من نمی خواهم کوچه ها را توضیح دهم. این جشنواره دارای کارمندان دولت است که اگر بدانند ، خود را در مورد عملکرد خود توضیح می دهند. برای گفتن همین نکته: در همان جشنواره ای که فحشا خواند ، مراسم عزاداری و تشییع جنازه هموطنان محبوب ما به روش محترمانه در بندر عباس برگزار شد. به ما اطلاع دهید که همیشه مؤمن همیشه مؤمن ما یادآوری می کند که او مجبور است تسلیت خود را به مردم ابراز کند ، و او جلوی انتقال برنامه های مکانی در شب حادثه را نگرفت و هیچ یک از این دوستان فکر نمی شد. در همان جشنواره به نام فحشا ، مستندی توسط حبیب احمد زاده به نمایش گذاشته شد و مردم در سالن شخصیت های فیلم مستند را جشن می گرفتند ، یک داستان عالی برای تلاش برای حفظ عزت انسانی به عنوان یک قهرمان. در عین حال ، مردم پس از این “فحشا” از همه قسمت های ایران آمده بودند و به داستانها و داستانهایی در کشوری گوش می دادند که در آن کتاب زیر پانصد نسخه پخش شده است.
مطمئناً این اتفاق در کوچه ها رخ داده است ، که اگر این اتفاق نمی افتاد بهتر بود. مانند همه جشنواره های این کشور. اما همه طرف ها می توانند آن را فحشا کنند و آنرا فحشا می نامند؟ نور؟ آنها به هیچ وجه رقصیدند و رقصیدند. چه جمله ای را می توان نامگذاری کرد؟ اگر در این کشور بود ، راهنمایی مسئول پیروی از او با قانون و در همان جامعه خودگردان باید برای درک نام خدا و دین خدا مجبور به محدود کردن اتهامات دیگران مانند شیرینی های دیگران باشد. مشکل این دو سه نیست. مشکل این است که آنها در سراسر کشور هرج و مرج و Blua را ایجاد می کنند. مشکل کسی است که امروزه غیرقانونی ترین کار تحت دفتر مرکزی ستاد برای شهرت و ممنوعیت شر و ارسال متون تهدیدآمیز به زنان و دختران این کشور است. مشکل کسی است که کنسرت های حقوقی را با زورگویی و Sha’ban لغو می کند. مشکل کسی است که به چهره مأمور اجرای قانون نگاه می کند و می گوید که ما امشب خودکشی می کنیم تا مشکلات آنها را بدست آوریم. فردا نمایشگاه کتاب است و فردا به جشنواره فیلم و تئاتر فجر خواهید رسید.
بگذارید صریح باشم: در واقع ، این یک مشکل دولتی است که لیلی بسیاری از لالای ها را به این جامعه می آورد. و به نام اجماع اگر طرف مقابل خانه خود و افتخار کشور خود را بسوزاند ، میانگین ارزش محرمانه است. با برخی از کسانی که فکر می کنند تمام حقیقت با آنهاست و کسی که فکر نمی کند و صحبت نمی کند و صحبت نمی کند و لباس نمی پوشد ، دشمن ، جاسوسی ، فتنه گرا و روسپی ها باید تا زمانی که رستاخیز نتواند اجماع باشد. چگونه می توانیم با کسانی که به Mohsen Sharifian و Ehsan Abdipour و Suroush Sahat و Habib Ahmadzadeh نگاه نمی کنند ، صحبت کنیم؟ شما باید در مورد مفاهیمی مانند مردم ، حق زندگی ، در خانه ، افتخار ، عقل و مانند آن صحبت کنید ، اما قبل از آن باید انجام شود که پیروی از قانون یک اصل مهم است. همان قانونی که ظلم و تروریسم را در نظر می گیرد اشتباه است و امروزه خیابان های خیابان با چنین حوادثی عمل می کند.