مطالعات محققان نشان می دهد که پرندگان نیز مانند انسان ها با افزایش سن دوستان کمتری دارند.
البته وقتی صحبت از افراد می شود، افراد مسن تر معمولاً دوستان کمتری دارند. این به این دلیل است که آنها در مورد اینکه با چه کسی وقت می گذرانند حساسیت بیشتری نشان می دهند یا به این دلیل است که با افزایش سن تعداد همسالان آنها کاهش می یابد. همچنین شاید کسالت عامل اصلی باشد.
برای محققان دشوار است که دلیل دقیق تنهایی افراد مسن را مشخص کنند، بنابراین آنها به جوامع حیوانی روی آوردند. در این زمینه، یک تیم تحقیقاتی جدید به رهبری کالج امپریال لندن جمعیت گنجشک ها را در جزیره لوندی در کانال بریستول بررسی کردند.
جزیره لوندی به این دلیل انتخاب شد که میزبان جمعیت “گله” گنجشک است. این بدان معنی است که هیچ گنجشکی وارد جزیره نمی شود یا از آن خارج نمی شود. این جمعیت بسته به تیم تحقیقاتی این امکان را داد تا اطلاعات دقیق زیادی را در مورد آنها جمع آوری کند، از جمله سن، تکامل، باروری و روابط اجتماعی، که طی 25 سال ثبت شده است.
آنها با تکرار دقیق سن و روابط اجتماعی این پرندگان دریافتند که گنجشک های مسن تر، مانند افراد مسن، دوستان کمتری دارند. این ممکن است به این دلیل باشد که هیچ “انگیزه تکاملی” برای انجام این کار وجود ندارد، تیم تحقیقاتی دریافتند: همنشینی به پرندگان جوان کمک می کند تا زنده بمانند و با موفقیت بیشتری تولید مثل کنند، در حالی که این مورد برای پرندگان مسن تر نیست.
جولیا شرودر، محقق ارشد از دپارتمان علوم زیستی در امپریال کالج لندن، می‌گوید: «این مکانیسم تکاملی ممکن است در انسان‌ها نیز کار کند، و باعث می‌شود آنها کمتر دوستان جدید پیدا کنند و کمتر احساس تنهایی کنند.»
خانم شرودر افزود: “در نهایت، مطالعه رابطه فرآیند دوستی با پیری، چه در گنجشک ها یا انسان ها، ممکن است به ما نشان دهد که چگونه می توانیم به افراد مسن کمک کنیم تا دوستان جدیدی پیدا کنند و بار تنهایی را کاهش دهیم.”
این اثر اخیراً در یک شماره ویژه از معاملات فلسفی انجمن سلطنتی B در مورد درک سن و اجتماعی شدن با استفاده از جمعیت حیوانات در طبیعت منتشر شده است.