پایگاه خبری تحلیلی بازتاب آنلاین (rimino.ir):

بازتاب آنلاین: در دهه های قبل از انقلاب، تئاتر ایران شاهد تحولات بسیاری بود و در دوره ای که تئاتر به عنوان یکی یکی از مهمترین ابزارهای ابراز اعتراضات اجتماعی و سیاسی بود که با اجراهای درخشان خود پیام هایی را به مخاطب منتقل می کرد و بهزاد فراهانی معتقد است در جریان کودتا این ژاله علو بود که تئاتر را حفظ کرد.

ژاله علو از چهره های شناخته شده عرصه فرهنگ که با صدایی گرم و گیرا و اجراهای چشمگیر بیش از هفت دهه از عمر خود را وقف هنر کرد سرانجام ساعاتی پیش سوم دی 1403 و در سن 97 سالگی. یکی وی در بیمارستان های تهران درگذشت.

او با حضور در آثار ماندگاری چون «توپاز»، «ماری مادلین» و «شاه صفی» از پیشگامان تئاتر ایران بود. یکی او به یکی از چهره های برجسته تئاتر تبدیل شد. این هنرمند علاوه بر بازیگری و دوبله به عنوان مجری رادیو نیز فعالیت داشت و با صدای گرم خود شنوندگان رادیو را به وجد آورد.

ژاله علو، بانوی نامدار هنر ایران، نه تنها در سینما و تلویزیون، بلکه در عرصه تئاتر نیز جایگاه ویژه و تاثیرگذاری داشت. او از پیشگامان تئاتر ایران بود و با بازی های درخشان خود به غنای این هنر گرانبها کمک کرد.

تئاتر، کودتا، ژاله علو

در دهه های قبل از انقلاب، تئاتر ایران شاهد تحولات بسیاری بود. هنرمندان تئاتر از زبان هنر برای انتقاد از وضعیت موجود استفاده می کردند و به دنبال راه هایی برای بیان مطالبات مردم بودند. علو از ابتدای فعالیت هنری خود به تئاتر روی آورد و در نمایش های مختلف شرکت کرد و به نسل های جوان آموزش داد. این هنرمند با حضور در نمایش های مختلف به الگوی بسیاری از هنرمندان تبدیل شد. او با ایفای نقش های متنوع و پیچیده به عمق احساسات انسانی نفوذ کرد و با صدایی گرم و دلنشین روح مخاطب را نوازش کرد. زمانی بود که تئاتر به عنوان یکی یکی از مهمترین ابزارهای بیان اعتراضات اجتماعی و سیاسی بود که با بازی های درخشان خود پیام هایی را به مخاطب منتقل می کرد. این هنرمند با اجرای نمایش هایی که مضامین اجتماعی و سیاسی داشتند به نقد وضعیت موجود و کمک به ایجاد آگاهی در بین مردم می پرداخت.

ارتفاع یکی او یکی از ارکان اصلی تئاتر ایران بود که با تلاش بی وقفه خود به غنای این هنر گرانبها کمک کرد. او با آثار درخشان و چشمگیر خود جایگاه ویژه ای در قلب مردم ایران پیدا کرد و نامش همیشه در تاریخ تئاتر ایران روشن خواهد ماند.

آلو مبتکر دوبله کارتون در ایران

ژاله علو فقط یک هنرپیشه نیست بلکه صدایی ماندگار در عرصه دوبله در ایران به شمار می رود. او با صدایی گرم، گیرا و رسا، شخصیت های زیادی را در کارتون ها و فیلم های خارجی زنده کرد و نسل های زیادی با صدای او خاطره دارند.

یکی یکی از مهمترین دستاوردهای ژاله علو شروع دوبله کارتون در ایران بود. با شروع دوبله کارتون در ایران، زمینه توسعه این صنعت فراهم شد و بسیاری از کودکان و نوجوانان با تماشای کارتون های دوبله شده به زبان فارسی به دنیای هنر و سینما معرفی شدند. او با مدیریت دوبله بسیاری از کارتون های والت دیزنی مانند «پینوکیو»، «سفید برفی»، «زیبای خفته»، «سیندرلا» و «صد و یک سگ خالدار» استانداردهای جدیدی را در دوبله کارتون در ایران تعریف کرد. او به خوبی می توانست تفاوت شخصیت ها را با صدایش نشان دهد و به هر کدام ویژگی های خاص خود را بدهد. او در دوبله نیز به زبان عامیانه و روزمره توجه ویژه ای داشت و سعی می کرد دوبله ها برای همه مخاطبان قابل فهم و لذت بخش باشد. وی همچنین با تعریف استانداردهای جدید در این زمینه و تربیت نسل جدیدی از هنرمندان دوبله به ثبات صنعت دوبله در ایران کمک کرد.

مادر سینمای ایران

در این میان نمی توان از توانایی ایفای نقش در عرصه تصویر آلو چشم پوشی کرد، هنرمندی که پس از سال ها فعالیت و به خاطر موهای سفیدی که در هنر داشت، کم کم به نماد مادری سینمای ایران تبدیل شد.

سریال پرطرفدار «رزی روزگاری» یکی دیگر از آثاری است که ژاله علو در آن با نقش خاله لیلا دلسوزی مادرانه را به تصویر می کشد، البته نقش او در آثار دیگری مانند «مختارنامه» که در آن نقش مادر مختار را بازی می کرد نیز به یادگار مانده است. ثقفی. .

به مناسبت درگذشت ژاله علو گفتگویی با بهزاد فراهانی دوست و همکار دیرینه وی انجام دادیم که در ادامه می خوانید.

ژاله علو چه تأثیری بر هنر این سرزمین داشت؟

فعالیت ژاله علو در کارگردانی، بازیگری و دوبله، دوران اوج ژاله علو در دهه 20 و 30 است و من از سال 1344 در رادیو شاگرد او بودم و همینطور ادامه دادیم، گاهی من کارگردان بودم و گاهی او کارگردانی می کرد، اما خیلی ها. بارها با هم هر چیزی را که می دانستند تحت هر شرایطی آموزش می دادند و اخیراً به دلیل بیماری کار نمی کردند. با این حال، این روزها همه چیز تغییر کرده است.

ژاله علو تا چه اندازه به تئاتر و حفظ تئاتر ایران کمک کرد؟

در دهه 1930 که دهه کودتا بود، هدف تخریب تئاتر بود. نظرها در لاله زار تغییر کرده بود و رویکرد تخریب تئاتر بود، اما ژاله علو یکی از استثناهای آن زمان بود که توانست این کار را انجام دهد. ادامه کار حتی در دوران کودتا با تمام سختی های داده شده و حفظ تئاتر در دوران کودتا، هر چقدر هم که دوبله به آنها مدیون باشد، تئاتر از این قاعده مستثنی نیست.

اخبار مرتبط

ارسال به دیگران :

آخرین اخبار

همکاران ما