از نظر فنی، سیارات طبق تعریف گرد هستند. سوزانا باروس، محقق ارشد موسسه اخترفیزیک و علوم فضایی در پرتغال می گوید: «در واقع. یکی یکی از ویژگیهای یک سیاره این است که جرم کافی برای گرد کردن آن دارد، زیرا جرم سیارات زیاد است و گرانش در مرکز آنها قرار دارد، همه افراد اطراف آنها تقریباً به همان اندازه از مرکز فاصله دارند. بنابراین گرد هستند.
فراید گزارش داد، اما این لزوما به این معنا نیست که سیارات دایره های کاملی هستند. امیرحسین باقری، محقق علوم سیارهای و ژئوفیزیک در موسسه فناوری کالیفرنیا میگوید: ما آنها را گرد مینامیم، اما واقعاً کاملاً گرد نیستند، زمین خودمان هم کاملاً گرد نیست.
زمین و سیارات مشابه معمولاً برآمدگی در اطراف استوا را نشان می دهند که ناشی از نیروی گریز از مرکز است. نیروی بیرونی که توسط هر جسم دوار تجربه می شود. در زمین، این برآمدگی کوچک اما قابل توجه است: به دلیل تفاوت در نیروی گریز از مرکز و فاصله از مرکز زمین، وزن اجسام در استوا 0.5 درصد کمتر از قطب ها است.
با این حال، در شرایط مناسب، این اثر می تواند قابل توجه باشد. باروس میگوید: «اگر سیاره خیلی سریع بچرخد، قطبها صافتر میشوند و به شکل یک توپ صاف (بیضی آمریکایی) میشوند.
نیروی گریز از مرکز تنها نیرویی نیست که می تواند شکل یک سیاره را تغییر دهد. باقری میگوید: وقتی جرم به اندازه کافی به ستاره میزبان نزدیک میشود، این نیروهای گرانشی وارد بر جرم آنقدر بزرگ میشوند که سیاره شروع به دراز شدن میکند.
تصویری خیالی از سیاره WASP-103b که به دلیل چرخش بسیار سریع به شکل توپ راگبی است.
یکی این اجرام شامل سیاره فراخورشیدی WASP-103 b، یک غول گازی دو برابر مشتری و 1.5 برابر جرم است که به دور ستاره ای تقریبا دو برابر خورشید می چرخد.
باروس می گوید WASP-103 b بسیار نزدیک به ستاره است. این مجاورت شکل خود را تغییر می دهد. تعادل بین نیروی گاز، به اصطلاح تعادل هیدرواستاتیک، که میخواهد سیاره را گسترش دهد و نیروی جاذبه گرانشی وجود دارد. این کشش از ستاره میزبان منجر به سیاره ای می شود که شبیه یک قطره اشک است. »
این تغییر شکل حتی می تواند نحوه چرخش سیاره را تغییر دهد. باروس میگوید اگر سیارهای در ابتدا با یک برآمدگی خاص به سمت ستاره میزبان شروع شود و به چرخش عادی خود ادامه دهد، برآمدگی همیشه در یک مکان نخواهد بود.
حرکت این برآمدگی به دور سیاره در حین چرخش انرژی زیادی مصرف می کند. باروس توضیح میدهد: «بنابراین آنها همینطور شروع میکنند، اما بعد خیلی سریع شبیه هم میشوند. سیاره به طور جزر و مدی به ستاره میزبان خود قفل شده است، بنابراین یک طرف سیاره همیشه رو به ستاره است.
علاوه بر این، WASP-103 b خیلی سریع به دور ستاره خود می چرخد و باعث صاف شدن قطب های آن می شود. نتیجه یک سیاره بسیار له شده است.
اما یک توپ له شده همچنان تا حد زیادی کروی است. برخی از دانشمندان احتمال وجود یک سیاره حلقه ای یا دونات شکل را پیشنهاد کرده اند. این به صورت فرضی زمانی اتفاق میافتد که سیاره به اندازه کافی سریع بچرخد که نیروی گریز از مرکز بیرونی بر نیروی گرانشی که جرم سیاره را به سمت مرکز آن میکشد، بیشتر باشد.
با این حال، تا به امروز هیچ سیاره حلقه ای مشاهده نشده است و بعید است در آینده نزدیک رصد شود. باقری می گوید: این احتمال بیشتر علمی تخیلی است تا علمی!