امروزه در اکثر فروشگاه ها و مغازه ها به انواع کره با نام های خارجی برمی خوریم که معلوم نیست چه تفاوتی با یکدیگر دارند و کدام یک خواص بیشتری دارد.
به گزارش بازتاب آنلاین، کارشناس علوم و صنایع غذایی دکتر نسرین معدنیا می گوید: کره های آمریکایی و همچنین کره های مارکن ایرلندی، فرانسوی و آلمانی که در بازار ایران به فروش می رسند، دارای ترکیبات مختلفی هستند. تفاوت اصلی کره های اروپایی با کره های آمریکایی درصد بالای چربی است که می تواند بر روی عطر و طعم محصول تأثیر بگذارد. این نوع کره از نظر رنگ، بافت و … متفاوت است. از جنبه های مختلف با یکدیگر تفاوت دارند. گاهی بر روی بسته بندی برخی از انواع کره به عبارت اسپرید برمی خوریم و فکر می کنیم که این نوعی کره خارجی است. اما باید بدانید که اسپرینگ به محصولاتی اطلاق می شود که خاصیت پخش کنندگی دارند، یعنی به راحتی روی نان پخش می شوند. می‌توان کره، پنیر، مارگارین و خمیر فندق را در میان انواع پخش شده فهرست کرد.
آنها به کره رنگ مغذی می دهند!
این کارشناس می گوید: به دلیل تفاوت رنگ کره، رنگ زرد بتاکاروتن یا پیش ساز ویتامین برای مشتری پسند بودن و افزایش کیفیت و ثبات رنگ محصول در فصول مختلف سال ترجیح داده می شود. A در حد مجاز و استاندارد مصرف می شود و به همین دلیل میزان ویتامین A در کره صنعتی بیشتر از انواع داخلی است و این کره ها از نظر سایر مواد، تفاوت تغذیه ای قابل توجهی با کره های خانگی ندارند. البته کره محلی تهیه شده در فصول گرم سال حاوی ویتامین A و اسیدهای چرب غیراشباع بیشتری است و بافت نرم تری نسبت به کره زمستانه دارد. امروزه کره هایی با نام های سنتی که طرز تهیه آن شبیه به روش های محلی است نیز در این بخش تولید می شود.
کره چربی خالص نیست
کره حاوی 82 درصد چربی شیر، 16 درصد آب و 2 درصد نمک است. چربی حیوانی یا کره کرمانشاهی اگر برخلاف کره حاوی ترکیبات بدون چربی آب، نمک و شیر نباشد در واقع چربی کره خالص است. از آنجایی که کره حاوی ترکیبات آب و شیر است، وقتی در نزدیکی حرارت زیاد قرار می گیرد، ترکیبات موجود در آن بسیار آسیب می بیند و می سوزد و کف می کند و دود ایجاد می کند. بنابراین کره با وجود اینکه سرشار از اسیدهای چرب اشباع است، برای سرخ کردن مناسب است، اما برای سرخ کردن غذاها توصیه نمی شود. جالب است بدانید که نمک به دو منظور به کره اضافه می شود. یکی ماندگاری محصول را افزایش می دهد و دیگری طعم کره را چشمگیرتر می کند. البته انواع کره بدون نمک که طعم شیرین تری دارند اما ماندگاری کمتری دارند نیز تولید می شود. اکثر کره های موجود در بازار حاوی مقدار مشخصی نمک هستند و در گروه محصولات حاوی سدیم پنهان به حساب می آیند.
فساد کره ای چگونه است؟
کره حاوی 16 درصد آب است و اگر به مدت طولانی در یخچال نگهداری شود، این احتمال وجود دارد که کپک ها، مخمرها و باکتری های سرمادوست عمل کرده و باعث ایجاد لکه های سیاه روی سطح کره شود. بنابراین بهتر است کره را برای نگهداری طولانی مدت در فریزر نگهداری کنید و در صورت باز کردن بسته بندی این محصول از ظروف درب دار استفاده کنید زیرا در نزدیکی هوا اکسید شده و تند می شود.