در اسطوره ها و داستان های قدیمی می توان شنید که گیاهی به نام بادمجان ، نوعی “باری” ، علت مرگ امپراتور روم آگوستوس است. گوجه فرنگی هم یکی گونه های دیگر متعلق به همان خانواده گیاهی (Solanaceae) هستند و استروئیدهای سمی استروئیدهای گلیکوالوئیدها را به عنوان تجارت -harbergine تولید می کنند. اما ما ما را در شرایط معمول نمی کشیم.
فرض بر این بود که گوجه فرنگی ، که به عنوان بادمجان رومی نیز شناخته می شوند ، مسموم بودند (Solanum lycopersicum) ، اما در واقع سموم تلخ خود را به چیزی خوشمزه تر و کشنده تر تبدیل می کند. Fang Bai ، زیست شناس در دانشگاه سیچوان و همکارانش ، اکنون مکانیسم های ژنتیکی را که در تبدیل گوجه فرنگی به یک وعده غذایی ایمن درگیر هستند ، شناسایی کرده است.
Solanaceae از آلکالوئیدهای استروئیدی به عنوان یک دفاع طبیعی در برابر آفات استفاده می کند. به نظر می رسد این مولکول ها با غشای سلولی حیوانات ترکیب شده و در نهایت آنها را به مرگ سلولی آسیب می رسانند.
سیب زمینی ، یکی یکی دیگر از اعضای این خانواده ، یک خانواده سمی است که به روش خاصی برای ارزش های ایمن این اتصالات کشت داده شد. با این حال ، سیب زمینی ها همچنین در صورت قرار گرفتن در معرض مقادیر زیادی از نور می توانند سموم را از بین ببرند.
این طعم ناخوشایند و تلخ برای انسان است و مصرف بیش از حد آن منجر به سوختگی و علائمی مانند حالت تهوع ، گرفتگی عضلات ، ریه ها و کاهش تنفس ، استفراغ ، اسهال ، خونریزی داخلی و ضایعات معده می شود.
کشت و گسترش این گیاهان از طریق دانه های آنها اتفاق می افتد ، جایی که حیوانات نقش محکمی دارند. در نتیجه ، مواد شیمیایی سمی تلخ در بعضی از گیاهان با دامنه دانه های آنها برای تغذیه این حیوانات تا حدودی خوشمزه می شوند و سرانجام در طبیعت از طریق صندلی این حیوانات پخش می شوند.
بای و اعضای تیمش دریافتند که همان مواد شیمیایی موجود در گوجه فرنگی باعث ترجمه گلیکالکالوئید قرمز ، نرم و شیرین ، سمی می شوند و آنها را به یک اتصال کمتر سمی به نام اسکلوئوزید تبدیل می کنند.
در این مقاله خوانده شده است: “این بدان معنی است که آینه های فوقانی آلکالوئیدهای استروئیدی سمی برای حفظ مقاومت خود در برابر حملات گیاهخواری در میوه های میوه ها باقی می مانند و این تضمین می شود که میوه ها می توانند به بلوغ بذر برسند.”
این گیاهان با میوه های خوشمزه خود از مقررات اپیتلی برای کنترل تغییراتی که برای تأمین امنیت برای ما فراهم می کنند ، استفاده می کنند تا شرایطی را برای ما فراهم کنند که توسط ما خورده و خورده شود.
به طور خاص ، پروتئینی به نام DML۲ ژنراتور سلول را قادر می سازد به ژنهایی که در هنگام متوقف کردن گروه های متیل در دسترس هستند (که به عنوان سیگنال های مولکولی عمل می کنند) دسترسی پیدا کند.
هنگامی که محققان از نظر ژنتیکی در گوجه فرنگی معلول هستند ، میوه های تولید شده هنوز هم حاوی آینه های بالایی از گلیکول آلکالوئید استروئیدی هستند.
با مقایسه ژنهایی که در سایر گیاهان مرتبط دخیل بودند ، BAI و اعضای تیم تحقیق دریافتند که DNA مبتنی بر DNA بر روی DNA مبتنی بر DNA در طی اهلی سیستم های گوجه فرنگی افزایش یافته است ، که این گیاهان را به یک “توت” کوچک افزایش داده است. -سازنده Fruit تولید کنندگان میوه قرمز بزرگ ساخته شده است.
در این میان ، گلیکول حامی گلیکولوئیدهای آلکالوئیدهای استروئیدی نیز کاهش یافته است ، به همین دلیل حتی سبزی ها و گوجه فرنگی های تأیید نشده با خیال راحت می توانند در حد اعتدال خورده شوند.
این تغییرات در نهایت باعث شد این محصول ، یک محافظت از رکورد ، محصولی سالم تر برای همه ما باشد و سرانجام منجر به گسترش گوجه فرنگی در کل قاره شود.
منبع: حریص
