در این مطالعه، کارشناسان داده‌های 61214 فرد بین 39 تا 70 ساله را که زوال عقل نداشتند، تجزیه و تحلیل کردند. یکی آنها آن را از بزرگترین بانک اطلاعات پزشکی به نام British Biobank جمع آوری کردند. این تحقیقات به مدت 12 سال بر روی همین افراد ادامه یافت.
به گزارش ایسنا، استقامت قلبی تنفسی که ظرفیت هوازی، آمادگی قلبی عروقی و آمادگی هوازی نیز نامیده می شود، توانایی دو سیستم (سیستم) متشکل از گردش خون و تنفس برای رساندن اکسیژن به عضلات است. افزایش استقامت قلبی تنفسی به این معنی است که آمادگی جسمانی افزایش می یابد و فرد می تواند برای مدت طولانی و با شدت بالاتر بدون خستگی ورزش کند.
این توانایی به تدریج با افزایش سن کاهش می یابد زیرا ماهیچه های اسکلتی از بین می روند. استقامت قلبی تنفسی در افراد 20 تا 30 ساله بین 3 تا 6 درصد در هر دهه کاهش می یابد، اما این کاهش در دهه 70 به بیش از 20 درصد در هر دهه افزایش می یابد.
کاهش استقامت قلبی تنفسی پیش بینی کننده قوی مشکلات قلبی عروقی، سکته مغزی، حمله قلبی و مرگ های همه علل است.
در این مطالعه، کارشناسان داده‌های 61214 فرد بین 39 تا 70 ساله را که زوال عقل نداشتند، تجزیه و تحلیل کردند. یکی آنها آن را از بزرگترین بانک اطلاعات پزشکی به نام British Biobank جمع آوری کردند. این تحقیقات به مدت 12 سال بر روی همین افراد ادامه یافت.
یک تست دوچرخه ثابت شش دقیقه ای برای ارزیابی استقامت قلبی تنفسی شرکت کنندگان در طول ضبط انجام شد. عملکرد شناختی آنها با استفاده از آزمون‌های عصبی-روان‌شناختی برآورد شد و سابقه ژنتیکی زوال عقل با استفاده از امتیاز خطر چند ژنی پیش‌بینی شد. برای بیماری آلزایمر محاسبه شده است.
در طول دوره پیگیری 12 ساله، 553 نفر (0.9٪) مبتلا به زوال عقل تشخیص داده شدند.
تجزیه و تحلیل نشان داد که افرادی که دارای استقامت قلبی تنفسی بالاتر و عملکرد شناختی بهتری هستند، خطر کمتری برای ابتلا به زوال عقل داشتند. میزان زوال عقل در افراد با استقامت قلبی تنفسی بالا 0.6 در مقایسه با افراد با استقامت قلبی تنفسی پایین بود. استقامت قلبی تنفسی بالاتر همچنین خطر زوال عقل را در افرادی که نمره خطر ژنتیکی متوسط/بالا برای آلزایمر داشتند تا 35 درصد کاهش داد.
البته این مطالعه مشاهده ای است و نمی تواند وجود رابطه علت و معلولی را تایید کند. همچنین این تحقیق دارای محدودیت هایی نیز می باشد. با این حال، نویسندگان به این نتیجه رسیدند که این مطالعه نشان داد که استقامت قلبی تنفسی بالاتر با عملکرد شناختی بهتر و کاهش خطر زوال عقل مرتبط است. علاوه بر این، استقامت قلبی تنفسی بالا می تواند خطر ژنتیکی زوال عقل را تا 35 درصد کاهش دهد.
کارشناسان در این مطالعه می گویند یافته ها نشان می دهد که تقویت استقامت قلبی تنفسی ممکن است یک استراتژی موثر برای پیشگیری از زوال عقل، حتی در افراد دارای زمینه ژنتیکی آلزایمر باشد. البته دانشمندان تاکید می کنند که تحقیقات بیشتری در مورد استقامت قلبی تنفسی به ویژه در افراد مسن و ارتباط بین این وضعیت و خطر ژنتیکی زوال عقل مورد نیاز است.