راهنماها: هنگام مقایسه دیوید اشرف با قاتلان مشهور زنجیره ای مانند Bayajah ، Jasperson و دیگران ، ما به دنبال شباهت ها و تفاوت هایی هستیم که می تواند به درک بهتر انگیزه ها و تحولات این شخصیت در دنیای واقعی کمک کند. آیا Hooman Sayid به عمد از موارد واقعی الهام گرفته است ، یا این فقط یک شباهت اسمی است؟
دیوید اشرف ، شخصیت اصلی سریال وحشی ، ممکن است فقط یک شخصیت خیالی نباشد. برخی معتقدند که تاریخ آنها از قاتلان زنجیره ای واقعی الهام گرفته است که در دنیای واقعی وحشت ایجاد کرده اند. در این مقاله ، ما بررسی خواهیم کرد که چگونه ویژگی های روانشناختی و اجتماعی شخصیت دیوید اشرف او را به یک قاتل بی رحمانه یک مرد ساکت تبدیل می کند و چگونه می تواند شبیه به معروف ترین قاتلان زنجیره ای باشد. هنگام مقایسه آن با مشهورترین قاتلان زنجیره ای مانند Baijah و Jasperson ، ما به دنبال اثری از حقیقت در پشت این شخصیت خواهیم بود.
دیوید اشرف کیست؟
دیوید اشرف ، شخصیت اصلی سریال وحشی Hooman Sayid ، مردی ساکت ، محافظه کار و داخل رشته ای است که زندگی خود را به یک واقعه غیر منتظره تبدیل می کند. از نظر ظاهری بی خطر و حتی محافظه کار به نظر می رسد ، اما با حادثه ای که منجر به مرگ دلهره آور دو کودک می شود ، لایه های پنهان شخصیت آنها روشن می شود. این تحول ناگهانی ، به خصوص صحنه ای که یکی او ابتدا کودکان را در جستجوی کمک پرورش می دهد ، اما سرانجام آن را منتشر می کند ، نقطه شروع سقوط روانی آنها. گذشته گذشته ، فشار اجتماعی و انزوا دیوید را به حد تجزیه ذهنی جذب می کند. مسیری که به یاد می آورد فروپاشی تدریجی قاتلان واقعی این زنجیره به عنوان Bayjah یا کیت جسون است.
تئوری اول: هیولا پشت لبخند ؛ با الهام از کیت جاسپسون
کیت جاسپرس یک کامیون با یک رفتار آرام و ظاهراً طبیعی بود که باعث کشته شدن چندین زن در ایالات متحده در دهه 1980 شد. او از کودکی مورد آزار و اذیت جسمی و روحی قرار گرفت و علاقه ای خطرناک به شکنجه حیوانات داشت. پس از هر قتل ، او رسانه ها را با کارت های “لبخند چهره” بازی کرد.
در این تئوری ، دیوید اشرف الگوی یک مرد امن ، محافظه کار و درونگرا است ، اما در عصبانیت ، تحقیر و زخم های لایه باستانی او. خشم که بارها در تاریخ به آن اشاره شده است. رویارویی خود را با خریدار زمین به یاد داشته باشید! مانند جاسپسون ، دیوید همچنین می تواند نشانه های پنهان خشونت هایی را که در این سریال سرکوب شده است تا زمان برخورد با این دو کودک. چشم انداز روانشناسی آسیب پذیر ، انفجار را نه تنها “بازتاب آنلاین” بلکه نتیجه سرکوب مداوم عصبانیت داخلی می بیند.
نظریه دوم: قربانی زندگی ؛ با الهام از محمد بیه
محمد بایه ، در یکی یکی از تلخ ترین پرونده های جنایی در ایران ، پس از تجربه نقض در دوران کودکی و زندگی در یک محیط فقیر و متروکه ، به یک قاتل سریالی تبدیل شد. او بیش از 5 کودک را آزار داد و کشت.
در این تئوری ، ما دیوید اشرف را به عنوان محصولی ناقص از سیستم اجتماعی می بینیم که در فضای داستانی حاکم است. کسی که لزوما شر ذاتی نیست ، بلکه قربانی انزوا ، فقر عاطفی و فشارهای اجتماعی است. در یک صحنه کلیدی ، او ابتدا Half -Ason را نجات می دهد ، اما بلافاصله بازنشسته می شود. به نظر می رسد که ذهن شما درگیر آگاهی بوده و در برابر درد دردناک تسلیم می شود. زندگی ، به عنوان زندگی که زندگی را تهدید می کند ، باعث شده است که دیوید نیز شکست بخورد.
نظریه سه: نبوغ در جنگ با خود ؛ الهام بخش
ادمند کامپر مردی با هوش بالا و رفتارهای تحصیل کرده بود که در دهه 1980 نیز پس از کشته شدن مادربزرگ و پدربزرگ ، چندین زن و مادر را به قتل رساند. نکته این است که Cumper چند دقیقه قبل از کشتن مادربزرگش با او خورد! او یک جنگ روانی پیچیده بین او به عنوان “یک فرد عادی” و روندهای داخلی تاریک خود داشت.
مورد این مورد ، نظریه سوم دیوید اشرف را در چارچوب تضاد داخلی مورد تجزیه و تحلیل قرار می دهد. کسی که می تواند بداند اخلاق چیست ، اما در زمان بحران نمی تواند حاوی باشد. این نمونه ای از شک بین نجات یا رها کردن کودک است ، نمونه ای از همان مبارزات داخلی که در مورد کمپر می بینیم. از دیدگاه روانشناسی تحلیلی ، دیوید نسبت به سایه خود خسته شده است. مثل کمپر
نظریه چهارم: روایت بومی از پیچیدگی روان انسان ؛ با الهام از علی اشرف
علی اشرف ، چهره جنجالی در پرونده های جنایی ایران ، مردی ساده و مذهبی بود که متهم به آدم ربایی و انتزاع کودکان بود. روایات فراری مکرر وی از زندان ، دوگانگی در رفتار و عقاید رسانه های مخالف باعث شد که وی به چهره ای پر جنب و جوش تبدیل شود. از قضا ، به دلیل شباهت خانواده دیوید اشرف به علی ، این تئوری ممکن و قوی ترین است که می تواند در منبع الهام بخش Hooman Sayid معرفی شود.
از این منظر ، دیوید اشرف فقط نسخه ای از علی اشرف نیست ، بلکه نمادی انسانی است که تحت فشار روانی ، اجتماعی و فرهنگی به حد رسیده است. این یک “هیولا” نیست ، بلکه محصول سالهای انکار است. بر خلاف برنامه ریزان ، دیوید قربانی یک انگیزه خارجی است. حادثه ای که زخم های قدیمی خود را می شکند و عصبانیت می کند.
دیوید با چهره ای آرام و محتاط وارد تاریخ می شود ، اما در زمان بحران ، همانطور که جامعه ساختگی همیشه آن را نادیده گرفته است ، او آگاهی و اخلاق را رها می کند. مانند علی اشرف ، درگیری وجود دارد که سفید یا سیاه نیست. فقط خاکستری است که در تاریکی منفجر می شود.