اشتراک گذاشتن تخت بین مادر و کودک چه تأثیری بر رشد ذهنی کودک دارد؟

فرزند شما به تازگی به دنیا آمده است و این یعنی زمان خواب شما به هم ریخته است؟ کودک یکی آیا شما یک کودک دو ساله دارید و نمی دانید که بهتر است او را در تخت خود بخوابانید یا بهتر است اجازه دهید او در تخت جداگانه بخوابد؟ در مورد تاثیرات استفاده از تخت مشترک بر رشد روانی کودک با ما صحبت کنید.

بر اساس این گزارش، والدین شدن یک تجربه پیچیده و چالش برانگیز است. علاوه بر مسئولیت آشکار مراقبت از نوزاد، یکی یکی از جنبه های مهمی که به شدت تحت تاثیر قرار می گیرد خواب کودک و والدین است.

اهمیت خواب کافی برای رشد کودک

تحقیقات علمی بر اهمیت خواب کافی برای رشد نوزادان تاکید دارد. مطالعات نشان داده است که نوزادانی که خواب کافی دارند، نتایج شناختی و عاطفی بهتری دارند. خواب از رشد مغز حمایت می کند، فرآیند تثبیت حافظه را تسهیل می کند و خلق و خو را تنظیم می کند. علاوه بر این، الگوهای خواب منظم با خطر کمتر اختلالات خواب در آینده مرتبط است.

بنابراین خواب کافی و با کیفیت بالا برای سلامتی و رشد عمومی نوزادان بسیار مهم است. علاوه بر این، موضوع خوابیدن در یک تخت با کودک، نظرات والدین را به دو دسته تقسیم کرده است. برخی از والدین به شدت از این روش حمایت می کنند، برخی دیگر مخالف آن هستند. بسیاری از والدین ممکن است تعجب کنند که آیا خوابیدن فرزندشان در یک تخت با آنها تأثیری بر رشد روانی فرزندشان دارد یا خیر.

یکی یکی از اولین چیزهایی که اطرافیان در مورد نسل جدید والدین قضاوت می کنند، میزان خواب فرزندانشان است. به همین دلیل است که کودک می خوابد یکی این موضوع در بسیاری از خانواده ها به یکی از دغدغه ها و موضوعات مورد بحث تبدیل شده است.

در برخی از کشورهای غربی، صنعت نوظهوری پدید آمده است که در آن افراد به عنوان مربی و مشاور خواب نوزاد کار می کنند. این متخصصان به والدین کمک می‌کنند که نوزادان خود را خودشان بخوابانند و شبی آرام داشته باشند بدون اینکه اختلالی در خواب آنها ایجاد شود. با این حال، همه مردم جهان موافق نیستند که یک نوزاد یا کودک نوپا نیاز به خواب مستقل و بدون وقفه دارد. این روش جدید تفاوت های قابل توجهی با روش های سنتی خوابیدن نوزادان در طول تاریخ بشر دارد.

تغییرات تاریخی در رفتار خواب نوزادان و والدین: از اشتراک تخت تا استقلال

استفاده از تخت مشترک بین والدین و نوزادان در بیشتر تاریخ بشریت رایج بوده و هنوز هم در بسیاری از کشورها رایج است. قبل از قرن نوزدهم، نگرانی کمی در مورد وضعیت خواب و خواب نوزاد در بریتانیا وجود داشت. خانواده ها، از جمله مادران و نوزادان، اغلب در تماس نزدیک با یکدیگر می خوابیدند به طوری که اگر نوزاد در شب از خواب بیدار می شد، بلافاصله شخصی برای مراقبت از او حاضر می شد.

این وضعیت با انقلاب صنعتی در قرن 19 تغییر کرد. پیدایش خانواده های طبقه متوسط ​​و اهمیت مفهوم استقلال، خواب بی وقفه را مطلوب تر کرد و والدین ترجیح می دهند در محیطی آرام تر استراحت کنند. امروزه بسیاری از توصیه های والدین بر برنامه ریزی دقیق خواب و تنها خوابیدن نوزادان برای ارتقای استقلال تاکید دارند. با این حال، باید توجه داشت که این روند همیشه عادی نبوده و هنوز هم در بسیاری از نقاط جهان وجود ندارد.

