طبق اخبار شما: او سال ها با سخنانش در دل ها قدم زد و با آثارش افراد زیادی را از منظری متفاوت با کیهان گرد آورد. مصطفی مستور نام دارد و 34 سال است که می نویسد و از آثارش می توان به «روی ماه خدا را ببوس»، «بهترین شکل ممکن»، «عشق در پیاده رو»، «تهران بعد از ظهر»، «من» اشاره کرد. «همه چیز» و … او در هیچ جلسه ای شرکت نمی کند، زیرا نگاهش به زندگی متفاوت است او در این مصاحبه از تولید اکنون و ریسک تولید این برنامه توسط بخش خصوصی صحبت کرده است.
در «اکنون» من خودم واقعی ام را گفتم
مصطفی مستور به دلیل آشنایی با تیم «حالا» در این برنامه شرکت کرد. وی گفت: از قبل با ساختار این برنامه آشنا بودم و با شرکت می دانستم در مورد چه چیزی صحبت خواهیم کرد؛ زیرا از قبل با آقای رضاییان و سایر دوستان در ارتباط بودم و همه اینها در نهایت باعث شد تا در این برنامه شرکت کنم. علاوه بر این، باید بگویم که چنین برنامههایی تقریبا هرگز برگزار نمیشوند و من هرگز حاضر به شرکت در تولیداتی که به نظر میرسید شبیه به این حوزه بود، نشدم، و حتی اگر انجام میدادم، نمیتوانم خود را بیان کنم. با کلیت آن برنامه همخوانی نداشت، اما من الان چنین احساسی نداشتم و همه چیز در ذهنم بیشتر خوب بود. می تواند منعکس شود.
وی افزود: حقیقت این است که برنامه «اکنون» چیزی را به فرهنگ، هنر و مخاطب عام ما می آورد که قبلاً نداشتیم. این برنامه بر خلاف سایر برنامه های مهمان محور، اساساً درباره زندگی است. معنی، سازگاری با زندگی و دائمی بودن.”
ریسکی که بخش خصوصی می پذیرد
مربی شبکه نمایش خانگی «اکنون» موضوع دیگری بود که مستور به آن پرداخت و گفت: عموماً انتظار می رود مشاغلی که صرفاً سرگرمی و سرگرمی نیستند متولی دولتی داشته باشند، زیرا کمتر مکان در بخش خصوصی این خطر را می پذیرد. پشتيباني و غالباً آن سبك پشت يك ترند نمي ايستند و آقاي رضاييان و تيمش با اين پلتفرم اين ريسك را پذيرفتند و اين خيلي با ارزش است و محدوديت هايي كه در تلويزيون وجود دارد در VOD وجود ندارد که راه را برای افزایش سطح کیفی برنامه هموار می کند. بسیار ارزشمند است و اگر همه کسانی که در ساخت چنین برنامه هایی کمک می کنند ادامه دهند، می تواند در تغییر ذائقه مخاطب عام حتی در تماشای فیلم و سریال تاثیر بگذارد.
این نویسنده درباره تأثیر «اکنون» بر نسل جدید نیز گفت: فکر میکنم بخش آرامی از مخاطبان ما هستند که به معنای زندگی و حرفهای شما در مورد آن اهمیت میدهند، اما سؤالاتی برای همه وجود دارد. سوالی که نمیتوانیم به راحتی به آن پاسخ دهیم، همه ما از کسی آسیب میبینیم. در این مسیر قدم بردارید تا ببینید افرادی که فکر میکردیم علیرغم ظاهرشان در دهه 80 نگرانی چندانی ندارند، این نگرانیها را دارند. “من می توانم حدس بزنم که باید اقدامی انجام دهیم. اگر این برنامه بتواند آن بخش ساکت را جذب کند، البته می توان قدم های بیشتری برداشت.”
داستان یک توصیه …
مستور در این گفت و گو دیدگاه خود را در مورد زندگی این گونه توضیح می دهد: «من فکر می کنم انسان چه تحصیل کرده باشد، چه کتاب بخواند یا نه، زندگی را با تجربیات مشترک با افراد دیگر سپری می کنیم، مثلاً مریض می شویم، کسی را از دست می دهیم. عشق، عاشق شدن و خیلی چیزهای دیگر، «اتفاقاً، اگر چنین برنامههایی بتوانند به سطح بحثهایی که برای مخاطبان عام مطرح میکنند، بپردازند، میتوان امیدوار بود که آنهایی که ممکن است از فضای فرهنگی یا مواردی از این دست دور باشند، هم بشوند. از چنین فضایی سود می برند.”
وی ادامه داد: این ابتکار من است و از آنجایی که از نصیحت کردن یا لحن نبوی خوشم نمیآید، فقط میتوانم به فلسفه زندگی خودم اشاره کنم، همان گفتوگویی که در «اکنون» مطرح شد و آن این است: “خوب باش! » می دانم کار بسیار سختی است، اما می گویم خوب باش و تا می توانی خوب عمل کن. همه می دانند که در انتخاب هایی که انجام می دهند چه چیزی ذاتاً خوب و بد است. اما کار بر این اساس است، پس میخواهم این جمله برایم بماند: خوب باش و تا میتوانی نیکی کن».