وی گفت: “این مانند مارلون براندو بود ، از این نظر که او چیزی بی سابقه برای هنر ما به ارمغان آورد ؛ چیزی که مردم در آن لحظه نبوغ را نمی دانستند.”
به گفته وطن ، این دو مرد در دهه 1980 همکلاسی برای یک کلاس از همکلاسی ها بودند ، اما در پایان ، هاکمن از مدرسه بازیگری اخراج شد. همانطور که احتمالاً علاقه مندان به سینمای جدی می دانند ، سینمای آمریکا در دهه 1980 با تعدادی از فیلمسازان هالیوود ، در رأس فرانسیس فورد کوپولا ، اسکورسیزی ، دی پالما و فریدکین همچنین به عنوان رابرت دنیرو ، آل پاچینو ، جک نیکلسون ، داستین هافمن و جین هکمن شناخته می شدند.
اکنون خبرهایی وجود دارد که روز چهارشنبه 5 فوریه ، 8 مارس ، یکی یکی از مهمترین بازیگران این دهه و یکی وی از ستون های بازیگری مدرن هالیوود درگذشت. جین هکمن نزدیک به پنج سال پیش از دنیای بازیگری بازنشسته شد و در یک شهر کوچک در نیومکزیکو زندگی کرد. به گفته رسانه های محلی ، وی به همراه همسر و سگ آنها درگذشت.
یک ستاره بدون ستاره
از نظر شهرت ، هکمن در دهه 1980 پنجمین طرف غول بازیگری آمریکایی بود ، اگرچه شهرت وی پایین تر از چهار بازیگر ، دنیرو ، پاچینو ، نیکلسون و هافمن بود. همان بازیگرانی که در اواخر دهه 1980 با پوست هالیوود ظاهر شدند و نقش های اصلی اکثر فیلم های اصلی آن دوره را در دهه 1980 بازی کردند.
نقطه اشتراک این پنج بازیگر یک چیز بود ؛ “هیچکدام از آنها رایج ترین معیارهای زیبایی را برای ستاره های سینمای کلاسیک هالیوود نداشتند.” جین هکمن ، با موهای کوچک و بینی بزرگ ، شاید اگر او چند دهه قبل به دنیا نیامده و به این تغییر نرسیده بود ، هرگز نمی توانست بازیگر پیشرو شود و سرانجام سرنوشت او مانند کارل مالدن یا اروپا به نظر می رسید. سینمای آمریکا در دهه 1980 که هاکمن در کلاس های بازیگری شرکت کرد و سعی کرد مانند براندو در پشت بام مدرسه با داستین هافمن به نظر برسد ، آنقدر تحت سلطه ستارگان زیبا و عالی بود که قطعاً جایی برای هکمن ها ، هافمن و نیکلسون وجود نداشت.
پادشاهان آن دهه مارلون براندو ، جیمز دین ، چارلتون هاستون ، پل نیومن ، مونتگومری کلیفت ، راک هادسون و موارد دیگر بودند. هاکمن در ابتدای دهه 1980 نتوانست شهرت کسب کند ، از استیو مک کین گرفته تا پیتر اوتول از ایستوود تا سیدنی پواتیه و کوناری ، اما هاکمن پشت دروازه موفقیت باقی ماند.
شروع راه موفقیت
او به تدریج از هموطنان خود جدا شد و برای اولین بار با نقش بانی و کلاید جدی بازی کرد. او در این فیلم در هشت سالگی در نقش باک بارو ، برادر بزرگتر Clead Barrow ، دوره معروف گانگستر ظاهر شد. نقشی که هکمن برای اولین بار جایزه اسکار را معرفی کرد. برای همه عوامل ، بانی و کلاید نقطه راه اندازی بودند. با این حال ، برای Fi -e -Danawi و Hackman ، که قبلاً تجربه زیادی نداشتند ، یک سکوی پرتاب بزرگ داشتند.
جین هکمن یک بار در مورد علاقه خود به بازیگری گفت: “این بازیگری بود که من از 5 سالگی می خواستم انجام دهم ، از اولین فیلمی که من تماشا کردم ، من توسط اسیر و میلیون ها نفر در فیلم ها اسیر شدم. جیمی کاگن بازیگر مورد علاقه من بود. با این حال ، نقش یک گانگستر خردکننده ، سعی کرد کلیشه هایی را در نقش گانگسترهای جنایتکار که چهره خشن آنها مناسب بود ، نگیرد.
وی پس از موفقیت در فیلم “بانی و کلاید” ، در نقش یک استاد دانشگاه ظاهر شد که با پدر سالخورده خود چالش های زیادی دارد. با این نقش ، او توانست دوباره به منتقدین تحسین شود. هاکمن با ملوین داگلاس ، بازیگر سالخورده در هالیوود ، در نقش جین گراسون در “هرگز برای پدر من بخوان” ، یک دوئل سینمایی با انرژی بالا دارد. این فیلم داستان یک استاد دانشگاهی است که می خواهد خود را از تسلط پدر قدیمی کاریزماتیک خود خارج کند. بر خلاف “بانی و کلاید” ، این فیلم از تاریخ خارج نشد ، با این حال ، نقش پرشور بازیگران فیلم ، هاکمن ، داگلاس و پارسونز ، هنوز هم دیدنی است.
جین هاکمن در سن 9 سالگی به عنوان نامزد جایزه اسکار نامزد شد. برای درک این واقعیت که هکمن خیلی دیر شده است ، کافی است که نگاهی به سایر بازیگران مهم در تاریخ سینما در این سن ، کمتر از اولین نقش اصلی زندگی وی در تاریخ سینما بیندازیم. در سال 4 ، هنگامی که ویلیام فریدکین تصمیم به ساخت فیلم “روابط فرانسوی” گرفت ، هاکمن هکمن را برای نقش اصلی جیمی دویل پاپا ، پلیس سرسخت نیویورک انتخاب کرد ، هیچ کس فکر نمی کرد که او را در دهه 1980 بازیگر تجاری و هنری پرکار کند.
