وزیر تولید کننده پس از سفر به گیلان ، در روزنامه ایران نوشت:
وزیر میراث فرهنگی ، گردشگری و صنایع دستی گفت: “آنچه گیلان را به الگویی منحصر به فرد برای توسعه مبتنی بر میراث تبدیل می کند ، ترکیب متعادل میراث مادی و نامشهود ، صنایع دستی غنی و ظرفیت های گردشگری بی سابقه است.”
صالبی امیری ، وزیر میراث فرهنگی ، گردشگری و صنایع دستی ، در روزنامه ایرانی نوشت: گیلان نگین سبز ایران نه تنها دارای گردشگری و مهارتهای فرهنگی بلکه در زمینه تمدن ، بوم شناسی تاریخی و دیپلماسی فرهنگی است.
موقعیت گیلان در سواحل نیلگون نیلگون -caspian و گسترش آن در دامنه های بالای Alborz موقعیتی ممتاز و استراتژیک به استان داده است. این آب و هوای منحصر به فرد ، که در رابط مسیرهای قدیمی تجاری و فرهنگی واقع شده است ، همواره کانون تجارت تمدن بوده و مکانی مهم برای تحولات تاریخی ایران بوده است.
جنگل های Hyrcanian ، وارث بیش از 5 میلیون سال ، که در لیست جهانی یونسکو به عنوان گنجی از تاریخ زیست محیطی کشور ذکر شده است ، سندی در مورد اندازه این استان است. از طرف دیگر ، بیش از 6000 تاریخی تاریخی و فرهنگی از شهر ماسوله ، که در رکورد جهانی یونسکو واقع شده اند ، به غیل رود خان ، از حرم مقدس تا معماری سنتی روستاهای کوهستانی ، ارتباط عمیق بین انسان ، طبیعت و تاریخ نشان می دهد. این یک قدم طولانی برای جذب گردشگران و معرفی گیلان به عنوان یک هدف مهم جهانی است.
آنچه گیلان را به یک الگوی منحصر به فرد برای میراث و توسعه هویت تبدیل می کند ، ترکیب متعادل میراث مادی و نامشهود ، صنایع دستی غنی و گردشگری بی سابقه است. میراث نامشهود این استان ، از موسیقی سنتی گرفته تا آیین های سنتی ، از ادبیات عامیانه گرفته تا هنر اجرایی ، همراه با میراث مشخص آن ، مانند زمینه های تاریخی و ساختمانهای ارزشمند ، بستر گسترش گفتمان فرهنگی ایران در سطح منطقه ای و بین المللی است.
صنایع دستی گیلان ، که نتیجه روح خلاق ، هنر و روح مردم این کشور است ، نه تنها ارزشهای اقتصادی بلکه هویت عمیق و استرس فرهنگی را نیز دارند. چادر ، تشک ، سرامیک ، بافندگی فرش و سایر هنرهای اصلی فقط محصولات دستی نیستند بلکه یک داستان تاریخی هستند که از اعماق تمدن این کشور ناشی می شود. از طرف دیگر ، بازارهای سنتی و محلی که به شهرهای استان زیبایی و سعادت عجیب و غریب می بخشد ، گردشگران فضایی فوق العاده و کسل کننده ای دارند که اثرات مثبت و عمیقی بر جاذبه های گردشگری به شکل تعامل فرهنگی و تجاری دارند.
در زمینه سیاست های فرهنگی و گردشگری ، توسعه گیلان نه تنها یک ضرورت ملی است ، بلکه یک فرصت ژئوپلیتیکی برای دیپلماسی فرهنگی و تعامل بین المللی است. این استان با ظرفیت های فرهنگی و گردشگری خود می تواند در راه تبدیل شدن باشد یکی به دور از قطب های گردشگری پایدار منطقه ای و جهانی.
گردشگری فرهنگی ، مانند یکی از رویکردهای مترقی گرفته تا دستورالعمل های توسعه ، همچنین می تواند میراث ارزشمند استان را حفظ و محافظت کند ، تعامل بین المللی را تقویت کند ، ارزش افزوده اقتصادی ایجاد کند و پیوندهای اجتماعی و فرهنگی را عمیق تر کند. این تجربه جهانی نشان می دهد که کشورهایی که از لحاظ استراتژیک در توسعه زیرساخت های فرهنگی و گردشگری خود سرمایه گذاری کرده اند ، می توانند با ترویج موقعیت خود در سیستم بین المللی ، اقتصاد خود را بر اساس مزایای بومی و پایدار بسازند.
در زمان دولت مدرن ، که بر اساس دانش دانش و توسعه پایدار متمرکز است ، نمی توان مقوله گردشگری و میراث فرهنگی را در زمینه های سنتی تحلیل کرد. در مرحله جدیدی از ماکروپولیتیک در این زمینه ، سیستم مدیریت فرهنگی ، استفاده از فناوری های جدید برای محافظت از بناهای تاریخی و اطلاعات صنعت گردشگری باید تجدید نظر شود.
با درک طولانی از گذشته و در طی یک سفر شش روزه به دارگیلان ، من معتقدم که این استان با مهارت های منحصر به فرد خود می تواند به عنوان یک الگوی ملی برای گردشگری پایدار ، میراث هوشمند و دیپلماسی فرهنگی عمل کند. با این حال ، تحقق این دیدگاه نیاز به استراتژی های تکاملی ، تخصیص منابع بهینه و بهبود مکانیسم های مدیریت دارد. از این گذشته ، آینده گیلان نه تنها گردشگران را به خود جلب می کند بلکه نقش استان را به عنوان یک مرکز الهام بخش در قلمرو فرهنگی ایران و جهان تعریف می کند. موقعیتی که در آن میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری نه تنها عناصر اقتصادی خواهد بود بلکه ابزاری برای تحکیم هویت ملی ، توسعه متعادل و تعامل تمدن است.