ارث، حضانت و نفقه طفل ناشی از لقاح مصنوعی

بعدی- نس که در لغت به معنای خویشاوندی است، رابطه خویشاوندی بین دو نفر است که از نظر قانونی با یکدیگر مرتبط هستند. یکی این یک رابطه علاقه بین دو نفر است، خواه از نسل دیگری باشند یا هر دو از نسل شخص ثالث باشند، به عبارت دیگر متولد شده اند. یکی آنها از شخص دیگری برای آنها اتفاق می افتد یا از شخص سوم متولد می شوند.

به گزارش فردا؛ نسب مترادف با خویشاوندی است، به طور کلی رابطه طبیعی و خونی بین همه خویشاوندان. اما در معنای خاص خویشاوندی عبارت است از رابطه پدر و فرزند یا مادر و فرزند و پیوند طبیعی و خونی بین دو نفر. یکی مستقیماً و بدون واسطه دیگری متولد شد.

نسب ممکن است از ازدواج یا خارج از ازدواج نشات گرفته باشد. همچنین ممکن است رابطه جنسی سنتی بین زن و مرد وجود نداشته باشد و کودک در اثر لقاح مصنوعی ظاهر شود.

در لغت تلقیح به معنای باردار شدن است و لقاح به معنای باردار شدن است. در اصطلاح، لقاح مصنوعی به معنای باردار شدن زن به روش مصنوعی بدون داشتن رابطه جنسی، در واقع با قرار دادن اسپرماتوزوئیدها در رحم زن و باردار شدن اوست. انواع مختلفی از لقاح مصنوعی وجود دارد. در این مقاله به بررسی اثرات لقاح مصنوعی با اسپرم شوهر و لقاح مصنوعی با اسپرم غیر شوهر بر رابطه فرزند با مادر، صاحب نطفه و رابطه زن با شوهر می پردازیم.

تاریخچه

لقاح مصنوعی علمی یک پدیده نسبتاً جدید است که از دانش مدرن بشری ناشی می شود. این پدیده موانع بارداری را از بین برد و به انسان در تولید نسل کمک کرد. لقاح مصنوعی ابتدا به منظور اصلاح نژاد یا تولید مثل نسل های حیوانی مورد استفاده قرار گرفت و اولین آزمایش در این زمینه توسط یک دانشمند آلمانی در سال 1765 بر روی ماهی ها و بعداً در ایتالیا و سپس در روسیه بر روی حیوانات انجام شد و به طور فزاینده ای گسترش یافت. و به تدریج در برخی کشورها مانند آمریکا فراگیر شد.

موضوع لقاح مصنوعی که امروزه به صورت علمی و عملی مطرح می شود در شریعت اسلام سابقه نداشته است. بنابراین، برای ارائه سند مکتوب در تأیید یا تکذیب، عنوان «لقاح مصنوعی» در متون و منابع اسلامی و اخبار و احادیث ابتدای اسلام یافت نمی شود. نظرات آنها در ادامه مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

نظر رقبا

از طرف دیگر مخالفان تصور می کنند که اگر لقاح مصنوعی رواج پیدا کند، باعث ایجاد اختلال و ناآرامی در جامعه می شود، زیرا در اکثر مواقع شوهر نمی تواند فرزند نطفه دیگری را به عنوان فرزند خود بپذیرد و شخص متولدین آینده ازدواج کرده و رابطه جنسی خواهند داشت. برخی دیگر معتقدند این عمل از نظر علمی و اخلاقی مضر است. این مانند زنا است و به تازگی شکل مصنوعی به خود گرفته است.

نظرات شرکت کنندگان

حامیان معتقدند زوجی که از نعمت فرزندآوری محروم هستند با این روش از این نعمت بهره مند می شوند و کانون خانواده را گرم می کند. از طرفی این روش لقاح مصنوعی برخی از مشکلات فرزندخواندگی را ندارد. در فرزندخواندگی ممکن است والدین فرزندخوانده شناخته شوند و در آینده مشکلات عاطفی در کودک ایجاد شود. از سوی دیگر، پزشکان نیز می توانند فردی با آمادگی جسمانی را به عنوان اهداکننده اسپرم انتخاب کنند. و از نظر روانی با شوهرش سازگاری دارد. خانم ها هم باید همینطور باشند.

وضعیت حقوقی کودک ناشی از لقاح مصنوعی

نظر مخالفان و موافقان لقاح مصنوعی هر چه باشد، وضعیت حقوقی فرزندی که به این طریق متولد می شود باید بر اساس نسب مشخص شود و اینکه آیا چنین فرزندی می تواند با شوهر دیگری متحد شود یا خیر. زنی که ممکن است نابارور باشد یا نباشد.