بحث بر سر تقسیم تخت بین والدین و نوزادان هنوز یک موضوع بحث برانگیز و رایج است. برخی از کارشناسان به دلیل ارتباط آن با سندرم مرگ ناگهانی نوزاد (SIDS) آن را قبل از شش ماهگی توصیه نمی کنند. با این حال، برخی دیگر معتقدند که این اقدام می تواند به رشد کودکان کمک کند. دلایل زیادی وجود دارد که چرا والدین یک تخت مشترک را با نوزادان خود انتخاب می کنند. اما برای برخی دیگر از والدین، خوابیدن دور از نوزاد تنها راه مقابله با خستگی مفرط و بیداری مکرر او در طول شب است.

مشکل در حال حاضر این است که محققان در انجام آزمایشات جامع در این زمینه شکست می خورند، حتی اگر شواهد علمی کمی در مورد اثرات روانی استفاده از تخت مشترک با کودکان وجود دارد. برای انجام این آزمایش‌ها، از یک گروه از والدین خواسته می‌شود که تختخواب را با کودک خود به اشتراک بگذارند و از گروه دیگر برای اجتناب از آن.

چنین اقدامی تصمیم شخصی والدین است. برای پاسخ به این سوال، بهترین رویکرد استفاده از مطالعات آینده نگر، مشاهده ای، طولی است. این مطالعات سلامت کودکان را در طول زمان بررسی می‌کند و معیارهای مختلفی از رشد عاطفی و رفتاری آن‌ها را از دوران نوزادی تا چندین سال بعد نشان می‌دهد.

علاوه بر این، تحقیقات جدیدی برای پاسخ علمی به این سؤال انجام شده است که آیا خوابیدن نوزاد و والدینش در یک تخت روی رشد روانی آنها تأثیر می گذارد یا خیر. در این مطالعه وضعیت 16599 کودک 9 ماهه تا 11 ساله مورد بررسی قرار گرفت.

والدین این کودکان در گزارشی به استفاده یا عدم استفاده از تخت مشترک برای نوزادانشان در 9 ماهگی اشاره کردند. علاوه بر این، محققان از این والدین خواستند تا گزارش دهند که آیا علائم افسردگی و اضطراب (علائم درونی کردن) و پرخاشگری و بیش فعالی (علائم بیرونی) را در سنین 3، 5، 7 و 11 سالگی در فرزندان خود مشاهده کرده اند یا خیر.

این تحقیق تاثیر متغیرهای مختلفی را که ممکن است با خوابیدن در یک تخت مشترک مرتبط باشد مورد بررسی قرار داد. این متغیرها عبارتند از: استرس روانی مادر، وضعیت اجتماعی-اقتصادی والدین، انتظارات تحصیلی، شیردهی و دفعات بیداری شبانه نوزاد. نتایج این تحقیق نشان داد که به طور کلی بین استفاده از تخت مشترک در 9 ماهگی و تغییرات در علائم درونی یا عوارض خارجی مرتبط با وضعیت روانی در دوران کودکی ارتباط معناداری وجود ندارد. برخی از ویژگی های مرتبط با همخوابی، مانند: با این حال، عوامل دیگری مانند تحصیلات پایین والدین و استرس روانی مادر، با تغییر این علائم همراه بود.

اثرات عاطفی و رفتاری خوابیدن نوزادان در یک تخت با والدینشان

مطالعه مشابه دیگری بررسی کرد که چگونه رشد عاطفی و رفتاری کودکان زمانی که نوزادان با مادر خود در یک تخت مشترک هستند و دسترسی عاطفی به او دارند، تحت تاثیر قرار می‌گیرد. نتایج این تحقیق موارد زیر را نشان داد:

• افزایش دسترسی عاطفی مادر به نوزاد می تواند تأثیرات مثبت اشتراک در رختخواب را افزایش دهد.
• در خانواده هایی که مادران دسترسی عاطفی زیادی دارند، استفاده مشترک از تخت نوزاد و والدین می تواند منجر به بهبود روابط والدین و فرزند و کاهش مشکلات رفتاری در کودکان شود.

