به گزارش خبرگزاری بازتاب آنلاین، روزنامه اطلاعات نوشت:
مدتی است که دو عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد یعنی جمهوری خلق چین و فدراسیون روسیه به دلیل تعمیق روابط خود با کشورهای ثروتمند عربی منطقه خلیج فارس و نیز درگیر مناقشه هستند. ادعای بی اساس سه جزیره ایرانی تنب بزرگ و تنب کوچک و ابوموسی متعلق به امارات متحده عربی بود.
با کمال تعجب، هم جمهوری خلق چین و هم فدراسیون روسیه روابط نزدیکی با ایران دارند. خود روسیه به عنوان یکی از اعضای دائم شورای امنیت با اشغال دو بخش از جمهوری گرجستان و شبه جزیره کریمه از اوکراین و الحاق آنها به خاک خود و همچنین اقدام نظامی تجاوزکارانه به این کشور در تلاش است تا امنیت جهانی خود را تضمین کند. شرق تمامیت ارضی اوکراین از کشورهای مستقل فوق الذکر، مطابق با شورای همکاری خلیج فارس، اینک ادعای بی اساس امارات مبنی بر مالکیت جزایر مذکور را نقض و از ایران حمایت می کند و ایران را به مذاکره در این جزایر دعوت می کند.
روسیه و چین نه تنها اعضای دائم شورای امنیت هستند، بلکه بنیانگذاران سازمان همکاری شانگهای نیز هستند. یکی یکی از اصول این سازمان مبارزه با تجزیه طلبی و تجزیه کشورهاست. ایران همچنین به عنوان عضو دائمی در کنار سایر اعضای شانگهای همکاری می کند.
اکنون اتحادیه اروپا وارد این مناقشه سیاسی شده و از ایران می خواهد که با امارات متحده عربی برای بازگرداندن مالکیت جزایر مذاکره کند. در هر سه مورد، رهبران متحد امارات متحده عربی که می‌خواهند از شرایط منطقه سوء استفاده کنند، می‌دانند که در شرایط حساس کنونی خاورمیانه، بهتر است از اسرائیل در برابر کشتار وحشیانه فلسطینیان محافظت شود. غزه و بمباران جنوب لبنان باز است.
جزایر ابوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک از نظر تاریخی متعلق به ایران بوده است که این امر توسط بسیاری از محققان تاریخی، حقوقی و جغرافیایی تأیید شده است. با این وجود، امارات متحده عربی بارها ادعای مالکیت این جزایر را کرده است.
این جزایر در سال 1921 تحت کنترل بریتانیا قرار گرفت، اما در 30 نوامبر 1971، اندکی قبل از اینکه امارات به فدراسیون رسمی تبدیل شود، حاکمیت ایران بر این جزایر بازگردانده شد. پیشنهادی دیگر درباره اختلاف بر سر جزایر سه گانه ایرانی در خلیج فارس پس از پایان سی و سومین اجلاس اتحادیه عرب که در 27 مارس برگزار شد. اردیبهشت ماه 1403 در منامه، بحرین اتفاق افتاد، جایی که اعلامیه نهایی ادعای مستمر امارات بر جزایر را بیان کرد. موضع قاطع ایران در برابر بیانیه اتحادیه عرب بر تعهد این کشور به حفظ تمامیت ارضی و هرگونه مداخله خارجی در امور حاکمیتی خود تاکید می کند. می دانیم که در 29 نوامبر 1971، اندکی قبل از پایان تحت الحمایه انگلیس و تشکیل امارات متحده عربی، شارجه یادآور شد که آنها توافق نامه ای را برای اداره مشترک ابوموسی امضا کرده اند. بر اساس این تفاهم نامه، قرار است شارجه یک پاسگاه پلیس محلی در ابوموسی داشته باشد.
و ایران باید بر اساس نقشه ضمیمه یادداشت تفاهم در این جزیره نیروهای نظامی مستقر کند. هر دو کشور باید صلاحیت کامل در مناطق تعیین شده داشته باشند و پرچم های آنها همچنان به اهتزاز در می آید. این تفاهم نامه توزیع برابر درآمدهای نفتی را ترویج می کند. یک روز بعد، در 30 نوامبر 1971، ایران با اعزام نیرو و برافراشتن رنگ سه رنگ ایران بر کوه حلوا، بلندترین نقطه جزیره، حاکمیت خود را بر جزیره ابوموسی بازگرداند.
