روزنامه اطلاعات نوشت: دیروز ، کابینه وزیران لیستی از فرم های تعرفه و سود تجاری را برای امسال منتشر کرد. لیست منتشر شده شامل کالاهایی است که بیشتر مصرف عمومی است. مانند چای ، سیگار ، اتومبیل ، تلفن همراه ، کاروهای کارو ، تراکتور و موارد مشابه.
نگاهی به تغییرات تعرفه نشان می دهد که سود تجاری و حقوق ورودی اکثر مواد اولیه (به جز کالاهای اساسی و دارو) و به طور مستقیم در رونق عمومی و استانداردهای زندگی مردم امسال افزایش یافته است و این افزایش بر سطح عمومی تأثیر می گذارد و در نهایت فشار بیشتری بر مردم و جداول آنها اعمال می کند.
این افزایش در تعرفه ها به این دلیل است که نرخ ارز مورد استفاده در محاسبات گمرک به حدود 4000 تومانیان افزایش یافته است ، که باعث افزایش هزینه های مواد مصرفی مردم می شود – بیشتر آنها وارد می شوند.
نمونه بارز این افزایش نرخ بهره نرخ بهره برای واردات خودروهای بنزینی به حدود 2 ٪ است که به سایر هزینه های سربار افزایش می یابد. هر خودروی وارداتی حدود 5 ٪ گرانتر از قیمت تولید کننده برای مصرف کننده ایران خواهد بود.
افراد مظلوم و تحت فشار در ایران ، که بسیاری از آنها اکنون به غذا ، پوشاک ، فضای زندگی و درمان نیاز دارند ، این محصول و این محصول را از زندگی و خانواده های خود از بسیاری از حقوق اساسی و اساسی مانند دسترسی به پزشکان و دندانپزشکان خارج می کنند. هزینه های شما استرس زا است ، امید خود را به ویژه جوانی می بینید و نمی توانید به نیازهای خود و غیره واکنش نشان دهید.
چرا این چرخه نامحسوس را تمام نمی کنیم؟ مردم دولت و حاکمیت که نمی گویند در کدام زبان هستند؟ در کدام زبان به منظور گفتن اینکه محل جبران بودجه انباشته شده دولت و سالهای سوء مدیریت ، جیب مردم نیست؟ چرا دولت به جای اینکه مردم را ترغیب کند ، نه از طریق آنها ، به بنیانگذاران ، مستاجران و نهادها و نهادها و مواردی از این دست نمی رود؟
مردم می پرسند که چرا حقوق مدیران ایالتی و فولاد و پتروشیمی ، سیمان ، تولید کنندگان خودرو و ده ها صدها میلیون دلار و حقوق کارمندان و کارمندان 5 میلیون تومانس است؟ مردم و جوانان می پرسند که چرا دولت هنوز استانداردهای زندگی مردم را کاهش می دهد و از در دسترس بودن بسیاری از وسایل دور است؟
مردم می گویند چرا مورد احترام نیستند؟ ایرانی جوان امارات جوان یا ترکیه و عراقی برای گرفتن بهترین ماشین روز و خرید چنین لپ تاپ مانند آب آشامیدنی چیست ، اما ایرانی جوان حتی از خرید آن پشیمان است؟ مردم می پرسند که چرا در ایران با همه این امکانات همه چیز گران است یا ممنوع است؟
در مورد چیزهای زیادی صحبت می شود و درد زیادی دارد. اما هرچه هست ، باید به دولت و حاکمیت هشدار داد که مردم از معرفی تمام هزینه های بالا غافل می شوند ، بنابراین دولت باید این تعرفه های جدید بی رحمانه را فسخ کند و بودجه خود را از جایی دیگر کسر کند ، به عنوان مثال.
