مارال بنی آدام ، که سال گذشته برنده بهترین بازیگر زن Pluvin برای Pluvin شد ، ستاره بود. قادر به انتقال حس خیر زن در مبارزه با همسر گوئرو که در زندگی حرفه ای خود با چالش هایی روبرو شده است.
مارال بنی آدم در فیلم “Sayyad” حضور کوتاهی دارد ، اما کار خود را در همان سکانس های محدود انجام می دهد و مردم را با یک شریک و رفیق تفسیر می کند. علاوه بر این ، به عنوان یک روایت هنگام انتخاب لحن مناسب ، مخاطب را به درستی در جو فیلم قرار می دهد.
ظاهر | مارال بنی آدام نقش همسر شهید علی سید شیرازی را در سید بازی می کند. تمام سکانس های آن در محیط محلی سید شیرازی برگزار می شود ، بنابراین من آن را در یک درب ساده می بینم که زنان معمولاً در خانه از آن استفاده می کنند. از نظر فیزیک فیزیکی ، هیچ تلاشی برای آوردن چهره خود به همسر ماهیگیر وجود ندارد و مارال بنی آدم با فیزیک فیزیکی خود در این فیلم ظاهر شده است.
اهمیت کاغذ | شخصیت همسر علی سد ، با بازی در نقش ماراب بنی آدم ، حضور کوتاهی دارد ، اما در همان سکانس های محدود ، نویسنده و نویسنده سعی کرده اند تا حد ممکن رابطه عمیق و عاشقانه این دو را نشان دهند. در چنین شرایطی ، کار بازیگر سخت تر است زیرا در حضور محدود او ، او باید به گونه ای نقش داشته باشد که مخاطب اهمیت جای خود را در درام درک کند. اینکه ماهیگیر به خانه و همسرش در تنگناهای کار خود پناه می برد و با مشکلات کار شوهرش کاری ایمن انجام می دهد و کمی استراحت می کند.
سکس بازی | مارال بنی آدم نیز با انتخاب لحن ، در فیلم سید به عنوان روایتی حضور دارد و یک آهنگ غم انگیز را بیان می کند تا مخاطب به درستی در جو نوشته شده توسط سید شیررازی باشد. اما در بخش دیگر من جلوی شخصیت دوربین جلوی دوربین ، مارال بنی آدم به بازی رفته است که عموم مردم کاملاً به عنوان یک بازیگر فراموش می کنند و به عنوان همسر یک فرمانده می پذیرند. این بازی خوب مارال بنی آدم در این سکانس های محدود است. زیرا چهره ای ملموس به یک همسر و دوست و همراه دلسوز می بخشد. در حقیقت ، با یک بازی ساده و البته فنی ، شخصیت “عفاف” را کاملاً معتبر می کند و مخاطب احساس می کند که یک زن این مختصات را در گوشه ای از زندگی خود دیده است.