سیزدهم آروردین روزی که مردم از خانه بیرون می روند تا اعتقادات باستانی را در قلب طبیعت قرار دهند ، ریشه عمیقی در تاریخ و اسطوره ها دارد. از هرج و مرج ابدی و تعداد سیزده در اعتقادات جهانی گرفته تا آیین های باران و جشن های آریایی ، روایات بی شماری درباره منشأ این روز نقل شده است. اما آیا شما واقعاً سیزدهم روز هستید.
به گفته ایسنا ، سیزده سالگی پایان جشن های نوروز است. در این روز ، مردم از خانه ها بیرون می روند و به دشت ها ، بیابان ها و باغ ها می روند تا از آخرین روز عید در طبیعت لذت ببرند ، همراه با سبزیجات ، گیاهان و آب ، چشمه و شادی.
در گذشته ، مردم محدودیت رفتار خود را در روز سیزدهم ، با درگیری ها ، هوس ها و شادی ایجاد اختلال در نظم اجتماعی نمی پذیرفتند و آنها در روال معمول زندگی خود آشفتگی ایجاد کردند. رفتارهای بی احترامی و هرج و مرج برخی از عوارض جانبی ایجاد کرده است که آنها را به خود جلب می کند و دیگران و گاهی اوقات مصیبت. مردم این مصیبت ها و معایب را اثری از شماره 13 می دانند. از این رو سیزده فروردین آنها همچنین خنک و شر بودند.
“بهار” همانطور که سیزده روز نمایانگر شورش قبل از آفرینش است و می نویسد: “هر آشوب قبل از سفارش ناپاک تلقی می شود. جهان پس از این هرج و مرج و پس از تأسیس نظم مقدس تبدیل می شود و بنابراین ، به عنوان پنج روز سرقت (استاد خمه) مقدس نیست ،” سیزده به درب “مقدس نیست.”
سیزدهمین تصور غلط
اعتقاد به نافرمانی و شماره شرارت سیزده ، یک عقیده بسیار قدیمی است که در فرهنگ ها و در بین بیشتر ملل و ملل جهان وجود داشته است. در نوشته های تاریخی و ادبی باستان ایران ، سیزده فروردین هیچ اشاره ای نشده است “خارجی” ، روز تاتر که روز 2 ماه است تیر او مردی را نوشته است.
“فراهوشی” اختلاف نظر این روز را به دلیل وقایع بزرگ کیهانی و وقایع بزرگ و ناگوار با زمین لرزه ها و ویرانی هایی که در دوره اساطیری و تاریخی در سیزدهمین روز سال جدید رخ داده است ، می داند: “همه این وقایع ذهن مردم جهان را تغییر می دهد. اعتقاد به هزاراها ، که در باستان باستان بسیار محبوب بود ، به همین دلیل است.
مردم به طور سنتی ، هر سال در روز سیزدهم ، آنها در ماه منتظر یک زمین لرزه عظیم بودند ، بنابراین آنها خانه خود را ترک کردند و کج شدند و در این روز ، آنها در زیر سقف و سقف نمی مانند تا اگر زمین لرزه وارد شود ، از آسیب دیدگی در امان بودند. “روز سیزدهم و در زیر ، تعداد سیزده رنگ منزجر شد و مردم در سرتاسر جهان از سیزده شماره اجتناب کردند و سیزده شماره برای همه مردم روی زمین ترس روانی ایجاد کرد.”
برخی از محققان همچنین بر این باورند که مفهوم نافرمانی روز سیزدهم ، در سال اول مشاهده زرتشت ، تاکنون باقی مانده است. AS: “زیرا در سال اول مشاهده زرتشت ، روز سیزدهم فروردین در سیزدهمین روز ماه قمری ، همان سال و خورشید و ماه با یکدیگر روبرو شدند ، اخترشناسان این روز خاص را یک روز خاص خواندند که از خورشید و ماه استقبال می شد. “بنابراین ، آنها به مردم دستور دادند خانه ها را به بیابان ترک کنند و چنین روزی را در بیابان بیاورند.”
شاید ایده سیزدهم و اعتقاد به روز سیزدهم و انتزاع آن در بین ایرانیان یکی از ایده ها و عقاید غیر ایرانی باشد که ممکن است از طریق روابط تجاری و فرهنگی به سرزمین ایران رسیده باشد.
در تأیید این دیدگاه ، “رضازه شفاق” منشأ این عقیده را یونانی توصیف کرد و نوشت: “طبق اعتقادات یونانی قدیمی ، ارتباط دوازده خدایان به پایان رسید و سیزدهم ، سیزدهم. یکی او آنها را به قتل رساند و این مجمع را مختل کرده است. از همان روز ، تعداد سیزده نفر منحرف و بد شد. “این اعتقاد در آن زمان در سراسر جهان متمدن منتشر شد و مردم به همان عقیده تبدیل شدند و از سیزده نفر می ترسیدند.”
