رضا درستکار معتقد است تلویزیون ایران در حال حاضر قدرت رقابت با رسانه های زبان خود را ندارد. مشکل بعدی اعتماد عمومی است. به نظر من اعتماد مردم از بین رفته و تلویزیون جایگاه مثبت و عمومی خود را از دست داده است.
بازتاب آنلاین، این روزها صحبت از راه اندازی رسانه فارسی زبان TRT به گوش می رسد، رسانه ای که در زمان راه اندازی خود سعی کرد با ویژه برنامه های خود دامنه خود را گسترش دهد، رسانه ای که حتی توانست این کار را انجام دهد. در شب یلدا جذاب تر از تلویزیون و رادیو به نظر می رسند. با وجود این شرایط سوال اصلی این است که آیا تلویزیون می تواند با چنین رسانه هایی رقابت کند؟
بازتاب آنلاین برای بررسی این ماجرا گفت وگویی با رضا درشکار منتقد سینما و تلویزیون انجام داده است که در ادامه می خوانید.
چرا صداوسیما می داند که رقبای دیگری دارد اما به راحتی میدان را رها می کند؟
در مجموع باید گفت که این روزها صحبت از تلویزیون یک موضوع تکراری است و حرفی نمانده است و داناترین آنها مسئولان صدا و سیما هستند که خود را به خواب زده اند.
یکی از روش‌هایی که این سال‌ها بسیار پرطرفدار شده این است که مثلاً وقتی انتقاد می‌شود که چرا برنامه‌های شب یلدا شما نسبت به رسانه‌های غیر ایرانی فارسی‌زبان ضعیف‌تر است، با مردم بحث می‌کنند تا اینکه راه‌حلی برای آن بیابند سال آنها دکور بدتر و عملکرد بدتر را انتخاب می کنند.
حذف ستاره تا چه حد در این موضوع موثر بود؟ آنها اصرار داشتند که همه سرها یا ستارگان هنر و فرهنگ و شعر و ادبیات را حذف کنند و نیروهای جدیدی را معرفی کنند که اصلاً شبیه به نیروهای قبلی نبودند. در قسمت اول که شکست بزرگی هم بود، به دلیل ناتوانی تلویزیون در پرورش نیروی جوان و مردمی بود و نه تنها نتوانست نیروی جدیدی را معرفی کند، بلکه تمام ستاره هایی را که کنار گذاشته بودند، خانه. شبکه های تئاتر وارد فضا شدند و بیش از پیش مورد استقبال قرار گرفتند، مانند سروش سلامت
امروزه هر چه صدا و سیما کمتر به آن فکر می کند و کمتر تلاش می کند تا از تهاجم فرهنگی جلوگیری کند، به نفع فرهنگ است، زیرا عقب ماندگی فرهنگی به مراتب بدتر از تهاجم فرهنگی است و در سطح برنامه با عقب ماندگی فرهنگی مواجه هستیم.
راستی سطح سلیقه عوض شده ولی کیفیت برنامه ها آپدیت نشده درسته؟
این مسئولین به جای ایجاد بهبود کلی در سطح سلیقه دوستان، بهبود سلیقه مخاطب را زیر سوال می برند. برای همین می گویم که بهتر است وارد این عرصه نشویم و برنامه تولید نکنیم.
شما می گویید برنامه تولید نمی کند، آیا چنین چیزی امکان پذیر است؟ اینجوری بشین تا تی آر تی و اینترنشنال جایش رو بگیرن؟
آیا تلویزیون و سایر مدیران از این ماجرا بی خبرند؟ می دانند، خوب می دانند، اما باید پذیرفت که در هیچ شرایطی نمی توان از عملکرد آقای جبلی دفاع کرد. چرا قابل توجیه نیست؟ چون مردم ناراضی هستند، منتقدان نقاط قوتی پیدا نمی کنند، چون برنامه ها ضعیف است و همه ستاره های تلویزیون بیرون رانده شده اند و افرادی که جایگزین آنها شده اند چهره های خوشایندی نیستند، به همین دلیل می گویم عملکرد تلویزیون. قابل توجیه نیست.
با وجود همه این شرایط، چگونه می توان برای تلویزیونی که با TRT یا اینترنشنال رقابت می کند، راه حلی ارائه داد؟
در حال حاضر تلویزیون ایران قدرت رقابت با رسانه های زبان خود را ندارد. مشکل بعدی اعتماد عمومی است. به نظر من اعتماد مردم از بین رفته و تلویزیون جایگاه مثبت و عمومی خود را از دست داده است.
اتفاقاً در برنامه های ویژه هم این اتفاق می افتد، درست است؟
ببینید من فقط چند دقیقه از ویژه برنامه های شب یلدا را تماشا کردم و متوجه شدم که از همان دکوری که احسان علیخانی 20 سال پیش برای برنامه هایش استفاده می کرد با مجری های تکراری و مطالب بیهوده استفاده می کردند. اگر این مدل برنامه و دکور خوب بود پس چرا احسان علیخانی را دور انداختی؟ سپس یک نفر را با خود آورده اید که از همه نظر 100 پله زیر اوست. آیا می توان با استفاده از رسانه های دیگری که پاسخگوی نیاز مخاطب باشد، چنین پخش هایی را انجام داد؟
رسانه ها اقتدار خود را از دست نداده اند، این تلویزیون است که اقتدار خود را از دست داده است، مردم تشنه علم هستند و وقتی می بینید شبکه ای به سرعت در حال رشد است، به خاطر توانایی های خودش نیست، بلکه به دلیل بی کفایتی صدا و سیما است. .
در پایان معتقدم بحران ما تهاجم فرهنگی نیست، بلکه عقب ماندگی فرهنگی تلویزیون است.