بازی سیاسی در مجلس با بیانیه ها و نامه هایی با امضای ناشناس

نیلوفر مولایی: «شفافیت خوب است اما برای دیگران» حکایت خانه ملتی است که به طبل شفاف است، اما وقتی به خودش می رسد، خط روی آن برداشته می شود. مانند آنچه این روزها در مجلس به کرات دیده می شود; “بیانات و نامه هایی با امضای ناشناس”

طبق ماده 4 آیین نامه داخلی مجلس شورای اسلامیپارلمان می تواند در مورد مسائل مهم ملی یا بین المللی و مناسبت های خاص اظهار نظر کند. اما یکی یکی از اتفاقات عجیب و تامل برانگیز در مجلس این است که نامه یا بیانیه ای از طرف نمایندگان منتشر شد و اعلام شد که مثلاً دو نماینده یا دو نفر آن را امضا کرده اند، اما هیچ وقت مشخص نمی شود این افراد چه کسانی هستند.

در واقع، ناظران این نامه‌ها که معمولاً تعداد محدودی از سیاستمداران مجلس هستند، توسط تعداد کمی از نمایندگان و در رسانه‌ها با «تعداد دلخواه» امضا می‌شوند. درخواست نمایندگان مجلس نیز برای به دست آوردن نام امضاکنندگان نامه ها به طور کلی بسته است و نام برخی دیگر فاش نمی شود. این سوال و مشکل با شعار نمایندگان محلی است.

مجلس علیه فتف

یکی از نامه های اخیر بدون امضای مجلس ممکن است به نامه اخیر آنها خطاب به رئیس شورای دوم برکنار باشد. 1 دی ماهی بود که علی خزریان، نماینده تهران، نامه 1 نماینده آملی لاریجانی رئیس شورای حرمت آن را در اختیار رسانه ها قرار داد اما در این نامه اشاره ای به امضاکنندگان نشده بود.

بر اساس این نامه، تصویب FATF و CFT و تحقق همه درخواست‌های موجود در برنامه اقدام ایران و FATF هیچ منفعتی برای ملت ایران نداشته و در تحریم‌های ملت ایران بوده است، مانند: ب- کشف همه راههای برخورد با یکدیگر.

نامه هیئت علیه FATF زمانی بیشتر مورد توجه قرار گرفت که رهبر انقلاب به درخواست مسعود پزشکی مجوز بررسی لوایح را در مجمع تشخیص دادند.

از رئیس جمهور تا فرش! تعیین مجلس نمایندگان برای قوه مجریه

این البته محدود به این جلسه نیست و پیشینه دارد. یکی یکی از مهم ترین نامه های بدون امضا در تاریخ مجلس، نامه مجلس یازدهم خطاب به ابراهیم رئیسی است. در جریان انتخابات ریاست جمهوری، دولت روحانی روزهای پایانی خود را سپری می کند، پنج نماینده اردیبهشت ماه در نامه ای به ابراهیم رئیسی از وی برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری دعوت شد و سپس به گفته احمد علیرضابیگی نماینده تبریز؛ حدود 5 نفر از نمایندگان رئیس ستاد در شهرستان ها بودند».

اتفاقی که پس از درگذشت ابراهیم رئیسی بار دیگر در سال ششم تکرار شد و چهار معاون نوشتند و این بار به دعوت قالیباف خواستار ریاست وی شدند.

هر چند کاندید مورد نظر است مجلس دوازدهم نتوانست آرای کافی برای قرار دادن صندلی ریاست جمهوری در سبد قرار دهد. در دوره ریاست جمهوری یا در زمان قالیباف تاکید شد که نامه های نمایندگان برای دعوت از یک نفر برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری باعث ورود مجلس به حوزه نظارت و تعارف سیاسی می شود. مشکلی که در مجلس یازدهم پیش آمد اما انگار درسی برای خانه ملت نبود.

از امضای رزمنده تا انکار

۱۵ آبان به طوری که چهار نماینده یازدهم در بیانیه ای در «محارب» از قوه قضائیه خواستار اجرای حکم اعدام شدند.

در بخشی از این بیانیه که توسط احمد امیرآبادی فراهانی قرائت شد، آمده است: ما به نمایندگی از نمایندگان ملت از جمله قوه قضائیه، در هر لباس و در هر لباس و با هر لباسی، معارف پیامبر و دستور الهی را آموزش می دهیم. انجمن صنفی و زندگی انتقام به همگان ثابت کند که جان، مال، امنیت و ناموس مردم عزیزمان خط قرمز این نظام است و هیچکس مماشات نخواهد کرد. این خبر به سرعت در فضای مجازی قوت گرفت و نمایندگان را مورد انتقاد قرار داد.

انتقادات از نمایندگان به حدی بود که هر دو مجلس تاکید کردند که نامه را امضا نکرده اند و خبرگزاری تسنیم ماهیت نامه را جعل کرده است.

بازی سیاسی با یک سری امضا؟

اینها تنها چند نمونه از نامه ها و بیانیه هاست که همه امضاکنندگان آن هرگز مشخص نشدند چرا که مجلس شعار شفافیت زبان آنهاست. بازی سیاسی خود را پیش ببرید.

اگرچه این بازی سیاسی در هر دوره از مجلس تکرار می شد، اما در مجلس یازدهم و دوازدهم نیز تکرار شد و گهگاه شاهد آن هستیم که برخی امضا و تقویت شده اند.

۲۷۲۱۵