مسیحیان جهان نیز سیزده شماره را در نظر گرفته اند و از مدتها قبل از آن دوری کرده اند. به اعتقاد باستان ، در آخرین شام عیسی ، سیزده تن غذا وجود داشت. یکی او به آنها خیانت کرد و حضور عیسی را در آنجا به دشمن گفت و دستگیر و مصلوب شد. بنابراین ، مسیحیان روی میز 4 نفر نمی نشینند.
جشن سیزده فروردین
اگرچه منشأ جشن سیزدهم فروردین مشخص نیست ، اما در جشن قدیمی و جنبه عمومی و محبوب آن شکی نیست. در سنت های اساطیری و تاریخی و منابع ادبی باستان ایران ، از سیزدهمین جشن فروردین و عرف بیرون رفتن از خانه در روز سیزدهم و گذراندن آن در دشت ها و بیابان ها ذکر نشده است.
در دین مازدینا ، در سیزدهمین روز هر ماه.تیر”الهه باران تعلق دارد و به نام او مقدس می نامند. در زمان های باستان ، ایرانیان در سیزدهمین روز هر ماه ، به ویژه 13 ژوئیه ، خدای باران را دعا می کردند ، به ویژه 13 ژوئیه ، دعا برای آئین های دعا به باران ، رشد سبزیجات و گیاهان ، نعمت های روی زمین افزایش یافته و زندگی تازه و پر جنب و جوش است.
نظرات و عقاید مختلفی در مورد منشأ جشن سیزدهمین جشن نوروز وجود داشته است. به عنوان مثال ، “Zabih Behrouz” منظره خاصی از سیزده روز فروردین او آن را یک جشن باستانی و آریایی می داند. او روز سیزدهم را اولین روز نوروز سال تقویم ، که روز سه شنبه آغاز شد ، طبق محاسبات تقویم و یکشنبه و شب می داند. او می گوید روز مدت طولانی توسط ایرانیان جشن گرفته شده است.
“جشن سیزدهم فروردین یکشنبه و روز ، این یکی از جشن های باستان آریایی است و در اروپا رایج است. اروپایی ها این جشن را با حساب های (قمری – خورشیدی) جشن می گیرند. بنابراین ، این جشن ثابت نیست ، اما برای ما ثابت است که این جشن را با حساب خورشیدی بگیریم. “
“فراهوشی” دیدگاه دیگری دارد و به عنوان سیزدهمین روز به عنوان تمثیل هزاره سیزدهم جهان توصیف می شود و احتمالاً جشن نوروز از اعتقادات هند و اروپایی خواهد بود. او می نویسد: “در اساطیر ایرانی ، زندگی جهان 4000 سال قدمت دارد و شماره 2 از دوازده بوروج گرفته شده است ، و پس از 5000 سال ، جهان به پایان می رسد ، و انسان در جهان وظیفه جنگ علیه شیطان را دارد ، پس از این دوازده هزار سال ، پیروزی نهایی بر شیطان. پیروزی از آن به بعد ، دیگر دنیای مادی وجود نخواهد داشت و انسانها به مکان ابدی خود در دنیای مینو باز خواهند گشت.
با دانستن این موضوع ، می توان گفت که دوازده روز اول جشن ، تمثیل این 6000 سال زندگی و تولد است و روز سیزدهم می تواند تمثیلی از هزاره سیزدهم باشد ، که این آغاز رهایی از دنیای مادی است ، و بدین ترتیب ، سیزدهم می تواند روز بازگشت ارواح به مینو و روز بزرگ رامش کیهانی باشد.
در یک توجیه دیگر ، سیزدهمین مراسم نوروز احتمالاً “روز ویژه باران برای نود مزارع” در دوران باستان است و می نویسد: “ایرانیان در دوران باستان ، بعد از مراسم نوروز و دمیدن سبزیجات ، گندم ، جو و حبوبات ، در روزهای اول سال ، در روزهای اول سال ، سال اول سال ، در روزهای اول سال. چشمه و چشمه و هنگامی که آنها شکست خوردند [ایوشه]خشکسالی دیو ، در ظهر گوسفند ، و این اثبات شده بود [تیشتر یا تیر]”فرشته باران ، برای آب دادن نود محصول از باران.”
“The Rouh al -amini” شباهت “سیزدهم توسط دارد” و برخی از عرف کاتار (بازماندگان مانویایی در اروپا) را می بیند ، که ترکیبی از اندیشه زرتشتیان و فلسفه باستانی و مسیحیت است و فکر می کند که این دو ممکن است یک ریشه مشترک باستانی داشته باشند: “Catars” در روز. فروردین نزدیک است) ، از خانه بیرون بیایید و روز را در دامن بیابان و در کنار مزرعه و تخم مرغ با آنها برای ناهار بگذرانید. در این روز ، پنهان کردن تخم ها در گوشه و پیدا کردن آنها سرگرمی کودکان است. سه شباهت یا سه ویژگی رایج عبارتند از: او آغاز محاسبه اعتدال بهار و ربیئی ، دوم ، در سیزدهمین روز از گربه ها ، مردم به بیابان می روند و طبیعت طبیعت ، سوم ، نمایش و سرگرمی کودکان با تخم مرغ فقط در روزهای عید پاک است ، نه دیگر فصل های سال.