در این صورت قانون مدنی مسکوت می ماند و باید بر اساس اصول حقوقی برای این موضوع چاره اندیشی شود; بنابراین در زیر ابتدا به بررسی لقاح مصنوعی با اسپرم شوهر و سپس لقاح مصنوعی با اسپرم شوهر می پردازیم.

لقاح مصنوعی با اسپرم شوهر

اگر شوهر نتواند با زن همبستر شود و از طرق عادی بچه دار شود، اما عقیم نباشد و نطفه او بارور باشد، می توان با اسپرم شوهر لقاح مصنوعی انجام داد و از این طریق بچه دار شد. متولد شود. این فرزند بدون شک به زن و شوهر می پیوندد و نسب او کاملاً مشروع است و هیچ مانعی ندارد که زن به پدر و مادر طبیعی خود بپیوندد.

لقاح مصنوعی با اسپرم از شخص دیگری غیر از شوهر

وقتی لقاح مصنوعی با نطفه غیر از شوهر انجام می شود، باید رابطه حقوقی طفل با مادر، صاحب نطفه و شوهر زن بررسی شود.

رابطه کودک و مادر

در این مورد، بین فقها اختلاف است و بین وضعیتی که مادر از عمل حاملگی بی خبر است و وضعیتی که در آن آگاهی دارد، فرق گذاشته اند.

اگر مادر از عمل حاملگی بی اطلاع باشد، کودک در موقعیت مشکوک و وابسته به مادر قرار می گیرد. در این صورت مشهور فقها این موضوع را بر نکاح صحیح اضافه کرده اند; فرزندی به دنیا می آید که آن طفل را پسر شک می نامند و انکار چنین فرزندی در این صورت جایز نیست، زیرا زن از عمل حاملگی بی خبر است، طفلی که متولد می شود، فرزند مشکوک است و قابل جلوگیری نیست. از آن.)

اما در صورت دوم، اگر مادر از عمل لقاح آگاه باشد، یعنی آگاه باشد که بین خود و صاحب جنین رابطه زناشویی وجود ندارد، طفل فرزند زنا محسوب می شود. (یعنی فرزند حاصل از زنا و روابط نامشروع.)

مثلاً خانمی به پزشک مراجعه می کند و سعی می کند از باردار شدن او جلوگیری کند، اما این مشکوک است که پزشک بدون اطلاع و رضایت زن، اسپرم مرد غریبه را وارد رحم او کرده و باعث باردار شدن زن شود. اگر مربوط به زن باشد و حاملگی با علم و رضایت زن اتفاق بیفتد، بچه به او نسبت داده نمی شود. در نهایت اعتقاد بر این است که در لقاح مصنوعی با نطفه غیر شوهر، زنا اعم از علم یا جهل زن صحیح نیست و در نتیجه طفل وابسته به مادر است.

رابطه بین کودک و صاحب اسپرم

در این صورت بین آگاه یا ناآگاه بودن صاحب اسپرم از تلقیح تمایز گذاشته می شود.

برخی معتقدند اگر مردی از عمل تلقیح اطلاعی نداشته باشد، طفل بدخواه محسوب می شود. مثلاً اسپرم مردی برای آزمایش گرفته شد اما بدون اطلاع او برای لقاح استفاده شد.

در حالت دوم، زمانی که پسر از طریق لقاح به دنیا می آید، فرزند از زنا متولد می شود و در این صورت، فرزند وابسته به پدر نیست. نسب مشروع و نسب مشروع بر اساس رابطه مشروع شکل می گیرد. بنابراین اگر لقاح مصنوعی توسط نطفه غیر از شوهر عمداً انجام شود، آمیزش بیگانه محسوب می شود که آثار نسب مشروع ایجاد نکند. .

بالاخره در این مورد عده ای معتقدند که طفل نیز به صاحب نطفه ملحق می شود، در واقع صاحب نطفه پدر است اعم از اینکه از باردار شدن آگاه باشد یا ناآگاه. از نطفه او ایجاد شده است و به عقیده این گروه، از نظر فقها نمی توان کودک را جزء آن دانست، زیرا لقاح مصنوعی زنا محسوب نمی شود.

