاص مرتبط باشد.
به گفته “نایارا فرناندز” از انجمن پیری و پیری اسپانیا (SEGG)، محدوده طبیعی BMI بر اساس نتایج افراد جوان است. اما برای افراد مسن، شاخص توده بدنی بین 28 تا 30 که می تواند نشان دهنده چاقی کلاس 1 در جوانان باشد، وزن طبیعی در نظر گرفته می شود. به گفته ژسوس رومن، رئیس کمیته علمی انجمن تغذیه و علوم غذایی اسپانیا، تکیه بر شاخص توده بدنی به عنوان شاخص چاقی یک اشتباه است. یک فرد مسن با شاخص توده بدنی طبیعی ممکن است فاقد توده عضلانی کافی باشد که بر سلامتی آنها تأثیر منفی می گذارد. چاقی سارکوپنیک که در آن چربی بدن افزایش می یابد و توده عضلانی کاهش می یابد، در این گروه سنی شایع است. فرناندز می گوید که انجام یک ارزیابی جامع سالمندی مهم است.
وقتی افراد مسن برای کاهش وزن از یک رژیم غذایی محدود پیروی می کنند، نه تنها چربی بلکه توده عضلانی را نیز از دست می دهند. رومن می گوید که این می تواند آنها را آسیب پذیرتر کند، بر تحرک آنها تأثیر بگذارد و خطر آسیب را افزایش دهد. کمی اضافه وزن می تواند افراد مسن را از شکستن استخوان در هنگام سقوط محافظت کند. برای کاهش وزن بهتر است به جای کاهش کالری دریافتی روزانه، فعالیت بدنی را افزایش دهید و کالری بیشتری بسوزانید. این توصیه خوزه آنتونیو سرا، رئیس بخش سالمندان در بیمارستان گرگوریو مارانیون در مادرید است.
به گفته فرناندز، برای داشتن کیفیت زندگی بالا، افراد مسن باید برای حفظ استقلال خود تلاش کنند، که نیاز به عضله سازی خوب دارد. بنابراین، او تنها در صورتی کاهش وزن را توصیه می کند که تحرک به دلیل بیماری هایی مانند آرتریت لگن یا زانو بدون توجه به شاخص توده بدنی مختل شود. او می گوید: «ما باید روی چیزهایی تمرکز کنیم که به آنها کمک می کند سالم بمانند. کمبود وزن و سوء تغذیه نیز خطر ابتلا به پوکی استخوان را افزایش می دهد.
سارا می گوید دانستن عادات غذایی بیماران مسن بسیار مهم است. او می افزاید: “گاهی اوقات به این دلیل است که شما زیاد غذا نمی خورید، اما درست غذا نمی خورید، که منجر به افزایش بیش از حد وزن می شود.” افرادی که تنها زندگی می کنند اغلب با چالش هایی از عادات غذایی ناسالم مواجه می شوند، مانند: به عنوان مثال، دسترسی محدود به پروتئین های با کیفیت، مشکل در خرید، محدودیت های مالی یا عدم انگیزه برای آشپزی بدون کسی که با او یک وعده غذایی به اشتراک بگذارد.
به گفته فرناندز، این موقعیت‌ها خطری برای سلامتی به همراه دارند، زیرا می‌توانند منجر به مصرف بیش از حد غذاهای فرآوری شده شوند. همچنین ارزیابی توزیع چربی بدن در هر فرد مهم است. به گزارش سرا، زمانی که چربی به طور مساوی در بدن پخش می شود، نسبت به چربی مضر تری که در شکم انباشته می شود، آسیب کمتری به فرد وارد می کند. در حالت دوم (مصرف چربی شکم) خطر ابتلا به سندرم متابولیک، دیابت و بیماری قلبی بیشتر است.
کاهش وزن غیر ارادی
مطالعه اخیر انجمن رژیم غذایی بریتانیا در مورد افراد مسن که از کاهش وزن غیرارادی رنج می برند، نگرانی هایی را ایجاد کرده است. در نتیجه این تحقیق پیشنهاد می شود که کاهش وزن غیر ارادی در سالمندان نسبت به چاقی نگران کننده تر است. به گفته هیکسون، این کاهش وزن می تواند ناشی از عواملی مانند انزوای اجتماعی، بیماری مزمن، غم و اندوه، افسردگی، مشکلات بهداشت دهان و دندان یا داروهایی باشد که بر اشتها، هضم یا جذب مواد مغذی تأثیر می گذارد.
برای برنامه ریزی موثر مراقبت مناسب، باید سوء تغذیه را بشناسیم، خطرات آن را شناسایی کنیم و علل احتمالی آن را ارزیابی کنیم. فرناندز یک رویکرد جامع را پیشنهاد می‌کند که شامل آوردن یک فرد پشتیبان، اجرای یک برنامه ورزشی و در نظر گرفتن حذف یا جایگزینی داروهایی با عوارض جانبی منفی است. همچنین مهم است که در نظر بگیرید که آیا توصیه های تغذیه ای یا مکمل های غذایی ضروری هستند.
مطالعه ای که در آوریل 2023 در مجله Nutrients منتشر شد، همچنین از این فرض حمایت کرد که افراد مسن دارای اضافه وزن یا چاق عمر طولانی تری دارند. نتیجه این مطالعه این استدلال را مطرح کرد که شاخص توده بدنی بهترین معیار نیست زیرا ترکیب بدن را در نظر نمی گیرد و با درصد توده بدنی همبستگی کمتری دارد. نشان داده شد که میزان بقا برای افراد مسن دارای اضافه وزن متوسط با بیماری های مزمن یا حوادث حاد پزشکی بیشتر است. نتایج این مطالعه همچنین نشان داد که شاخص توده بدنی بالا در افراد مسن ممکن است نشان دهنده تغذیه خوب و ذخیره کافی عضلات باشد.
هیکسون معتقد است زمان بررسی شواهد و در نظر گرفتن توصیه های WHO برای همه جمعیت ها فرا رسیده است. او پیشنهاد می کند که نباید روی کاهش وزن در سالمندان تمرکز کنیم، بلکه تمرینات قدرتی را برای عضله سازی در دستور کار قرار دهیم، زیرا ارزیابی رژیم غذایی آنها نیز مهم است. فرناندز می گوید برای درک تاثیر چاقی بر سلامتی، باید عواملی مانند کنترل قند خون را بررسی کنیم. او می افزاید: «این در مورد وزن یا رژیم غذایی محدود نیست. ما باید روی عملکرد و تشویق ورزش تمرکز کنیم.»
۲۳۳۲۱۷