تینا پاکروان کارگردان سریال محبوب تاسیان در واکنش به انتشار اخبار مربوط به توقیف سریالش توسط رسانههای وابسته به قوه قضائیه واکنش نشان داد.
در سالهای اخیر، توقف و سانسور برخی سریالها در کشور کمسابقه نبوده است. برای مثال، در سال ۱۳۹۷، دو سریال ممنوعه و عاشقانه به دلایل مختلف از پخش بازماندند. سریال ممنوعه به دلیل برخی صحنههای بحثبرانگیز توقیف شد و پس از اصلاحاتی، دو ماه بعد مجدداً منتشر شد. در مقابل، پخش عاشقانه بهدلیل اختلافات حقوقی بین تهیهکنندگان و پلتفرمهای پخش اینترنتی به مشکل خورد و در نهایت با حکم قضایی از دسترس خارج شد.
اکنون ماجرای مشابهی برای سریال تاسیان رخ داده است، اما این بار خانم پاکروان، کارگردان این اثر، با واکنشی تند و صریح به انتقادات پاسخ داده است.
واکنش تینا پاکروان به توقیف سریال تاسیان
او پس از توقیف سریالش گفت:
در تمام دوران حرفهایام، هرگز با چنین اتفاقی روبهرو نشده بودم؛ اینکه گروهی بهشدت دچار سوءبرداشت شوند و بر اساس همین برداشت اشتباه، دست به اقدام بزنند! من نقد را میفهمم، سالها در این حوزه کار کردهام و میدانم که یک اثر هنری ممکن است مورد پسند برخی باشد و برخی دیگر به آن انتقاد داشته باشند؛ اما اینکه این انتقادات به یک هجمهی هدفمند و پروندهسازی تبدیل شود، نهتنها غیرقابلقبول بلکه قابل پیگیری قانونی است.
پاکروان با اشاره به تلاشهای دو ساله تیم تولید تاسیان برای ساخت این سریال، اظهار داشت:
اینکه گروهی بهجای بررسی حرفهای، بهشکل سازمانیافته علیه این سریال موضعگیری کردهاند، جای سوال دارد. آیا دلیل آن حسادت است؟ یا ترس از روایتهایی که تاکنون دیده نشدهاند؟
وی با انتقاد از برخی شبهات مطرحشده درباره تحریف تاریخ در سریال، گفت:
من دو سریال تاریخی ساختهام و برای هر دو، مطالعات گستردهای انجام داده و از مشاوران و پژوهشگران معتبر استفاده کردهام. اینکه برخی افراد بدون استناد به منابع معتبر، ادعا میکنند تاریخ را تحریف کردهایم، نشاندهنده سطح پایین اطلاعات آنها یا یک اقدام مغرضانه است. بهعنوان مثال، اشاره به اینکه «جلال آل احمد» در شبهای شعر گوته حضور نداشته، ناشی از ناآگاهی این افراد است، چراکه در واقع «شمس آل احمد» سخنران شب سوم این رویداد بود. این افراد حتی تفاوت جلال و شمس آل احمد را نمیدانند و ناآگاهانه از این شبها بهعنوان میتینگ بیضایی یاد میکنند.
پاکروان با اشاره به نحوه نمایش شخصیتها در سریال افزود:
۴۷ سال است که تلویزیون تصویری کلیشهای از مأموران ساواک ارائه داده—همیشه با کراوات، مشروب و سیگار. حالا وقتی ما در سریالمان همان چیزی را نشان میدهیم که سالها نمایش داده شده، معترض میشوند که چرا شرب خمر را به تصویر کشیدهایم! مگر میتوانم یک مأمور ساواک را در حال نماز خواندن نشان دهم؟ در مقابل، در سریال ما افرادی هم هستند که هم نمازشان را میخوانند و هم اعلامیههایشان را پخش میکنند. عدهای دیگر هم وجود دارند که در همان دوران، به سینما میرفتند، موسیقی گوش میدادند و سبک زندگی متفاوتی داشتند. اینها همه بخشهایی از واقعیت تاریخی هستند.
نظر شما دربارهی این صحبتهای تینا پاکروان چیست؟ لطفا نظرات خود را در بخش کامنت با بازتاب آنلاین در میان بگذارید.
منبع:بازتاب آنلاین