ابراهیم تیاوو ، دبیر اجرایی کنوانسیون سازمان ملل متحد در مورد شکل گیری کویر ، خشک شدن توسط دریاچه آرال یکی این یکی از بزرگترین بلایای زیست محیطی در جهان را می خواند. مطالعات نشان داده است که تخریب آرال استاوبسی بین 1 تا 2 سال منطقه را دو برابر کرده و از 3 میلیون به 3 تن افزایش یافته است.
دریای خشک موجود در هوا باعث کاهش کیفیت هوا در شهرهای اطراف و حتی در فاصله 2 کیلومتری شده است. این گرد و غبار همچنین ذوب یخچال و فریزرها را تسریع می کند و بحران آب در منطقه را تشدید می کند.
طوفان ها نمک های مضر را که از بستر دریا خشک شده به مناطق دیگر پخش می شود ، می گیرد. این نمک ها گیاهان کشاورزی را برای مدت طولانی از بین می برند و آب آشامیدنی را آلوده می کنند.
گرد و غبار قم آرال از سایر بیابان های منطقه مسموم تر است. از آنجا که حاوی مواد شیمیایی است که از آزمایش سلاح های شیمیایی در اتحاد جماهیر شوروی و همچنین کودها و سموم دفع آفات ناشی از فعالیت های کشاورزی تشکیل شده و باعث خشک شدن دریاچه آرال شده است.
بین دهه های 1980 و 1980 ، رودخانه های آموداریا و سرداریا ، که آب از کوهها را به سمت آرالسی آورده بودند ، در اتحاد جماهیر شوروی به آب آوردند. این کشورها مساحت حدود 5 میلیون هکتار داشتند. آبیاری گسترده ، که از آن زمان به بعد به اشکال مختلفی ادامه یافته است ، دریاچه را کوچک و سرانجام در دو قطعه قرار داده است. در نتیجه این تغییرات ، جزایر دریاچه به سواحل اطراف متصل شدند.
غلظت نمک در آب باقی مانده تاکنون افزایش یافته است که به عنوان سطح نمک اقیانوس افزایش یافته است. این وضعیت موجودات بومی بیشتری را در دریاچه و فروپاشی اکوسیستم محلی نابود کرد و بسیاری از اسناد زندگی بشر را نابود کرد. قایق های ماهیگیری زنگ زده ، که اکنون در شن و ماسه خشک توزیع شده اند ، این موضوع را به خوبی نشان می دهند.
قرار گرفتن در معرض گرد و غبار باعث ایجاد مشکلات سلامتی در بزرگسالان و کودکان در منطقه و افزایش نقص ذاتی شده است. به منظور مقابله با گرد و غبار سمی ، دولت های منطقه سعی می کنند تا بستر خشک شده را با گیاهان بپوشانند و دانشمندان محلی به دنبال گیاهانی هستند که می توانند محتوای نمک را حمل کنند.
اتفاقی که برای آرالسی افتاد ، فاجعه غیرقابل پیش بینی ای نیست که سایر کشورها می توانند از آن چشم پوشی کنند. Urmiasee وضعیت مشابهی را در کشور خودمان و تکرار این وضعیت در نقاط مختلف جهان تجربه کرده است. دریاچه ها و سایر منابع آب در مناطقی مانند آفریقا ، خاورمیانه ، اروپا ، استرالیا و ایالات متحده به دلیل کشاورزی صنعتی و تغییرات آب و هوا خشکسالی هستند.