رابطه کودک با شوهر زن

به طور کلی، اگر زن متاهل با لقاح مصنوعی، نطفه مردی غیر از شوهرش را باردار شود، رابطه خویشاوندی بین فرزند و شوهر زن وجود ندارد، اما در عمل اگر لقاح با رضایت شوهر صورت گرفته باشد ، شوهر فرزند را انکار نمی کند و به او شناسنامه می دهد. او را با نام و خصوصیات پدر می دانند و به این ترتیب فرزند ظاهراً به شوهر زن نسبت داده می شود. اما گاهی ممکن است دست اندرکاران فوت این شخص (شوهر همسر) تصمیم به رد رابطه فرزندخواندگی بگیرند تا این فرد وارث نشود در این صورت این افراد باید ثابت کنند که فرزند از نطفه شخص دیگری متولد شده است . در صورت اثبات این امر حکم به عدم جواز نسب و عدم پیوستن فرزند به شوهر زن می شود.

همانطور که گفته شد، اگر لقاح مصنوعی با نطفه شوهر انجام شود یا ناآگاهانه و سهوا با نطفه غیر شوهر انجام شود، نسب و نسب فرزندی که به این ترتیب متولد شده است مشروع است و تفاوتی بین آن وجود ندارد. وکلا در این موارد

اما در مورد نسب فرزند ناشی از لقاح مصنوعی عمدی بین دو غریبه اختلاف نظر وجود دارد. در حالی که برخی چنین فرزندی را نامشروع می دانند، عده ای نیز با اشاره به ماده 1167 قانون مدنی بر این باورند که صرفاً چنین است. عامل زنا، فرزندخواندگی و نامشروع بودن فرزند است. در موارد دیگر، آنها به والدین خود ملحق می شوند. دکتر کاتوزیان معتقد است: این دیدگاه در قانون فعلی غیرقابل قبول است و باید نادیده گرفته شود… از نظر اخلاقی، رواج فرزندآوری با لقاح مصنوعی، خانواده و تمامی سنت های اخلاقی مرتبط با آن را دشوارتر می کند. بی معنی سودمندی این بحث در مورد ارث آشکار است. زیرا عدم اتحاد فرزند با والدینش به این معناست که رابطه ارثی بین آنها برقرار نشده است.

موضع قانون مدنی نیز در این موضوع مشخص نیست، زیرا از یک سو در بحث نسب از فرزند حاصل از ازدواج صحیح و فرزند حاصل از نکاح مشکوک صحبت می کند و از سویی از کودکی که از ازدواج مشکوک متولد شده است یاد می کند. از سوی دیگر، در ماده 1167 قانون مدنی، زناکار تنها به این موضوع اشاره کرده است که طفل حاصل از زنا نباید وابسته به پدر و مادر باشد و در بحث از موانع ارث، تنها فرزند زنا را شامل نمی شود. . وارثان

ارث بردن فرزند با لقاح مصنوعی با اسپرم شوهر

طبق ماده 861 قانون مدنی «ارث از دو چیز ناشی می شود: نسب و دلیل». کرنش یکی از موارد ارث است و فرزند دارای نسب مشروع از بستگان خود ارث می برد و به شرط احراز جهات ارثی ارث می برد.

شرط ارث در ماده 875 قانون مدنی آمده است و به این معناست که ورثه باید هنگام فوت زنده باشد و حامله نباشد، نطفه او در زمان فوت منقبض شده باشد و زنده به دنیا بیاید; اگرچه او بلافاصله پس از تولد درگذشت.

در لقاح مصنوعی، اگر تخمک و نطفه زن قبل از مرگ شوهر با هم متحد شوند، اگر زنده به دنیا بیایند، مانند فرزندی که از آمیزش طبیعی به دنیا آمده است ارث می برد. اما اگر نطفه بعد از فوت شوهر تشکیل شده باشد، فرزند حاصل از لقاح مصنوعی نمی تواند به پدر ارث برسد.

حمایت از کودک به دلیل لقاح مصنوعی

طبق ماده ۱۱۹۶ قانون مدنی فقط اقارب بالا یا پایین خط عمودی مکلفند به یکدیگر هبه کنند. فرزندی که در نتیجه لقاح مصنوعی با نطفه شوهر به دنیا می آید نیز مانند فرزندی که از نزدیکی زن و شوهر به دنیا می آید، شرایط مستحق نفقه را دارد.

حضانت طفل به دلیل لقاح مصنوعی

در مورد سایر روابط مالی مانند هزینه های تحصیل، حضانت و تربیت فرزند نیز باید در این موارد مانند فرزندی که از نزدیکی همسر به دنیا می آید و در صورتی که این هزینه ها بر عهده او باشد، تحت پوشش قرار گیرد. پدر زنده است، اگر پدر بمیرد، پدربزرگ مسئول پدر است.