می‌دانستم که بین حاج قاسم، سرباز و فرمانده، تفاوتی در اخلاق و معرفت او وجود ندارد، اما تصور نمی‌کردم در گرما و سرمای زمستان، برف‌بازی زنده‌ای تدارک ببیند و از نیروهایش بخواهد که این کار را انجام دهند. خواهد . اینطور نیست که آنها برای انجام عملیات برون مرزی به حلبچه بروند.»
در گزارشی از خبرگزاری فارس آمده است:
خاطره دیگری از سردار سلیمانی را در این روزهای سرد پاییزی که خیلی ها را خانه نشین کرده است مرور کنیم.
از ویژگی های حاج قاسم زیاد شنیده و خوانده ایم، اما گاهی به لایه های پنهانی در لابه لای صفحات و میان نوشته های معطر دوران دفاع مقدس برمی خوریم. مطالبی را می بینیم که برای دقایقی ما را از زمین و زمان جدا می کند و حافظه و ذهن ما را به روزهای کودکی می برد.
می دانستم بین حاج قاسم سرباز و فرمانده فرقی در اخلاق و معرفت او نیست، اما باور نمی کردم که در گرما و سرمای زمستان، برف بازی زنده ای تدارک ببیند و نیروهایش را به آن فراخواند.
اینطور نیست که آنها برای انجام یک عملیات برون مرزی به حلبچه سفر کنند.
اما ماجرا چه بود؟ در اسفند در ماه 66 تصمیم بر این شد که عملیات فرامرزی در غرب کشور و در منطقه حلبچه در خاک عراق انجام شود. جمعی از فرماندهان و مسئولان لشکر ثارالله از جمله حاج قاسم برای شناسایی به منطقه می روند.
در طول مسیر برف سنگینی باریده بود، یک پتوی عجیب و زیبا همه جا را پوشانده بود و منظره ای تماشایی ایجاد می کرد. در مرحله اول تیم با هزار مشکل به قله رسید و از آنجا به منطقه عملیاتی اصلی لشکر 41 ثارالله رفت.
هوای عجیبی است، اما حاج قاسم و همراهانش نمی توانند از کنار آدم برفی بگذرند، وسط راه توقف می کنند و حاج قاسم تبدیل به آدم برفی می شود! مثل بچه هایی که تازه برف دیده اند، شروع به برف بازی می کنند! گلوله های برفی یکی یکی یکی بر سر و صورتشان فرود می آید.
اللهدادی از آنجایی که ورزشکار قوی بود، برف زیادی به سمت بچه ها پرتاب کرد و گلوله های برفی اش به هدف خورد.
غروب به سنگر اطلاعات ارتش در بالای تپه می رسند و قبل از نماز، آن بزرگوار شیطون که برف زیادی از الله دادی خورده شکوفه می دهد و به حاج قاسم پیشنهاد می کند که از او مراقبت کند، حاج قاسم موافقت می کند. .
در راه دستشویی، گودال بزرگی در برف حفر می کنند و روی آن را با ورقه های پلاستیکی می پوشانند و روی آن را با برف می پوشانند.
اللهدادی راه می رود، پایش در سوراخ گیر می کند و روی زمین می افتد. اینجا همه دورش را گرفته اند و تا آنجا که ممکن است برف به سر و صورتش می ریزند. طوری که یادش می‌آید اینقدر دقیق به گلوله برفی نخورد. / از کتاب کودک حاج قاسم
محمدعلی اللهدادی هم شهید است دی ماه کرمانی است، او یکی وی از نیروهای مستشاری ایران بود و در سال 1372 در سوریه درگذشت. یاد همرزمانش گرامی باد…
