صابر گل عنبری در کانال تلگرامی خود نوشت: 18 دسامبر در تقویم سازمان ملل متحد به عنوان روز جهانی زبان عربی نامگذاری شده است. زبان عربی در 18 دسامبر 1973 پس از آن که مجمع عمومی سازمان ملل متحد، به دنبال تلاش های مستمر عربستان سعودی و مراکش، با تصویب قطعنامه 3190، زبان عربی را به عنوان زبان رسمی و کاری سازمان ملل به رسمیت شناخت، این وضعیت را به دست آورد.
نام دیگر زبان عربی، زبان «زاد» امروزی است یکی این یکی از شش زبان رسمی در جهان است. اسناد سازمان ملل در حال حاضر به این زبان ترجمه می شود.
جالب اینجاست که از شش زبان رسمی سازمان ملل، چهار زبان (انگلیسی، فرانسوی، روسی و چینی) متعلق به پنج قدرت جهانی (آمریکا، انگلیس، فرانسه، روسیه و چین) است که دارای کرسی های دائمی در شورای امنیت هستند. اما در این مورد آنها به زبان رسمی پنج قدرت در کنار عربی و اسپانیایی تبدیل شده اند.
امروزه بیش از 550 میلیون نفر در جهان به زبان عربی صحبت می کنند که عربی زبان مادری حدود 300 میلیون نفر و زبان دوم 250 میلیون نفر است. زبان عربی چهارمین زبان بزرگ جهان از نظر تعداد سخنوران است.
اما زبان عربی با 12 میلیون و 302 هزار و 912 کلمه بدون تکرار، از نظر تعداد کلمات پیشتاز زبان‌های جهان است، در حالی که زبان انگلیسی با 600 هزار کلمه در رتبه دوم و زبان فرانسه در رتبه سوم قرار دارند. مکانی با 150000 کلمه
خاورشناس، زبان شناس و فیلسوف فرانسوی ارنست رنان که به خاطر دیدگاه های بحث برانگیزش در مورد اسلام و جهان اسلام و نیز مناظره های روزنامه ای اش با سید جمال شهرت دارد، درباره زبان عربی می گوید: «زبان عربی به طور ناگهانی و ناگهانی در اوج خود ظاهر شد. کمال و زیبایی.» این شگفت انگیزترین رویداد (زبانی) تاریخ بشر است. او نه کودکی دارد و نه سنی.
واقعیت این است که کسانی که با این زبان آشنا هستند به خوبی می دانند که این زبان دارای قدرت شگفت انگیز و قدرت تولید مثل، انعطاف و سازگاری است و این به دلیل قواعد و قوانین زبانی موجود در آن است. سوره های زبان عربی (ثلاث، مجرد و غیره) در واقع کارخانه تولید و فرآوری کلمات است.
اما چرا زبان عربی را زبان زاد نیز می نامند؟ زیرا تنها زبانی است که حرف زاد دارد و تلفظ آن برای غیر عرب بسیار دشوار است. سیبویه، پدر ایرانی، نحو عربی را به تفصیل مورد بحث قرار داده است.
با گسترش اسلام در جوامع غیر عرب، حرف «زاد» مشکل‌سازترین حرف عربی شد. نومسلمانان نمی توانستند آن را به درستی تلفظ کنند و حتی برخی از عرب های آفریقا هنوز با آن مشکل دارند. از آن زمان با «زا» اشتباه گرفته شده است. زیرا مخرج شفاهی هر دو بسیار به هم نزدیک است. حتی در شامات، برخی «زاد» را «دال» تلفظ می کنند.
صاحب بن عباد کاتب و وزیر دولت آل بویه کتاب «الفرق بین الزاد و الزا» را نوشته و در آن به مشکلات ایرانیان در تلفظ زاد پرداخته است.
از قرون اول اسلامي اين واژه در مباحث فقهي به كار مي رفته و فقهاي مسلمان «بر ضد» آن فتوا مي دهند و در برخي جوامع مسلمان هنوز هم بحث فقهي است. دلیل این نگرانی وجود این کلمه در سوره حمد است که در فقه اسلامی لازم است در نمازهای پنج گانه خوانده شود. این حرف در دو کلمه «المغدوب» و «الضالین» در این سوره آمده است که اگر درست تلفظ نشود، معنای مورد نظر را نمی رساند.
