این تحلیل که پیروزی کامیلا هریس منجر به پایان حمایت از اسرائیل خواهد شد، واقع بینانه نیست. چینی ها هم از جنگ در خاورمیانه بدشان نمی آید.

کارشناسان تاکید می کنند که بازدارندگی در نهایت موضوعی ذهنی است و به شناخت و در نتیجه ارزیابی دو طرف دعوا از توانایی ها و نیات یکدیگر بستگی دارد. ضمناً احتمال خطا در شناخت دقیق طرف مقابل وجود دارد و البته مبهم سازی نیز می تواند باعث افزایش خطا در شناخت قدرت واقعی رقیب شود.

در یک کلام، در یک محیط بحرانی، کنترل اوضاع بسیار دشوار است. تعداد عوامل تأثیرگذار بسیار زیاد است و کنترل یا شناخت همه آنها بسیار دشوار است. با نگاهی به موضوع از این منظر، به نظر می رسد که دو طرف درگیری هنوز به این نتیجه نرسیده اند که بازدارندگی لازم را در برابر دشمن خود ایجاد کرده اند. زیرا آنها مدام تهدید می کنند که همه گزینه ها روی میز است.

مقایسه عملیات اول و دوم صادق و دو حمله اسرائیل به ایران نشان می دهد که تصمیم گیرندگان هر دو کشور هنوز طرف مقابل را متقاعد نکرده اند که واکنشی نشان ندهد. به زبان ساده، تهدید هنوز منجر به دستگیری طرف مقابل نشده است. در سیاست داخلی هر دو طرف گروه‌های سیاسی قدرتمندی وجود دارند که می‌خواهند در مقابل طرف مقابل واکنش نشان دهند و گاه نگاهی آخرالزمانی و ایدئولوژیک به این درگیری دارند. بنابراین تا زمانی که در محاسبات دو طرف و این شیوه ارزیابی صحنه تغییری نکند، احتمالاً در بلندمدت شاهد تداوم بحران و تشدید آن خواهیم بود.

از سوی دیگر، با توجه به شرایط منطقه‌ای و بین‌المللی و انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا، می‌توان گفت که نتانیاهو به تشدید تنش‌ها و حتی درگیر کردن آمریکا در یک تنش بزرگ منطقه‌ای تمایل دارد. ایالات متحده حامی و ضامن اصلی امنیت اسرائیل است و تلاش های این کشور برای کاهش حضور خود در خاورمیانه و مهار چین در اقیانوس هند و اقیانوس آرام نگرانی های امنیتی اسرائیل را افزایش داده است. تل آویو می خواهد اطمینان حاصل کند که از حمایت کامل ایالات متحده در تنش های آینده برخوردار است.

نگاهی به نحوه واکنش ایران به حمله دیروز اسرائیل نشان می دهد که شباهت هایی بین ماهیت واکنش دیروز و نحوه واکنش ایران در چند ماه پیش وجود دارد. در صورت صحت این ادعا می توان گفت که الگوی بحران 6 ماهه اخیر احتمالا در ماه های آینده نیز ادامه خواهد داشت. الگو به شرح زیر است: اسرائیل به نیروهای نیابتی ایران در لبنان و سوریه حمله می کند یا در ایران عملیات خرابکارانه انجام می دهد و ایران را مجبور به پاسخ می کند. اسرائیل همچنین برای پیشبرد راهبرد افزایش و کاهش تنش، اقدامات گسترده‌تر و سخت‌تری انجام می‌دهد و سطح تنش‌ها را تشدید می‌کند.

بنابراین، حتی اگر خانم هریس پیروز شود، ظاهراً نباید انتظار داشته باشیم که او به همان اندازه که اوباما بر اسرائیل اعمال کرد، به نتانیاهو فشار بیاورد و بحران را کاملاً از بین ببرد. نظم جدیدی در جهان در حال ظهور است و آمریکا، اسرائیل و حتی اروپا می خواهند نظم موجود را حفظ کنند. این در حالی است که جمهوری اسلامی با نظم موجود مخالف است. بنابراین تقابل موجود تنها دارای ابعاد منطقه ای و دوجانبه نیست. مبارزه بزرگتری در جهان در جریان است و بحران کنونی در خاورمیانه بخشی از این مبارزه بزرگتر است. بحران کنونی منطقه ما بدون در نظر گرفتن و درک این مبارزه بزرگ قابل تحلیل نیست.

23302