مادر یک کودک دوساله با دو سه جمله، مجازی را بهم ریخت!

در بالا: در روزهای اخیر ، بحث در مورد مادر بودن در شبکه های اجتماعی داغ بوده و موجی از واکنش ها و روایت های شخصی را به همراه آورده است. جرقه بحث از توییتی آغاز شد که کاربر به نام “گلفام” ؛ صدای جیر جیر که خیلی زود اتفاق افتاد و فضا را برای گفتگو به جهت جدید گرفت. او روی توییت خود نوشت: “روزی که فهمیدم که باردار هستم ، وقتی به مادرم زنگ زدم ، او گفت تو مرا ترک کردی ، مرا رها کن ، بگذار کار کنم!

این روایت صمیمانه و تلخ واکنشهای کلی را به همراه داشت. بسیاری از کاربران تجربیات مشابهی را با وعده هایی که در دوران بارداری و زایمان شنیده اند ، نوشتند. وعده هایی که کمتر از آن پایبند بوده اند. این پنجره ای برای خواندن تجربیات نسلی بود که گاهی اوقات بین خواسته های فردی ، انتظارات خانواده و فشارهای اجتماعی به دست می آید.

از وعده هایی که هرگز به جای شرکت به گناه نرسیده اند ، روایت ها نشان می دهد که مادری فقط مربوط به زایمان فرزند نیست. در عوض ، این یک مرحله جدید و پیچیده است. محتوای پیش رو مجموعه ای از این روایات است. واقعی ، گاهی اوقات سرگرم کننده ، گاهی تلخ ، اما همه به دلیل تجربه کاربران. ما را با این خاطرات دنبال کنید ، که می تواند با شما آشنا باشد.

کاربران چه گفتند؟

صبا نوشت: مادرم رفت ، او آمد و گفت: “من دومی را می گیرم ، آن را نگه می دارم و به او نشان می دهم که او حتی برای تولد من نیامده است.” حالا من آن را در دوم نفهمیدم ، اما بسیار جالب است.

برس یک زاویه پنهان را نشان می دهد: مادرم این حرف را زد ، و این واقعاً مانند یک کوه برای پنج سال و نیم در پشت من بود ، اما برخی از مسئولیت هایی وجود دارد که اگر کسی بخواهد یکی باشد ، شما نمی توانید خود را از خود محروم کنید و باید این کار را به عنوان مادر انجام دهید.

نیکا نیز گفت: همه دوستان من که یک کودک دارند این را می گویند. همه گفتند که خانواده از هر دو طرف به ما می گویند که بمانیم ، اما آنها به آنها کمک نکردند. فقط دو نفر از دوستان مادرم به طور رسمی نقش نوه های خود را بازی کرده اند و همیشه در پیش رو هستند.

نامی نوشت: فرقی نمی کند که از بقیه کودک شما چقدر حمایت کند ، کودک شما غرق شده است و باید زحمت بکشد و در مورد آنچه دیگران می گویند و به بقیه کودک خود قول نمی دهند ، بیشتر بگویند.

MEM: خانواده ما برای مادرش کاملاً انتظار می رفت. اگرچه مادرش گفته بود که نمی تواند کودک من را بزرگ کند و پشتش را چرخاند و در کار من ماند ، دومی باردار بود و گردن مادرش را انداخت. او کارگر است و مادرش عملاً بچه دار است.

Mehrnaz یک توصیه دارد: شما نباید انتظار داشته باشید که کودک را با مادر خود قرار دهید (من کمک های زیادی را دیدم و دیدم مادربزرگش در آنجا که در آنجا است در حال رشد است) یکی دوستان من با خواهرشان اکنون همین مشکل را دارند. از زمان تولد وی ، این بندگان این بندگان خدا را گرفتار کرده اند ، بنابراین آنها در خانه بوده اند.

الیناز: من همیشه بقیه کودک را به عنوان یک اسباب بازی زنده می گویم ، یکی بعضی اوقات او آنها را سرگرم می کرد و کودک مسئول کودک است. مخصوصاً مادر. فرقی نمی کند خسته باشید و به کمک نیاز دارید.

اوین با گلف توییت مخالف است: شما می خواهید خود را بدهید. شما وظیفه مادر خود هستید. هرچه دیگران می گویند یا حرفه یا لطف ، نباید صبر کنید. هیچ کس موظف نیست حتی یک بار نگه دارد. والدین نیز چنین می کنند.

لیلی نوشت: مسئول بودن در برابر دیگران ، کمبود بلوغ است ، در غیر این صورت ، فرد خردمند وقتی بچه ای دارد که ظرفیت جسمی ، مالی ، فکری و به موقع خود داشته باشد ، فکر می کند. آیا مادرتان تعارف جدی کرده است که کمک شما باشد؟ چقدر می توانید کمک کنید؟

البته رامین متوقف شده است: چه چیزی کمک می کند ، آنها واقعاً هر چیزی را می دانند. غذای کودک را چنگ بزنید ، سن او پس از کودکانی که نمی توانند بروند پیر می شوند ، نمی خواهند به کودک بگویند ، این کثیف که خطرناک است و غیره. بهترین کاری که می توانند انجام دهند تهیه غذا و تمیز نگه داشتن خانه است. مادر و پدر باید به کودک برسند.

کره: راستش ، مادر مادرم که سنگ را قرار داده است ، دو دختر من به دنیا آمد. او تا دو ماه از همسر و فرزندانم و حتی من مراقبت کرد. او گفت ، آقا ، آقا ، صبح زود استراحت کنید تا صدای کودک را ببندد.

shaatot: پدرم به پدرم می گفت زن را بگیرد ، من پنج سال اول را می گذرانم. نشان می دهد که وقت ما برای مدتی صرف شده بود. واقعاً ، مادر مادر چیزی عادلانه می گوید!

و سارا ، که می تواند منعکس شود: داشتن یک کودک نه تنها کار سخت و بی خوابی و تجربه تنش های ذهنی را انجام می دهد. آیا این یک مسئولیت اجتماعی بسیار دشوار برای هر شخص است که طبق مهارت های خود انتخاب کند ، فرزند خود را به این جهان اضافه کنید؟ اگر از عقاید دیگران چشم پوشی کنیم ، در اصل به خودمان و آن کودک خیانت می کردیم.