در اقتصاد ایران ، اگر چیزی وجود نداشته باشد ، اما بخش نفت و گاز در مدار دوام و توسعه قرار دارد ، تحول ، پویایی و کارآیی جنبه های مختلف زندگی و معیشت ایران را می توان انتظار داشت و کشور کشور را در مورد توسعه پایدار ، فرصت ها و فرصت ها مشاهده نمی کند.
روزهای سخت میدان
صرف نظر از نزدیکی به روزهای گرم و گرم فصل اول در این زمینه و منطقه عملیاتی استخراج و تولید نفت در منطقه کشاورزی و برون مرزی ، روند روتین عملیات عملیاتی با چالش و چالش های بیش از حد تولید داخلی و استخراج منابع روبرو است. استخراج طلایی و تحقیقات انرژی فسیلی به مدت 1 تا 5 سال ارزیابی نشده است.
از طرف دیگر ، عدم وجود فناوری و فناوری مدرن روند استخدام و بازگرداندن مزارع در سالهای اخیر به دلیل تحریم های بی رحمانه و فشار عظیمی به صنعت نفت ایران کاهش یافته است و ممکن است ما نتوانیم از مناطق داخلی و داخلی بهره مند شویم و اگر به رسمیت شناخته نشده ایم. ما اینگونه نخواهیم بود که بسیاری از ذخایر مخازن نفت و گاز به طور دائم در لایه های زیرزمینی و عمیق زمین مورد سوء استفاده قرار می گیرند و سودآوری و سودآوری مردم این خط مزایای خدایانی را که می توانند با سرمایه گذاری های خارجی و سرمایه گذاری جبران شوند ، نخواهد داشت. نفت و گاز بالادست سرمایه گذاران توانایی تجدید پویا ، ایجاد تحرک و قبل از پیشنهاد و گزینه ، تأمین ملی و بلوغ و آگاهی جمعی از این موضوع مهم و استراتژیک در افکار عمومی را دارند.
مشکل اصلی برای احیای سرمایه ملی چیست؟
براساس آمار جهانی و بین المللی در مورد ذخایر بالقوه نفت و گاز جهانی ، جمهوری اسلامی ایران اولویت اصلی جهان است. با این حال ، این در مورد اینکه آیا صرف وجود این منابع عظیم و ذخایر استراتژیک کافی است و کشور می تواند مدار را با یک پیشرفت متعادل و جامع بر روی مدار قرار دهد و کیفیت زندگی مردم و ساختار دولت را بهبود بخشد؟ شاید جواب مثل تمثیل مردم باشد که “من داشتم ؛ من معیار نبودم ، من یک معیار هستم” یا “Halva Halva ناز نیست”. در واقع ، می توان گفت که این یک کلمه نیست.
که ما این ذخایر را داریم ، اما ما قادر به برداشت و استفاده از آنها نیستیم ، اجاق گازهای عالی و کیسه ها خالی است و در میادین همسایگان ما می چسبانیم و فقط در سایر میادین و ذخایر این منابع را مشاهده می کنیم و چقدر از کشور خارج شده ایم و هیچ سود برای ما ندارد. آورده شده
بوروکراسی با تجربیات تلخ!
با توافق توافق نامه کارگزاری و بازگشایی فرصت ها و توسعه اقتصاد ایران ، همه انتظار داشتند سرمایه گذاری ، توسعه و پیشرفت ، به ویژه در صنعت نفت ، پس از محدودیت های تحریم های چند ساله ، به ویژه در صنعت نفت ، ببینند. اما با فرصت های غیر ضروری و مذاکرات غیر ضروری و همچنین چالش داخلی و سیاسی ، این فرصت غرق شد و دو سال طلایی که می توانست سرمایه گذاری طلایی صنعت نفت ایران را انجام دهد و حتی با ورود ترامپ ، وی با ماجراجویی خود تضمین شد.
اکنون که مذاکرات دوباره آغاز شده و با چراغ سبز در ایالات متحده سرمایه گذاری کرده است ، به نظر می رسد اگر ما موافقت کنیم که سرمایه گذاران خارجی را در صنعت نفت ایران ببینیم ، باید تجربیات قبلی را مرور کنیم و اصلاحات روندهای بوروکراتیک و تسهیل شرایط سرمایه گذاری برای بیشتر فرصت ها و فرصت ها. به
از متخصصان برای دیپلماسی نفت استفاده کنید
یکی از مذاکرات پیشرو در مورد نقل قول های ایران و P5+2 توسط هیئت ایالات متحده با مشارکت چهار متخصص در زمینه های مختلف جدول مذاکره ذکر شد ، که نشان می دهد آنها به استعدادهای لجستیکی و مهارتهای اقتصادی و هژمونی سیاسی برای متفقین ما اعتماد ندارند. حتی در مهمترین و استراتژیک ترین منطقه نفت و انرژی با متخصصان در زمینه دیپلماسی نفت ، ما باید روی این منطقه تخصصی نقشه های جاده ای تمرکز کنیم و از ظرفیت های داخلی موجود برای تسهیل روند تجارت و مذاکرات در زمینه مذاکره استفاده کنیم.
سرانجام ، باید گفت كه در روزهای ترس و امید و در یك منطقه چند نقطه‌ای در بخش انرژی ایران در آلمان و خارج از كشور و همچنین مناطق مختلف آن و ضرب آن ، این محیط تاریخی و امكانات ویژه و ظرفیت های مبتنی بر ابتکار عمل نباید توسط حوزه و دیپلماسی بیش از حد مورد توجه قرار گیرد.
