باشگاه فرهنگ عربی در شارجه سمپوزیوم ادبی با عنوان “رمان های هان کانگ و فرومایگی زندگی” را ترتیب داد.
به گفته ایسنا ، دکتر غلام السامارای ، استاد ادبیات دانشگاه شارجه و نویسنده سوریه حسین دارویش.
اولین برنده نوبل کره ای
مجری جلسه ادبی هان کانگ را به عنوان اولین نویسنده کره ای جایزه نوبل ادبیات معرفی کرد. هان کانگ که به عنوان “گیاهخواری” شناخته می شود و در سال دوم جایزه بین المللی بوکر من را به دست آورد ، به دلیل نثر شاعرانه وی و تحقیق در مورد شکنندگی زندگی بشر در جایزه نوبل مورد تقدیر قرار گرفت.
هزینه
دکتری غلام السامارای در مورد مفهوم جایزه نوبل ، به ویژه تمایل به فرهنگ غربی صحبت کرد. در دهه های اخیر ، وی افتتاح بیشتری را برای نویسندگان آسیایی ، آمریکای لاتین ، آفریقایی و عربی تصویب کرده است.
هان کانگ درد و بیماریهای انسانی را تحقیق می کند
دکتری آل -سامارای بر توانایی منحصر به فرد هان کانگ در پیوند درد فکری و جسمی تأکید کرد. توانایی ای که می توان در سبک شاعرانه و تجربی نوشته های او مشاهده کرد. وی توضیح داد که چگونه آثار هان کانگ در معرض شوک های تاریخی قرار می گیرند و در عین حال در مورد رابطه بین بدن و روح تحقیق می کنند.
رابطه جهان عرب در جایزه نوبل
حسین درویش ، نویسنده و شاعر سوریه نیز در مورد دانش محدود ادبیات عربی از طریق جایزه نوبل صحبت کرد و این امر را به عدم ترجمه آثار عربی به انگلیسی نسبت داد. او اشاره کرد نبود یک برنامه فرهنگی برای ترجمه یک مانع مهم است.
دلایل بشردوستانه عدم وجود هان کانگ در برنامه ها
درویش همچنین خاطرنشان کرد: هان کانگ دعوت نامه هایی را برای شرکت در برنامه ها ، از جمله نمایشگاه فرانکفورت به دلیل جنگهای فعلی در غزه و اوکراین رد کرد. وی از اهمیت جهانی جایزه نوبل ستایش کرد و دریافت که کسب قیمت نشان دهنده توانایی نویسنده در انتقال احساسات عمیق انسانی است.
آکادمی سوئد سال گذشته هان کانگ را به دلیل نثر شاعرانه خود ارائه داد ، که حاوی آسیب های تاریخی است و شکنندگی زندگی بشر را نشان می دهد ، “که جایزه نوبل ادبیات را رقم می زند.
آثار نویسنده اغلب با خسارت تاریخی سروکار دارند. در رمان سال دوم خود ، “اعمال انسانی” ، این قیام ماه مه است ، در حالی که رمان سالانه او “ما از هم جدا نمی شویم” در فوریه سال آینده منتشر می شود و جوجوس قیام به زبان انگلیسی.
این بهترین کتاب نویسنده کره ای ، “گیاهخواری” است که در سال دوم نوشته شده و در سال ششم توسط دبورا اسمیت به انگلیسی ترجمه شده و سپس برنده جایزه بین المللی بوکر شد.