با این حال، همانطور که می دانید، تأثیرات همخوابی نوزادان پیچیده و چند بعدی است و به عوامل مختلفی از جمله کیفیت روابط والدین و شرایط خانوادگی بستگی دارد. این تحقیق نشان می دهد که تنها به اشتراک گذاشتن یک تخت کافی نیست. در عوض، این ترکیب با افزایش دسترسی عاطفی است که نتایج مثبتی را به همراه دارد.

مطالعه دیگری تأثیر استفاده از تخت مشترک نوزاد و والدین را بر کیفیت خواب و رشد شناختی بررسی کرد. نتایج این تحقیق عبارتند از:

• استفاده از تخت مشترک به تنهایی تأثیر منفی بر رشد شناختی نوزادان ندارد.
• کیفیت خواب نوزادان و مادران با استفاده از تخت مشترک بهبود می یابد. مشروط بر اینکه والدین از روش های ایمن برای تقسیم تخت بین مادر و کودک استفاده کنند.
• این باعث می شود والدین راحت تر به نیازهای شبانه کودک پاسخ دهند. این مشکل می تواند به کاهش اضطراب نوزادان کمک کند.

مطالعه دیگری در مورد روش های مختلف خواب نوزادان (تخت مشترک، اتاق مشترک و تخت های جداگانه) انجام شد که موارد زیر را نشان می دهد:

• تفاوت معناداری در مشکلات رفتاری بین کودکانی که با والدین خود می‌خوابیدند و کودکانی که جدا از هم می‌خوابیدند، وجود نداشت.
• این احتمال وجود دارد که عوامل خانوادگی مانند استرس والدین و حمایت اجتماعی نسبت به الگوی خواب تأثیر بیشتری بر رفتار کودکان داشته باشد.

این یافته‌ها بار دیگر تاکید می‌کند که والدین و نوزادانی که به تنهایی در یک تخت مشترک هستند تأثیر منفی بر رشد روانی کودکان ندارند و حتی می‌توانند روابط عاطفی را تقویت کنند.

تخت مشترک برای والدین و نوزاد، بله یا خیر؟

آیا استفاده از تخت مشترک مادر و نوزاد بر رشد ذهنی کودک تأثیر مثبت یا منفی دارد؟ این موضوع همواره در بین محققان بحث برانگیز بوده و پاسخ روشنی برای آن وجود ندارد. اما نمونه هایی از تحقیقات اخیر انجام شده در این زمینه که در این مقاله به آنها اشاره کردیم، حاکی از آن است که تخت مشترک مادر و کودک نه تأثیر مثبت و نه منفی بر رشد ذهنی کودکان دارد، بلکه عواملی می تواند بر این تاثیر بگذارد. به عنوان مثال، به اشتراک گذاشتن تخت مادر و نوزاد، تأثیرات روانی مثبت و مفیدی خواهد داشت، مشروط بر اینکه در دسترس بودن عاطفی مادر افزایش یابد و توجه والدین به ویژه توجه و محبت مادر به نوزاد افزایش یابد.

در شرایط مناسب، استفاده از تخت مشترک بین مادر و کودک می تواند به بهبود کیفیت روابط و کاهش اضطراب کمک کند. این نتایج برای والدینی که نگران تأثیر اشتراک‌گذاری تخت بر رشد روانی فرزندشان هستند، اطمینان‌بخش است، و همچنین با تحقیقات قبلی که نشان داده‌اند استفاده از تخت خواب هیچ تأثیری بر شکل‌گیری دلبستگی ایمن بین نوزاد و مادر ندارد، مطابقت دارد.

پس اگر شما هم جزو والدینی هستید که دوست دارید نوزادتان با شما در یک تخت بخوابد، با رعایت نکات ایمنی و توجه به نیازهای عاطفی فرزندتان نگران نباشید. شاید شب ها و روزهای آرام تری پر از عشق و اعتماد در انتظار شما باشد!