عصر ایران; جعفر محمدی – اسکندر مومنی را از زمان ریاست پلیس راهنمایی و رانندگی می شناسم و یک دغدغه مشترک باعث شد تا چندین ملاقات کاری با او داشته باشم: «کاهش تصادفات و تلفات جاده ای». در این جلسات دیدم که ایشان چقدر نسبت به این موضوع حساس هستند و مسائلی مانند فرهنگ سازی مناسب و جلوگیری از شماره گذاری خودروهای ناایمن را پیگیری می کنند. این برای من بسیار ارزشمند بود.
او همچنین رسانه ها را به خوبی درک می کرد و رابطه محترمانه و قابل اعتمادی با نمایندگان رسانه ها حفظ می کرد. نگاه او به مسائل روز روشن‌تر از لباسش بود و این او را متفاوت می‌کرد.
تا جایی که من می دانم، از نظر اخلاقی نیز به معنای واقعی کلمه روشن شده است. دبیر ستاد مبارزه با مواد مخدر بود که مطلع شد یکی برخی از اصحاب رسانه تهدید کردند که مواد مخدر را در ماشین یا خانه او خواهند گذاشت. او بلافاصله دو مامور را برای بررسی دقیق ماجرا فرستاد، هر چند در این زمینه وظیفه ای نداشت، اما شناختش ایجاب می کرد.
رویکردهای اجتماعی او از زمانی که از راهور برگزیده شد و سپس به نمایندگی از حسن روحانی دبیر ستاد مبارزه با مواد مخدر شد، بر جنبه نظامی او غلبه کرد، زیرا در این دو حوزه باید از سطح جامعه و عموم مردم، یعنی آموزش و پرورش شروع کرد. و دانشگاه . تماس گرفت و گرفت.
وی در مسائل مالی به حرام و حلال بسیار معتقد است و در زمانی که می توانست با برخی خودروسازان مبارزه کند و به چنین ثروتی دست یابد، با آنها مخالفت کرد و از قیام آنها جلوگیری کرد تا اینکه اصلاحات زیادی در خصوص ایمنی خودروها انجام شد. تبدیل شد. حتی یک مورد را به خاطر دارم که خودروساز که در آن زمان کامیون ناایمن می ساخت، پس از ناامید شدن از مومنی و راهور، از دولت خواست با تایید آنها، کامیون های آنها را شماره گذاری کند.
آنچه در سطور فوق بدون اغراق و تملق نوشته ام، تصویری است که در سرم از اسکندر مومنی ترسیم کرده ام و در ادامه درباره معرفی وی به عنوان وزیر کشور آینده توسط رئیس جمهور است.
اولین نکته این است که ایشان پزشکیان شخصا انتخاب شدند و حتی معاون ایشان – قائم پناه – تا آخرین لحظه از این انتخاب اطلاعی نداشتند. دلیل این انتخاب نیز در دوران دانشجویی او نهفته است پزشکیان و مومنی در دهه 60 برمی گردد. او برخلاف تبلیغات سد و سیما سهمیه قالیباف در کابینه نیست بلکه گفته می شود وزیر مسعود است. پزشکیان باش؛ این نکته مهم و مثبتی است.
نکته دوم این است پزشکیان فراست دریافته است که بخش مهمی از چالش های اجتماعی و سیاسی او به طور مستقیم یا غیرمستقیم به پلیس مربوط می شود. او احتمالاً با خود فکر می کرد که بهتر است فردی را به عنوان سرپرست وزارت امور داخله منصوب کند که با هماهنگی رئیس جمهور با مشخصات پلیس آشنا باشد و بتواند سیاست راهبردی دولت در این زمینه را در یک زمینه دنبال کند. روش کارشناسی به همین دلیل به سراغ مومنی رفت که هم در این زمینه صاحب نظر است و هم از معتمدین 40 ساله خود رئیس جمهور.
هماهنگی، هماهنگی و همکاری با فردی که سابقه انضباطی دارد برای پلیس قابل قبول تر است و این به معنای کاهش اصطکاک است.
نکته سوم و پایانی این است که باید منتظر نتیجه این انتخابات و عملکرد اسکندر مومنی به عنوان وزیر کشور باشیم. اگر او همچنان بر رویکردهای اجتماعی تمرکز کند، همانطور که در 15 سال گذشته انجام داده است، و سیاست های رئیس جمهور، به ویژه وعده های اجتماعی او در زمینه هایی مانند زنان را با جدیت دنبال کند، به دستاوردهای خود ادامه خواهد داد. پزشکیان او در عمل به وعده های خود افتخار می کند و رضایت مردم حاصل می شود که این یک برد برای همه است.
اگر پزشکیان به این نتیجه رسیده است که با انتخاب مومن می توان وعده هایی مانند تعطیلی گشت رهبری را – که رئیس جمهور می گوید طرح تاریکی است – با کمترین برخورد و بیشترین تعامل متعهد به چنین طرح هوشمندانه ای کرد ? آنچه برای مردم مهم است نتیجه و رسیدن به هدف با کمترین هزینه است.
امیدوارم این دو دوست قدیمی ۴۰ ساله و دو همکار آینده در دولت چهاردهم بتوانند مطالبات مردم را برآورده کنند و نامی ماندگار از خود بر جای بگذارند. شما نباید فراموش کنید که پست ها و صاحبان پست ها ناپدید می شوند و این داستانی است که آنها را قضاوت می کند. انشاالله در کنار مردم باشند و به گونه ای عمل کنند که نامشان در تاریخ ایران نیکو و بزرگ بماند.