یک امیر جدید ، یک روزنامه نگار و عکاس ، در یادداشتی در روزنامه وطن نوشت.
شما احتمالاً شنیده اید! تا چند سال پیش ، مردم گفتند که وقتی می خواستند در مورد عفونت ، خاک ، بوی بد ، بو یا مانند آن صحبت کنند ، گفتند: “این همان است.” این نمادی از فرهنگ و تمدن یک جامعه در حالی که همان توالت یا توالت بود. دلیل این امر روشن است که کیفیت سلامتی و مدیریت فاضلاب مستقیماً با توسعه و سطح فرهنگی یک جامعه مرتبط است. به همین ترتیب ، جوامعی که از بهداشت عمومی مراقبت می کنند ، معمولاً در جنبه های دیگر زندگی مانند آموزش ، حقوق بشر و امور اجتماعی دست بالایی دارند …
در این مدت ، توالت ها نیز تلاش های خود را انجام دادند و در یک زمان دشوار و فشرده با قدرت مثال زدنی از روز و ساعت به ساعت. یکی آنها بعد از دیگری چرخیدند. به خودمان آمدیم و دیدیم که توالت از انتهای حیاط خود را به اتاق خواب می آورد و واقعاً قلب خانه شد. امروزه در تبلیغات و شبکه های مجازی ، این پیشرفت به جایی رسیده است که شما از پیشرفت هوش مصنوعی و این اسطوره پیشرفت می ترسید.
من احتمالاً لازم نیست که اثبات شوم ، بلکه متقاعد کردن آنها برای بستن چشم برای لحظه ای و به یاد آوردن توالت های 40 تا پنجاه سال پیش. می خواهم بگویم که من از این همه پیشرفت مراقبت می کنم. اما برای آنچه من می نویسم … تعداد چشمه های عمومی توالت در تهران از این سالها از این آمار افزایش یافته است.
طبق استانداردهای جهان ، برای هر 5 جمعیت یک توالت عمومی توصیه می شود. تهران با جمعیت حدود 5 میلیون نفر در این زمینه هیچ ارتباطی با آمار ندارد. با این حال ، واقعیت این است که توزیع این خدمات در مناطق مختلف شهر به وضوح نابرابر است. دوم ، همان چشمه های فعال بسیار کثیف ، بد بو هستند و اکنون که بهتر است روی تابلوهای خود بنویسید.
2727