در سن 80 سالگی، خطر ابتلا به سرطان کاهش می یابد

به گزارش ایسنا، افزایش سن منجر به دو روند متضاد در خطر سرطان می شود. اولاً، این خطر در دهه 60 و 70 سالگی به دلیل انباشته شدن جهش های ژنتیکی در بدن ما چندین دهه افزایش می یابد. اما پس از گذشت حدود 80 سال از عمر انسان، این خطر دوباره کاهش می یابد و اکنون یک مطالعه جدید می تواند دلیل اصلی را توضیح دهد.

به گفته SA، یک تیم بین المللی از دانشمندان پشت این مطالعه، سرطان ریه را در موش ها تجزیه و تحلیل کردند و رفتار سلول های بنیادی آلوئولی نوع 2 (AT2) را ردیابی کردند. این سلول ها برای بازسازی ریه بسیار مهم هستند و همچنین نقطه شروع بسیاری از سرطان های ریه هستند.

آنچه معلوم شد سطوح بالاتری از پروتئینی به نام NUPR1 در موش‌های مسن‌تر بود. این پروتئین باعث می شود سلول ها به گونه ای عمل کنند که گویی فاقد آهن هستند، که به نوبه خود سرعت بازسازی آنها را محدود می کند و رشد تومورهای سالم و سرطانی را محدود می کند.

Xueqian Zhuang زیست‌شناس سرطان از مرکز سرطان MSK در نیویورک می‌گوید: «سلول‌های پیر در واقع آهن بیشتری دارند، اما به دلایلی که هنوز به‌طور کامل متوجه نشده‌ایم، آنها طوری عمل می‌کنند که گویی آهن کافی ندارند و دچار کمبود آهن هستند».

وی افزود: سلول های پیری توانایی خود را برای بازسازی و در نتیجه رشدی که در سرطان رخ می دهد از دست می دهند.

فرآیندهای مشابهی در سلول‌های انسان رخ می‌دهد. پروتئین NUPR1 منجر به کاهش میزان آهن در سلول ها می شود. هنگامی که NUPR1 به طور مصنوعی کاهش یافت یا آهن به طور مصنوعی افزایش یافت، توانایی های رشد سلولی دوباره بهبود یافت.

این کار ممکن است فرصتی برای محققان فراهم کند تا درمان هایی را که متابولیسم آهن را هدف قرار می دهند، به ویژه در افراد مسن تر، بررسی کنند. به عنوان مثال، به طور بالقوه می تواند ظرفیت ریه را در افرادی که از اثرات طولانی مدت کووید-19 رنج می برند، بازیابی کند.

این یافته ها همچنین پیامدهایی برای درمان سرطان دارد که به نوعی مرگ سلولی ناشی از آهن به نام فروپتوز متکی است. محققان دریافتند که این مرگ سلولی به دلیل کمبود عملکردی آهن در سلول‌های مسن کمتر دیده می‌شود.

این همچنین می تواند آنها را در برابر درمان های سرطانی مبتنی بر فروپتوز مقاوم تر کند. بنابراین هر چه زودتر بتوانید درمان فروپتوزیس را امتحان کنید، شانس بیشتری برای اثربخشی دارد.

توماس تاملا، زیست‌شناس سرطان MSK می‌گوید: «داده‌های پیشگیری از سرطان ما نشان می‌دهد که رویدادهایی که در سنین پایین رخ می‌دهند بسیار خطرناک‌تر از رویدادهایی هستند که بعداً رخ می‌دهند، بنابراین، احتمالاً جلوگیری از سیگار کشیدن و برنزه کردن جوانان مهم‌تر است.» یا اینکه خود را در معرض تشعشعات سرطان زاتر از آنچه فکر می کردیم قرار دهیم.

در اینجا چیزهای بیشتری در مورد اثرات NUPR1 و ارتباط آن با عملکرد سلول های بنیادی، هم از نظر بازسازی سالم و هم رشد سرطان وجود دارد، اما اینها بینش های مهمی برای مبارزه با سرطان در هر مرحله از زندگی هستند.

مانند همیشه در مورد درمان های سرطان، عوامل زیادی باید در نظر گرفته شود. به عنوان مثال، نوع و مرحله سرطان، سایر شرایطی که ممکن است درگیر باشد و همانطور که این مطالعه جدید نشان می دهد، سن فرد. هرچه بتوانیم این درمان‌ها را شخصی‌تر کنیم، می‌توانند مؤثرتر باشند.

ژوانگ می‌گوید: «هنوز ناشناخته‌های زیادی در مورد اینکه چگونه پیری واقعاً زیست‌شناسی سرطان را تغییر می‌دهد، وجود دارد.

این تحقیق در مجله Nature منتشر شده است.