پس از عقب نشینی نیروهای انگلیسی در سال 1979، ایران کنترل سه جزیره ابوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک را به دست گرفت و آنها را جزئی جدایی ناپذیر از خاک خود می داند. تاریخ ایران به عنوان کشوری با سابقه تمدنی از قدیم الایام تا به امروز ادامه دارد و جمهوری اسلامی ایران ادامه این تاریخ است و نشان داده است که هیچ ادعای ارضی بر کشورهای دیگر ندارد و ادعای مالکیت ندارد. بر سر کشورهای دیگر بخشی از خاک آن روز شنبه هفدهم توسط سفیر و نماینده دائم ایران در سازمان ملل پذیرفته شد. تیر او در سال 1403 در نامه ای به شورای امنیت سازمان ملل این ادعاها را به شدت محکوم کرد. وی ادعاهای مندرج در بند 11 بیانیه اتحادیه عرب را که ادعاهای امارات در مورد جزایر سه گانه را تکرار می کند، قاطعانه رد کرد. ایروانی تاکید کرد: تهران از برکناری جمال الروایی، نماینده دائم بحرین خبر داد.
او در 20 مه در سازمان ملل متحد از آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد و پدرو کمیساریو آفونسو، رئیس شورای امنیت شکایت کرد که مداخله آشکاری در امور داخلی خود دید که نقض قوانین بین‌المللی و منشور سازمان ملل بود. به ویژه اصول تثبیت شده، اصول برابری حاکمیت و عدم مداخله در امور داخلی، پیش از این، روسیه نیز در این زمینه فعال بود.
سفیر روسیه در روز یکشنبه سوم مارس دی در سال 1402 به وزارت امور خارجه احضار شد و یادداشتی را برای تحویل به مسکو تسلیم کرد که در آن تهران به بیانیه ششمین مجمع همکاری عربی و روسیه که در مراکش منتشر شد پاسخ داد و خواستار حل مسالمت آمیز مناقشات خارجی سابق ایران شد. حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه کشورمان در این تماس تلفنی گفت: احترام به حاکمیت و تمامیت کشورها یکی از اصول اساسی در روابط بین آنهاست. در مورد جزایر مورد مناقشه حضور نماینده روسیه درخواست شد.
تهران در ماه ژوئیه سفیر روسیه را برای ایراد بیانیه مشابه احضار کرد. ایران در سال 1401 بر اساس اعلامیه مشترک مشابهی با کشورهای عربی سفیر چین را احضار کرد. امارات متحده عربی از بدو پیدایش موضوع جزیره به دنبال بین المللی کردن این موضوع و جلب حمایت قدرت های داخلی و خارجی منطقه بوده است.
با توجه به وضعیت ایران در منطقه و نظام بین‌الملل، این شیخ توانسته قدرت‌هایی مانند آمریکا، چین، روسیه و در حال حاضر اتحادیه اروپا را با خود همراه کند، اما آنچه که قابل توجه است، ماهیت اظهارات است موضوع حساس تر و خطرناک تر برای ایران است. به عنوان مثال، پکن در بیانیه مشترک با چین از موضع امارات در به رسمیت شناختن موضوع جزیره به عنوان موضوع و اختلاف بین ایران و امارات حمایت کرده بود. حتی پس از احضار سفیر چین، سخنگوی وزارت خارجه چین بار دیگر بر ادعای خود تاکید کرد و اظهار داشت که موضع چین در این مورد قاطعانه است.
در این بیانیه آمده است که دولت چین از تلاش های امارات برای حل مسالمت آمیز موضوع جزایر سه گانه حمایت می کند. در بند 26 بیانیه مشترک دولت های چین و امارات متحده عربی آمده است: جمهوری خلق چین از تلاش های دولت امارات متحده عربی برای یافتن راه حلی برای موضوع جزایر سه گانه ابوموسی حمایت می کند. تنب بزرگ و تنب کوچک برای یافتن مذاکرات دوجانبه بر اساس قوانین بین المللی و مشروعیت بین المللی.
پس از اتحادیه عرب، شورای همکاری خلیج فارس، روسیه، چین و اتحادیه اروپا ائتلافی نامقدس و غیرقانونی علیه جزایر ایرانی تشکیل دادند. پزشکیان بدیهی است وقتی در یک روز در سطح ملی فراخوانی می شود، از همه اقشار مردم خواسته می شود تا گرد هم آیند و حمایت همه جانبه ملت غیور ایران از تمامیت ارضی خود را اعلام کنند و فریاد محکومیت شاکیان را بر سر یکی از آنها فریاد بزنند. سه جزیره ایرانی در خلیج فارس
۲۷۲۰۳