سیفلیس یک بیماری مقاربتی ناشی از باکتری ترپونما رنگ پریده در بافت ها و اندام های مختلف بدن رخ می دهد و می تواند منجر به آسیب های جدی شود. این بیماری به دلیل شباهت علائم آن به سایر بیماری ها، «مقلد بزرگ» نامیده شده است. در این مقاله به علائم، علل، مراحل بیماری، روش های درمان و پیشگیری از سیفلیس می پردازیم.
انواع سیفلیس
- سیفلیس مادرزادی: این نوع از طریق خون مادر به جنین منتقل می شود و می تواند برای نوزادان بسیار خطرناک باشد.
- سیفلیس عفونی: از طریق تماس جنسی با فرد مبتلا منتقل می شود و در تمام سنین و هر دو جنس بروز می کند.
علائم سیفلیس
- مرحله اول (3-6 روز پس از تماس):
- یک زخم بدون درد (شانکر) در ناحیه تناسلی، دهان یا مقعد. این زخم معمولا در مردان روی آلت تناسلی و در زنان روی واژن یا دهانه رحم دیده می شود.
- مرحله دوم (حدود 6 هفته پس از مرحله اول):
- بزرگ شدن غدد لنفاوی در گردن، زیر بغل و کشاله ران
- تب، سردرد، بثورات پوستی، زخم روی آلت تناسلی، دهان یا واژن
- مرحله سوم (ممکن است سالها بعد رخ دهد):
- عوارض جدی مانند زوال روانی، مشکلات جنسی، ناتوانی در حرکت اندام ها و بیماری های قلبی
علل و انتقال سیفلیس
باکتری ترپونما رنگ پریده علت اصلی سیفلیس است. این بیماری در مرحله اول و دوم از طریق تماس جنسی با فرد مبتلا منتقل می شود. در صورت ابتلای مادر به سیفلیس به جنین نیز منتقل می شود.
عوامل تشدید کننده سیفلیس
- داشتن بیش از یک شریک جنسی
- فعالیت جنسی در زمان ابتلا، به ویژه در میان مردان همجنس گرا
پیشگیری از سیفلیس
- آزمایش سرم خون برای تشخیص سیفلیس در اوایل بارداری
- از رابطه جنسی محافظت نشده و پرخطر خودداری کنید
- اجتناب از تماس جنسی با افرادی که مبتلا به سیفلیس هستند یا مشکوک به ابتلا به آن هستند
درمان سیفلیس
آزمایش خون (آزمایش سرم) برای تشخیص سیفلیس استفاده می شود. درمان معمولا است آنتی بیوتیک ها معمولا در عرض 3 ماه انجام می شود و موثر است. اگر درمان به موقع انجام نشود، سیفلیس ممکن است عود کند.
- آنتی بیوتیک های استفاده شده: پنی سیلین، موثرترین درمان سیفلیس. در صورت حساسیت به پنی سیلین از آنتی بیوتیک های دیگر استفاده می شود.
عوارض سیفلیس در صورت عدم درمان
در صورت عدم درمان، سیفلیس می تواند منجر به تخریب بافت های بدن و حتی مرگ شود. سایر عوارض جدی نیز ممکن است رخ دهد، مانند آسیب به سیستم عصبی، قلب و اندام های مختلف بدن.
مراقبت های بعد از درمان سیفلیس
- افراد مبتلا باید تا پایان درمان از رابطه جنسی خودداری کنند.
- پس از درمان باید هر ماه به مدت 6 ماه آزمایشات آزمایشگاهی برای بررسی عود بیماری انجام شود.
چه زمانی باید با پزشک مشورت کرد؟
- اگر علائم سیفلیس ظاهر شود
- اگر علائمی مانند تب، بثورات پوستی یا درد مفاصل پس از درمان مشاهده شود
- اگر با کسی که سیفلیس دارد رابطه جنسی دارید
راه حل
سیفلیس یک بیماری مقاربتی جدی است که در صورت درمان به موقع قابل پیشگیری و درمان است. تشخیص زودهنگام علائم و درمان سریع می تواند از عوارض جدی جلوگیری کند. مراقبت های جنسی مسئولانه و مراجعه به پزشک برای آزمایش های منظم به پیشگیری از این بیماری کمک می کند.