گروهی از دانشمندان بریتانیایی، با ابتکاری خلاقانه برای مقابله با بحران تغییرات اقلیمی و دستیابی به آینده‌ای پاک، به امیدی تازه برای مبارزه با تغییرات اقلیمی دست یافته‌اند. پروژه‌ی ابتکاری دانشمندان، شامل استخراج کربن دی‌اکسید از آب اقیانوس‌ها است.
پروژه‌ی سی‌کیور (SeaCURE) که امسال آزمایش اولیه‌ی خود را در سواحل جنوبی انگلستان آغاز کرده، بر اصلی ساده اما قدرتمند تکیه دارد: اقیانوس‌ها، بزرگ‌ترین مخازن کربن زمین هستند و تقریباً یک‌سوم از کربن دی‌اکسید جو را به خود جذب می‌کنند.
در حالی که بسیاری از پروژه‌های مشابه به دنبال جذب مستقیم کربن از هوا هستند، سی‌کیور مسیر متفاوتی را برگزیده است. این پروژه به‌جای هوا، مستقیماً سراغ آب دریا می‌رود تا ظرفیت اقیانوس‌ها را برای جذب کربن در آینده، افزایش دهد.
پل هالوران، استاد علوم اقیانوس و اقلیم در دانشگاه اکستر و رهبر پروژه‌ی سی‌کیور، در گفت‌وگو با بی‌بی‌سی توضیح داد: «آب دریا نسبت به هوا حدود ۱۵۰ برابر کربن بیشتری در خود دارد. اما فرایند استخراج کربن انرژی بسیار زیادی می‌طلبد و همین مسئله، کار را دشوار می‌کند.»
به‌طور خلاصه، پروژه‌ی سی‌کیور در ساده‌ترین حالت بدین شکل عمل می‌کند: ابتدا، آب دریا مکش می‌شود و در قدم دوم، در تأسیسات ویژه‌ای پردازش خواهد شد تا کربن دی‌اکسید از آن جدا شود. سپس، کربن استخراج‌شده زیر زمین ذخیره شده و آب بدون کربن دوباره به اقیانوس بازمی‌گردد. کل این عملیات با اسیدی‌تر کردن آب که باعث آزادسازی کربن دی‌اکسید به‌صورت گاز می‌شود، درون مخزنی موسوم به «استریپر» انجام می‌شود.
فناوری سی‌کیور می‌تواند سالانه تا ۱۴ میلیارد تن کربن دی‌اکسید را از محیط حذف کند
تام بل، پژوهشگر در آزمایشگاه دریایی پلیموث، این روند را با مثالی ساده‌تر توضیح می‌دهد: «وقتی در نوشابه را باز می‌کنید و حباب‌ها روی سطح می‌آیند، کربن دی‌اکسید آزاد می‌شود. در پروژه‌ی سی‌کیور هم با پخش کردن آب دریا روی سطحی بزرگ، کربن دی‌اکسید خیلی سریع‌تر از آب جدا می‌شود.»
با وجود اینکه پروژه‌ی سی‌کیور هنوز در مراحل ابتدایی توسعه قرار دارد و فعلاً، سالانه حدود ۱۰۰ تن کربن دی‌اکسید را از آب حذف می‌کند، تیم پروژه امیدوار است در مقیاسی وسیع‌تر، به نتایج چشمگیر دست یابد. اگر فقط یک درصد از آب‌های سطحی اقیانوس با استفاده از انرژی تجدیدپذیر پردازش شود، فناوری سی‌کیور می‌تواند سالانه تا ۱۴ میلیارد تن کربن دی‌اکسید را از محیط حذف کند.
البته، چنین وعده‌هایی پیش از این نیز مطرح شده بودند و تجربه نشان می‌دهد که راه‌حل‌های طبیعی، مانند کاشت گسترده‌ی درختان، همیشه به نتایجی که انتظار می‌رفت، نرسیده‌اند. بسیاری از کارشناسان همچنان در مورد اثربخشی فناوری جذب کربن تردید دارند و نگران هستند که این وعده‌ها نیز به بهانه‌ای برای نادیده گرفتن ریشه‌های واقعی تغییرات اقلیمی تبدیل شوند.
با‌این‌وجود، برخی از چهره‌های برجسته‌ی علم اقلیم باور دارند که نباید هیچ گزینه‌ای را دست‌کم گرفت. الیور گدن، عضو هیئت بین‌الدولی تغییرات اقلیمی (IPCC)، می‌گوید: «حذف کربن ضروری است. برای رسیدن به هدف انتشار خالص صفر، باید کربن دی‌اکسید را از محیط حذف کنیم. جذب کربن از آب دریا یکی از گزینه‌هاست، جذب مستقیم از هوا هم یکی دیگر. در مجموع ۱۵ تا ۲۰ گزینه وجود دارد و در نهایت، هزینه‌ها مشخص می‌کنند که باید کدام مسیر را انتخاب کنیم.»
منبع: bbc
منبع:عصرایران