چای سبز حاوی آنتی اکسیدان هایی است که ممکن است فواید سلامتی داشته باشد و حتی از برخی بیماری ها جلوگیری کند. محققانی که مطالعه فعلی را انجام دادند می‌خواستند ببینند که آیا این طیف از مزایا شامل مزایای شناختی نیز می‌شود یا خیر.
با افزایش موارد زوال عقل، دانشمندان همچنان به بررسی راه هایی برای بهبود سلامت شناختی افراد می پردازند.
این مطالعه کاملاً به نتایجی که محققان امیدوار بودند به دست نیاورد، زیرا شرکت‌کنندگانی که ماچا مصرف می‌کردند بهبودی در حافظه و سایر عملکردهای شناختی گسترده نشان ندادند. با این حال، افراد مسن‌تر با اختلال شناختی خفیف که ماچا مصرف کردند، بهبودهایی در شناخت اجتماعی و خواب نشان دادند.
چای سبز ماچا سرشار از ویتامین ها و مواد معدنی مانند ویتامین C و E، منیزیم و پتاسیم است. ماچا همچنین حاوی ترکیبات فعال زیستی مانند تیانین و کاتچین است.
تیانین اسید آمینه ای است که در انواع غذاها و نوشیدنی ها یافت می شود و می تواند به آرامش ذهن کمک کند. کاتچین ها پلی فنول هستند و می توانند التهاب را در بدن سرکوب کرده و از آسیب سلولی جلوگیری کنند.
محققانی که این مطالعه را انجام دادند، 99 شرکت‌کننده را انتخاب کردند و آنها را به مدت 12 ماه دنبال کردند تا بررسی کنند که چگونه ماچا بر عملکرد شناختی تأثیر می‌گذارد. شرکت کنندگان 60 تا 85 سال سن داشتند.
64 نفر از شرکت‌کنندگان اختلال شناختی و 35 نفر اختلال شناختی خفیف را گزارش کردند. شرکت کنندگان با استفاده از یک سیستم کامپیوتری به طور تصادفی در گروه ماچا یا دارونما قرار گرفتند.
گروه ماچا یک کپسول چای سبز 2 گرمی در روز مصرف می کردند، در حالی که گروه دارونما یک کپسول حاوی نشاسته ذرت مصرف می کردند.
محققان ارزیابی های شناختی را در ابتدا، پایان و 6 ماه پس از مطالعه انجام دادند.
آنها همچنین وضعیت عصب روانشناختی، حافظه، عملکرد اجرایی، توجه، عملکرد اجتماعی و کیفیت خواب شرکت کنندگان را آزمایش کردند.
محققان همچنین در ابتدا و انتهای مطالعه تصویربرداری عصبی را برای بررسی سطح ماده خاکستری و سفید در مغز شرکت کنندگان انجام دادند.
دانشمندان به مدت 12 ماه شرکت کنندگان را به طور منظم تحت نظر داشتند.
در حالی که دانشمندان انتظار داشتند شرکت کنندگان در گروه آزمایشی در پایان مطالعه بهبود بیشتری در عملکردهای شناختی نشان دهند، گروه آزمایش در مقایسه با گروه دارونما هیچ بهبود قابل توجهی نشان نداد.
در حالی که گروه ماچا هیچ مزیت قابل توجهی روی حافظه یا عملکرد اجرایی ندیدند، دانشمندان به بهبود خواب و عملکرد اجتماعی در گروه ماچا اشاره کردند.
نتایج نشان داد که گروه ماچا بهبود قابل توجهی در عملکرد اجتماعی و کیفیت خواب داشتند، اما تغییرات قابل توجهی در سایر عملکردهای شناختی در مقایسه با گروه دارونما مشاهده نشد.