روزنامه خراسان نوشت: از ابتدای سیاست حداکثر رساندن سیاست چاپ ، ایالات متحده و جریان های متصل آنها در منطقه و جهان سعی در استفاده از بخش های داخلی ایران دارند.
برنامه ایالات متحده مبتنی بر این فرض بود که مشکلات اقتصادی ، اعتراضات اجتماعی و اختلافات سیاسی باعث می شود ایران مذاکرات را از موقعیت ضعیف بپذیرد. در همین راستا ، ترامپ در مورد مذاکره با ایران در پشت میکروفون صحبت کرد ، اما آنچه او امضا کرد مبتنی بر حداکثر فشار ، خلع سلاح نظامی و تحریم های اقتصادی بود. جدیدترین موضع رهبر انقلابی ، که مذاکره را در این شرایط بی فایده و مضر توصیف کرده است ، معادلات دشمن را مختل کرد.
جالب ترین بخش داستان این است که برخلاف پیش بینی ها ، این نگرش منجر به شکاف نمی شود ، اما حتی برخی از چهره هایی که قبلاً بر این مذاکرات تأکید می کردند ، اکنون به وضوح نشان داده اند که آنها درک صحیحی از استراتژی ایالات متحده کسب کرده اند بشر از این نظر ، واکنشهای داخلی مهم هستند. به خصوص اظهارات Massouds پزشکیان و عباس اراکچی به عنوان رئیس جمهور و رئیس دیپلماسی. هر دو مرد با خرد و هوش تأکید کردند که ایالات متحده در تلاش است تا ایران را تضعیف کند ، هیچ توافق سازنده ای.
اطلاعات دولت در تصمیم گیری
یکی یکی از رایج ترین انتقادات دولتهای مختلف عدم انسجام در تصمیمات سیاست خارجی و تضاد اظهار نظر با سایر تصمیمات بود ، اما در این مورد ویژه اکنون می تواند در دولت تصمیم گیری منطقی و هوشمندانه اتخاذ شود. اجماع نسبی در مورد عدم ارتباط در وضعیت فعلی نه تنها باعث افزایش انسجام داخلی می شود ، بلکه پیام واضحی را نیز به دیگران ارسال می کند که ایران ، صرف نظر از مشکلات داخلی ، هنوز هم می تواند تصمیمات استراتژیک بگیرد.
در این میان ، اثرات این انسجام بر سیاست خارجی ایران نیز باید در نظر گرفته شود. در حالی که ایالات متحده و برخی از متحدین آنها به دنبال تصویری مبهم از ایران بودند ، این اجماع داخلی نشان داد که حداکثر استراتژی فشار آنها نه تنها به دست نیامده است ، بلکه به نوعی به برعکس واکنش نشان داده و انسجام سیاسی را در ایران تقویت می کند.
