بحرام افشاری برای اولین بار در فصل دوم پایتخت با نقش شیرافکان فریبا وارد تاریخ شد. حضور کوتاه ، اما آنقدر قادر بود که محسن تانابهانده و کوروش مغادام در فصول بعدی نقش دیگری را ایفا کنند.
در طول زمان و از فصل 5 ، شخصیت Bestash Fariba نه تنها به یک عنصر کلیدی ، بلکه بار طنز ، هیجان و حتی یک لایه واقع گرایی نیز تبدیل شد. با این حال ، در فصل 7 ، افاری از نقش نقش عبور می کند. او تبدیل به بازخرید مجموعه ای می شود که هیچ قدرتی در داستان پردازی ندارد.
تأثیر خصوصیات ظاهری بحراپاری بر شخصیت پردازی
آنچه افشاری را متمایز می کند ، نه تنها بازیگری او ، بلکه نوع رویارویی با ویژگی هایی است که می تواند مانعی برای موفقیت باشد: سطح بسیار بالا ، چهره بی ادب و جسمی غیرمعمول. اما افشاری نه تنها این توابع را با ظاهری هوشمندانه نه تنها برای ابزاری برای جذابیت و اصالت پنهان کرده است. او هم یکی یکی از معدود بازیگران خود را از فیزیک و نوع بازی الهام گرفته است.
روند شخصیت نیز نکته مهمی است. از جوانی خام ، آبپاش و گاهی اوقات نادان او به مردی تبدیل شده است که به بلوغ رسیده است. مردی که هنوز اشتباه کرده است اما یاد گرفته است که بایستد ، بجنگد و تصمیم بگیرد. این دوره تدریجی ، که در فصل هفتم به بلوغ نسبی می رسد ، بیش از هر چیز به مخاطبان مأمور شد. به خصوص در توالی هایی مانند اختلافات عاطفی و نفس گیر یا مبارزات جسمی و نمادین با خرس ، که به درستی به نقاط عطف درام تبدیل شده اند.
از طرف دیگر ، رابطه پیچیده اما شیرین با هوما ، همسرش ، یک لایه جدید و انسانی به تاریخ اضافه کرد. رابطه در مرز شوخ طبعی و احترام ، وابستگی و فاصله و همچنین در قلب روایت ظریف از یک دوست عزیز.
ستاره ای به نام بحرام افشاری
افشاری ، که توانست با آثاری مانند فسیل ها و هفتاد و سی تا سی ، گیشه را هدایت کند ، نشان داده است که فقط یک چهره یا تکرار نیست. در مدت زمان کوتاهی او توانست ستاره های پولی مانند رضا آتران و Pejman Jamshidi را بدست آورد و محبوب ترین بازیگر سینمای ایران شد.
بهرام افشاری اکنون با زمینه درد ، تجربه و شجاعت سر و کار دارد. در فصل 7 پایتخت ، Battash Fariba دیگر شخصیتی نیست ، بلکه بخشی از حافظه جمعی ما شده است.