بهترین ها:زخم کاری این هفته چند دقیقه مهم بود، جدا از سریال، اولی، همون پسر، اونی که همه فکر میکنن اون پسر سالم هست، پسر نمیتونه به بچه صدمه بزنه.» تلخ، با همه اثرات مخربش. ، همچنان در جوامع دیده می شود.
خب در ایران کودک آزاری وجود دارد و وظیفه هیچ نهاد یا سازمانی انکار ماجرا نیست، خیلی ها در کودکی مورد آزار و اذیت قرار گرفته اند و جسارت قصه گفتن را ندارند. کتمان و تابوی کودک آزاری در جامعه باعث شده است که آمار موثق و قابل اعتمادی از فراوانی این آسیب اجتماعی وجود نداشته باشد اما در سال های اخیر آزار جنسی آتنا، ستایش، کیمیا، اهورا و … با جرایمی مانند قتل و آدم ربایی مرتبط است، رشد این آسیب اجتماعی در رسانه ها علنی شده است. یکی به یکی از دغدغه ها و شوک های روحی جامعه تبدیل شده است.
سپس به سراغ کاربران می رویم و این محتوا را بر اساس نظرات آنها جمع آوری می کنیم. اینکه گاهی در خانواده های به ظاهر صمیمی و صمیمی ایرانی ها اتفاقاتی می افتد که آدم را بهت زده می کند! با ما همراه باشید.
سیاوش مونولوگی از سریال افعی تهران را در این رابطه بازنشر کرد: «شش هفت سالم بود می فرستمش برای مغازه دار سر کوچه، هر وقت می رفتم مرتیکه به دلایلی مرا پشت در هل می داد، آمدم و با همان کودکی به این مرد (پدر) گفتم. من به او گفتم که چه بلایی سرم می‌آمد، تو گفتی او را همین‌جا دفن می‌کنی. با تو، وگرنه مردم مریض نیستند.
سروش ریشه این مشکل را در خانواده ها می بیند: بیشتر تجاوزها توسط اعضای خانواده اتفاق می افتد که قابل اعتماد به نظر می رسد.
پریسا هم دلیل رفتار سمیرائی است. زخم کاری همین را می داند: آنها واقعاً باید این قطعه را در فصل اول ترک می کردند. دلیل روانی بودن سمیرا در این جلد می تواند چیزی شبیه به این باشد.
این نظر Shadow است: وای وای وای! منظورم این است که حتی دیدن آن در فیلم و به صورت بسته روح شما را خراش می دهد…
لیلا هم نظر سیاوش را تایید کرد: بیشتر کودک آزاری توسط آشنایان و اعضای خانواده کودکان اتفاق می افتد.
فرزانه درباره جدی بودن معضل پدوفیلی نوشت: پدر و مادری را دیدیم که به فرزندان خود تجاوز کردند، دوستان خانوادگی را دیدیم که فرزندانشان آنها را “دایی” خطاب کردند و به کودکان تجاوز کردند، موضوع پدوفیلیا را جدی بگیرید، زنی در حاشیه شهر نباید کودک را بدزدد و پیش کسی ببرد. . آن را بفروش
مهران: به یاد دارم که یک تحقیق در یکی از کشورهای همسایه از اولین تماس جنسی دختران دانشگاه انجام شد. درصد بسیار بسیار بالایی این تماس را در خانه و از خاله، عمو، برادر و پدر خود در سال های کودکی تجربه کرده بودند. دهه 80 بود اتفاقی که ای کاش در ایران نمی افتاد خیلی عجیب است.
ساجده این موضوع را بسیار رادیکال تحلیل کرد. در واقع او ریشه این بدبختی را به گردن خود قربانی می اندازد: به شبکه های مجازی نیز توجه داشته باشید و از به اشتراک گذاری فیلم و عکس کودکان زیر هجده سال در این صفحات خودداری کنید. حتی در صفحات خصوصی که فالوورها خانواده، دوستان و آشنایان هستند.
حامد هم جمله تکان دهنده ای دارد: در مورد برخی از نکات مربوط به روابط جنسی آمار بسیار عجیبی وجود دارد. دردناک است متاسفم نمیدانم برای رسیدن به این بدبختی چه اتفاقی باید افتاده باشد.
و قسم می خورم که او از دیدن این لحظات ناامید است: من فیلم هایی با این موضوعات می بینم و برای مدت طولانی عصبانی و گیج می شوم. من برای این بچه های بی گناه چه کنم…؟
منبع:برترینها