کمبود آهن می تواند علائم زیادی در بدن ایجاد کند. یکی آنها سردی آخرین اندامها مانند دست و پا هستند. در اینجا نگاهی به رابطه این دو موضوع می اندازیم.
طبق گزارش انتخابات و توسط Elrie Mai Hells ؛ کمبود آهن نوعی تغذیه است که می تواند مشکلات مختلفی در بدن ایجاد کند. این امر معمولاً زمانی اتفاق می افتد که افراد از رژیم غذایی خود آهن کافی دریافت نمی کنند. سایر دلایل اختلال در جذب آهن ، خونریزی مزمن یا بدن بیشتر در دوران بارداری به بدن بیشتری احتیاج دارد.
آهن نقش مهمی در عملکرد بدن دارد. این ماده معدنی عنصر اصلی هموگلوبین در گلبول های قرمز است که مسئول انتقال اکسیژن در سراسر بدن است. آهن همچنین از سیستم ایمنی بدن پشتیبانی می کند ، عملکرد عضلات را بهبود می بخشد و به تولید انرژی کمک می کند. بنابراین ، کمبود آهن می تواند عملکرد طبیعی بدن را مختل کند و یکی سردی مداوم دست و پا.
چرا کمبود آهن باعث سرماخوردگی و پا می شود؟
دکتر Bervonda M. “وقتی بدن شما به اندازه کافی آهن نیست ، هموگلوبین قادر به تولید خوب نخواهد بود.” هموگلوبین پروتئین مسئول انتقال اکسیژن در گلبولهای قرمز است. کاهش سطح اکسیژن در خون ممکن است بر گردش خون ، به ویژه در آخرین اندام ها تأثیر بگذارد و باعث سرماخوردگی در دست و پا شود. “
وی گفت: “آهن نقش مهمی در حفظ عملکرد سطح انرژی و متابولیسم دارد.” درون نبود آهن کافی می تواند روی اندام های حیاتی متمرکز شود ، بنابراین به اندام های محیطی مانند دست و پا اولویت داده نمی شود. “این احساس سرما می تواند تشدید شود.”
سایر علائم شایع کمبود آهن
علاوه بر سردی دست و پا ، سطح آهن پایین در بدن ممکن است علائم زیر را داشته باشد:
• سرگیجه
• سردرد
• تنگی نفس مخصوصاً در طول فعالیت بدنی
• شکنندگی ناخن
ریزش مو
• التهاب یا تورم زبان
• تحریک پذیری
• مشکل در تمرکز
• سندرم پا بی قرار (RLS)
• تمایل به خوردن مواد غیر مواد غذایی مانند یخ یا خاک (PICA)
• احتمال عفونت مکرر را افزایش دهید
خطر کمبود آهن کیست؟
به گفته براندا ، کمبود آهن در زنان شایع تر است. کمبود آهن یکی یکی از اصلی ترین دلایل کم خونی و به ویژه در زنان باردار ، زنان مبتلا به خونریزی شدید قاعدگی یا افرادی که آهن یا ریزش خون را افزایش می دهند شایع تر است.
سازمان بهداشت جهانی (WHO) تخمین زده است که 2 ٪ از کودکان بین 1 تا 6 ماه ، 2 ٪ از زنان باردار و 2 ٪ از زنان 5 تا 5 سال در زیر قرار داشتند.
براندا همچنین تأکید می کند که نوزادان ، کودکان خردسال و نوجوانان به دلیل رشد سریع در معرض خطر کمبود آهن هستند. گیاهخواران و غذاهای وگان ممکن است نتوانند از طریق غذا به اندازه کافی آهن دریافت کنند و افراد مبتلا به اختلالات دستگاه گوارش مانند بیماری سلیاک یا بیماری التهابی روده (IBD) ممکن است در مکیدن آهن مشکل داشته باشند.
علاوه بر این ، افرادی که بارها و بارها خون اهدا کرده اند یا بیماری های مزمن مانند نارسایی کلیوی یا سرطان دارند ، بیشتر در معرض خطر کمبود آهن هستند.
آیا یک رژیم به تنهایی می تواند کمبود آهن را درمان کند؟
“کمبود آهن متوسط معمولاً با تصحیح رژیم غذایی ، یعنی گوشت قرمز ، مرغ ، ماهی ، عدس ، لوبیا ، اسفناج و دانه های تقویت شده مانند غذاهای آهن زنگین مانند مصرف مواد غذایی قابل درمان است.” این مواد می توانند با منابع ویتامین C مانند مرکبات یا فلفل ، جذب آهن را افزایش دهند. “
با این حال ، در موارد کمبود شدید آهن یا کم خونی ناشی از این ، استفاده از مکمل های آهن ضروری است. زیرا نمی تواند به اندازه کافی سطح آهن رژیم غذایی را به تنهایی افزایش دهد. افراد مبتلا به اختلال جذب ، خونریزی شدید یا بیماری های مزمن ممکن است به دارو یا حتی تزریق داخل وریدی آهن نیاز داشته باشند.
دکتر اگرچه براندا نقش مهمی در محافظت از سطح آهن رژیم غذایی ایفا می کند ، یک پزشک تأکید می کند که پزشک برای تعیین نیاز به تقویت لازم است.
راه حل
تعیین علائم کمبود آهن ، از جمله سرماخوردگی مداوم دست و پا ، برای مداخله زودرس و درمان مؤثر مهم است. به دنبال رژیم غذایی غنی از آهن ، می تواند به درمان علل اساسی کمک کند و در صورت لزوم مشاوره پزشکی را حفظ کند ، سطح آهن سالم در بدن را حفظ کرده و از عوارض مانند کم خونی جلوگیری کند. اگرچه اصلاح رژیم غذایی می تواند کمبودهای خفیف را از بین ببرد ، ممکن است در موارد شدید مورد نیاز تقویت یا درمان پزشکی باشد. اگر علائم ثابت را مشاهده کردید ، برای دریافت صحیح و درمان ، با یک متخصص مشورت کنید.