بازیگری که دیگر خالی نبود و بین پروژه های هنری و تجاری مسافرت می کرد ، به طوری که بدون شک می تواند در نیمه اول دهه موفق ترین بازیگر نقش اول مرد باشد. یک سال پس از مرد برنده اسکار ، او در بودجه 2 میلیون دلاری Poosidon بازی کرد و 5 میلیون دلار فروخت و نشان داد که او یک بازیگر قابل اعتماد در گیشه است و یک موفقیت تجاری و مهم نیست.
هکمن اما به خوبی از موقعیت خود مراقبت کرد. او توسط چهره های پیشنهادی مسحور نشده و سعی در حفظ تصویر هنری خود داشت. سال 2 او تنها در یک فیلم ظاهر شد – کار غیرمعمول جاده “مترسک” جری شاتزبرگ. فیلمی که آن سال نخل طلایی را دریافت کرد. “Scarecrow” داستان دو مرد سرگردان است که در خارج از شهر ملاقات می کنند و یک دوستی زیبا بین آنها.
جین هکمن همچنان به فیلم “مکالمه” نگاه کرد. او نقش هری کاول را ایفا می کند – یک متخصص استراق سمع در نئونوار. جالب اینجاست که “مکالمه” گلدن پالم سال را به دست آورد ، و هاکمن به عنوان بازیگری لقب گرفت که به مدت دو سال متوالی ستاره جشنواره دو کن است. نقش کوتاه کور قدیمی “فرانکنشتاین جوان” مل بروکس نیز نیز یکی یکی از شوخی های هکمن در انتخاب نقش در تاریخ سینما ، تعداد انگشت شماری از نمونه ها است.
سال 4 جین هکمن با دومین قسمت از “ارتباطات فرانسوی” به کارگردانی جان فرانکن هیمر ، به مقیاس های گیشه بازگشت تا دوباره مخاطبان را به سینما برگرداند. البته چیزی که موفق به نظر نمی رسید. “رابطه فرانسوی” پس از دنباله دار هالیوود ساخته شد ، که با “پدرخوانده” آغاز شد ، و مانند بسیاری از آن سالها ، مانند “Jinker” و “Jaws” ، نتوانستند خاطره خوب قسمت اول را تکرار کنند.
حداقل بازیگر
“Night Moves” ، یکی دیگر از همکاری های هکمن با آرتور پن ، یکی دیگر از بازیگران مشهور در دهه 1980 ، در دهه 1980 ، که در آن این بازیگر در نقش یک فوتبالیست حرفه ای ظاهر می شود که اکنون به یک کارآگاه خصوصی تبدیل شده است. در نقش هری ماسکی هنگام جستجوی یک نوجوان مفقود شده ، یک بازیگر پیشین سینما در یک سری از رویدادهای شیطانی درگیر است.
بسیاری از منتقدین “حرکت شب” یکی از کمترین فیلم های گرفته شده ترین فیلم های دهه 1980. عبارت “دست کم گرفته شده” نیز در دهه 1980 مانند “مکالمه” و “مترسک” به تعدادی دیگر از آثار هکمن گره خورده است. فیلم هایی که مدت طولانی در میان مهمترین و مهمترین آثار دهه 1980 از بین رفتند ، اما دوستداران جدی سینما پس از سالها از اهمیت آنها ارجح بودند. در اواخر دهه 1980 تا اوایل دهه 1980 ، هکمن تمایل داشت مدتی در نقش های جانبی فیلم ها حضور داشته باشد و با بازی ابرقهرمان ابرقهرمانی عالی سوپرمن و قرمزهای بزرگ توسط سرخ ها بازی می کند.
با هجرز برگردید
با این حال ، نیمه دوم دهه بازگشت دوباره به هاکمن بود. در فیلم Hojers ، او بازگشت قدرتمندی را در نقش های اصلی – در سنین میانسالی – تجربه کرد. هکمن در فیلم Hojers به عنوان یک مربی ماهر و انضباطی نورمن دیل ظاهر می شود ، که برای موفقیت در تیم بسکتبال شهر به یک شهر کوچک می آید. فیلم به عنوان یکی به عنوان الهام بخش ترین سینما شناخته می شود. اثری که احتمالاً در کار پس از آن تأثیر داشته است ، مانند انجمن شاعران مرده. این بازیگر بزرگ سینما در زندگی خود یک دهه پرکار و پربار دارد که می توان به طور جامع مورد بررسی قرار گرفت.
پس از بازگشت به هجرز و می سی سی پی ، هکمن در دهه 1980 توسط فیلمسازان بسیار محبوب شد. در ابتدای این دهه ، وی در نقش بیل کوچک – کلانتر شهر کوچک – در “ناتمام” ایستوود جایزه اسکار را کسب کرد. در این فیلم ، وی نشان داد که بهترین گزینه برای ایفای نقش ضد هرهای بی رحمانه و خشن در این سن است.
بعداً ، هنگامی که سام رمی تصمیم به ساخت “سریع و مرده” گرفت ، به نظر نمی رسد که هیچ بازیگری مناسب تر از هاکمن برای بازی الن مک کنزی باشد نبودبشر اکنون که خبر مرگ غیرمعمول این اسطوره سینما به همراه همسرش به وجود آمده است ، سوالی که پیش می آید این است که آیا مرگ چنین “حق” ای هاکمن بوده است یا به گفته ایستوود ، که شایسته انجام این کار است!