رئیس مرکز مدیریت بیماری های واگیر وزارت بهداشت آخرین آمار دنگی در کشور را اعلام کرد.
به گزارش ایرنا، قباد مرادی رئیس مرکز مدیریت بیماری های واگیر وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی گفت: از مجموع 945 مورد دنگی، 746 مورد انتقال محلی و 197 مورد نیز از کشورهای دیگر وارد شده است. کشورها
وی ادامه داد: موارد تب دنگی از نوع چیکونگونیا در 2 نفر که سابقه سفر به خارج از کشور داشتند و در شهرستان چابهار تشخیص داده شدند گزارش شد.
رئیس مرکز مدیریت بیماری های واگیر وزارت بهداشت گفت: تب دنگی یک بیماری تب دار ویروسی است که از طریق نیش پشه آئدس منتقل می شود و با آزمایش خون به طور قطعی تشخیص داده می شود.
مرادی یادآور شد: پشه آئدس در هر ظرف یا محل تجمع آب می تواند تخم بگذارد. مانند لاستیک های مستعمل، قوطی، قایق و گلدان های شیشه ای.
وی ادامه داد: اگر در محل زندگی شما پشه آئدس وجود دارد باید به نکاتی توجه کنید. از جمله اینکه روی در و پنجره ها توری نصب کنید و در طول شبانه روز زیر پشه بند استراحت کنید. حشره کش را دو بار در روز در مکان های تاریک و خنک منزل مانند کمد لباس و زیر تخت اسپری کنید و از حرکات غیر ضروری خارج از منزل خودداری کنید. فرد بیمار هنگام خروج از منزل از مواد دافع حشرات روی پوست خود استفاده کند. برای جلوگیری از تجمع آب ایستاده، لباس های رنگ روشن، آستین بلند و شلوار و جوراب بلند بپوشید.
به گفته مرادی، در دوران نقاهت و پس از رفع بیماری نباید بلافاصله فعالیت ها و ورزش های سنگین را شروع کرد، بلکه استراحت کافی باید با فعالیت بدنی سبک در دوران نقاهت همراه باشد.
3 نفر از هر 4 نفر مبتلا به تب دنگی هیچ علامتی ندارند یا علائم بسیار خفیف دارند. این علائم معمولاً شامل شروع ناگهانی تب بالا، درد استخوان، سردرد شدید، درد بدن، درد مفاصل و عضلات، درد پشت چشم، از دست دادن اشتها و حالت تهوع و استفراغ است. برخی از بیماران ممکن است علائم دیگری مانند اسهال، بثورات پوستی و غدد لنفاوی متورم را نیز تجربه کنند.
اگرچه طول مدت بیماری در افراد مختلف متفاوت است، اما می تواند از 4 تا 14 روز طول بکشد، اما این بیماری به طور متوسط 7 روز طول می کشد. در روز اول بیماری، بیماران باید مراقب باشند که پشه نیش نزند، زیرا در هفته اول بیماری، ویروس دنگی در بدن بیماران وجود دارد و این ویروس می تواند از بدن بیماران به سایر بیماران پشه های غیر آلوده، و این پشه های آلوده می توانند 1 تا 2 هفته بعد بیماری را به افراد دیگر منتقل کنند.
هنگامی که تب بیمار شروع به کاهش می کند، تعداد کمی از بیماران ممکن است علائم هشدار دهنده ای مانند استفراغ مکرر، درد شدید شکم، خونریزی از مخاط شامل بینی، لثه و دهان، بی حالی و ضعف شدید، مشکل در تنفس و کم آبی داشته باشند. مانند کاهش شدید حجم ادرار، خشکی دهان، سرگیجه و افت شدید فشار خون. اگر بیمار این علائم را داشت باید سریعا با پزشک مشورت کند و سابقه سفر دو هفته اخیر و داروهایی که مصرف کرده را به اطلاع پزشک برساند.
اکثر بیماران در خانه با مراقبت از خود، استراحت و درمان های خانگی ساده بهبود می یابند. این توصیه ها شامل استراحت کافی، نوشیدن مایعات فراوان، پرهیز از نوشیدنی های گازدار، چای، قهوه و سایر نوشیدنی های کافئین دار و انرژی زا، مصرف میوه ها و سبزیجات و استفاده از استامینوفن برای کاهش درد و تب است.
برای جلوگیری از مصرف داروهایی مانند ایبوپروفن (ادویل و ژلوفن)، آسپرین، نوافن، دیکلوفناک، ناپروکسن و مفنامیک اسید باید احتیاط جدی کرد، زیرا می تواند باعث خونریزی در این بیماری شود، اما نکته ای که نباید فراموش شود تب دنگی است. . از فردی به فرد دیگر منتقل نمی شود و بیمار نیازی به جدا شدن از سایر اعضای خانواده ندارد.