انواع گوجه فرنگی و کاربرد آن در پخت و پز

گوجه فرنگی به قدری در دسترس و در خانه های ما است که پرورش آن در طبیعت ممکن است دور از ذهن باشد. گوجه فرنگی قرن ها کشت و هیبریداسیون را پشت سر گذاشته و در این مدت تغییرات زیادی کرده است.

به گزارش آنلاین، امروزه بیش از 10000 نوع گوجه فرنگی وجود دارد. صدها سال پیش، مدت ها قبل از اینکه اروپایی ها پا به دنیای جدید بگذارند، گوجه فرنگی در کوه های آند در غرب آمریکای جنوبی به طور وحشی رشد کرد. مردم بومی آنها را پرورش دادند و در نهایت این گیاه را به شمال آمریکای مرکزی و مکزیک آوردند. هنگامی که اسپانیایی ها در اوایل قرن 16 وارد شدند، متوجه شدند که بومیان محصول غذایی به نام “توماتل” (به زبان محلی) را پرورش می دهند. بنابراین بذر گوجه فرنگی توسط اولین کاشفان از مکزیک به اسپانیا آورده شد. از آنجا، این گیاه در اواسط دهه 1500 به ایتالیا گسترش یافت و شروع به گنجاندن در غذاهای منطقه کرد. در سال های بعد، گیاهان گوجه فرنگی در سراسر اروپا رشد کردند، اما بیشتر به عنوان گیاهان زینتی مورد استفاده قرار گرفتند.

در همین حال گوجه فرنگی را با نام های زیادی از جمله سیب طلایی صدا می زدند. در فرانسه به آن pomme d’amour می گفتند. از آنجایی که بسیاری به اشتباه گوجه فرنگی را سمی می دانستند، به آن «سیب سمی» نیز می گفتند.

شواهد آشکاری مبنی بر سمی بودن گوجه فرنگی بر اساس یک فرض نادرست بود. اروپایی‌های طبقه بالای جامعه بعد از خوردن گوجه‌فرنگی می‌مردند، اما معلوم شد که مشکل از گوجه‌فرنگی‌ها نبود، بلکه ظروف غذاخوری حلبی بود. سطح اسید بالا در گوجه فرنگی سرب را از قلع زدود و آنهایی که به اندازه کافی ثروتمند از ظروف غذاخوری قلع استفاده می کردند پس از مصرف غذاهای حاوی گوجه فرنگی بر اثر مسمومیت با سرب جان خود را از دست دادند.

در اوایل دهه 1700، گوجه فرنگی با استعمارگران اروپایی به قاره آمریکا بازگشت. در آن زمان هنوز به عنوان یک گیاه زینتی در مستعمرات شمالی کشت می شد، اما به عنوان میوه در مناطق جنوبی استفاده می شد. امروزه گوجه‌فرنگی که در سرتاسر جهان کشت می‌شود ستاره غذاهای بین‌المللی است و در باغ‌های خانگی و مزارع تجاری کشت می‌شود. گوجه فرنگی در حال حاضر محبوب ترین سبزی خانگی در کشور است.

اما آیا واقعا گوجه فرنگی یک سبزی است؟

گوجه فرنگی اگرچه از نظر گیاه شناسی یک میوه است، اما به عنوان سبزی مورد استفاده قرار می گیرد و عموماً به عنوان سبزی در نظر گرفته می شود زیرا میزان قند آن بسیار کمتر از سایر میوه ها است. علاوه بر این، از نظر قانونی، گوجه فرنگی بر اساس قانون تعرفه 3 مارس 1883، در نتیجه پرونده ای که توسط دادگاه عالی ایالات متحده در سال 1893 تصمیم گرفته شد، سبزی محسوب می شود.

فواید گوجه فرنگی برای سلامتی

جای تعجب نیست که گوجه فرنگی نه تنها خوشمزه است، بلکه خوردن گوجه فرنگی فواید زیادی برای سلامتی دارد. در اینجا نگاهی دقیق‌تر به فواید آن‌ها و اینکه آیا گوجه‌فرنگی هنگام پختن می‌تواند سالم‌تر باشد، آورده شده است. گوجه فرنگی سرشار از ویتامین های A، C و E است. این سه گانه قدرتمند برای کمک به محافظت از پوست، استخوان ها و دندان ها، تقویت سیستم ایمنی بدن و حفظ سلامت روده با هم کار می کنند.

آنها همچنین به مبارزه با رادیکال های آزاد کمک می کنند. رادیکال های آزاد مواد شیمیایی هستند که به سلول های بدن حمله کرده و به آنها آسیب می رسانند. آنها می توانند به بسیاری از مشکلات سلامت مزمن مانند بیماری های قلبی عروقی و التهابی کمک کنند. گوجه فرنگی منبع عالی آنتی اکسیدان است که می تواند به مبارزه با رادیکال های آزاد کمک کند.

گوجه فرنگی همچنین ممکن است به مبارزه با سرطان کمک کند. گوجه فرنگی سرشار از یک ترکیب ضد سرطان به نام لیکوپن است. مطالعات نشان داده اند که رژیم غذایی غنی از لیکوپن با کاهش موارد سرطان پروستات، دومین عامل مرگ و میر در میان مردان در جهان غرب مرتبط است. لیکوپن همچنین ممکن است به کاهش خطر سرطان ریه و معده کمک کند. داده های تحقیقاتی نشان می دهد که لیکوپن ممکن است به پیشگیری از سرطان سینه کمک کند.

آنها حتی ممکن است ریکاوری پس از ورزش را بهبود بخشند. حتی تمرینات شما با خوردن گوجه فرنگی تقویت می شود. مطالعه دانشمندان یونانی نشان داد که بعد از ورزش شدید به ورزشکاران نوشیدنی های انرژی زا یا آب گوجه فرنگی داده می شد. کسانی که آب گوجه فرنگی نوشیده بودند علائم بهبودی سریعتر در کاهش التهاب را نشان دادند.

گوجه فرنگی پخته سالم تر است یا خام؟

از یک طرف، پخت و پز می تواند محتوای ویتامین C و فلاونوئید را کاهش دهد. از سوی دیگر، پختن گوجه فرنگی ممکن است حضور لیکوپن، ترکیب ضد سرطانی که در بالا ذکر شد را افزایش دهد. این به این دلیل است که وقتی گوجه فرنگی می‌پزید، گرما دیواره‌های سلولی ضخیم آن‌ها را می‌شکند و لیکوپن بیشتر در دسترس بدن قرار می‌گیرد. حالا بیایید گوجه فرنگی ها را بپزیم، درست است؟ مقدار زیادی گوجه فرنگی خام و پخته بخورید! مهم نیست.

استفاده از گوجه فرنگی در جهان

گوجه فرنگی در غذاهای ایتالیایی، اسپانیایی و فرانسوی ضروری است. در ایتالیا، آنها به ماده اصلی سالاد در دستور العمل های بی شماری از سس گوجه فرنگی تبدیل شده اند. در فرانسه از گوجه فرنگی به صورت تازه یا پخته شده در راتاتویی همراه با سبزیجات دیگر استفاده می شود.

در خاورمیانه از گوجه فرنگی به صورت تازه در سالاد و کباب استفاده می شود. این ماده ای است که طعم اصلی غذا را در بسیاری از خورش ها و آبگوشت ها می دهد. در هر کجای دنیا که باشید با گوجه فرنگی در میان غذاهایی که به انواع غذاها طعم می بخشد، مواجه خواهید شد.

انواع گوجه فرنگی

گوجه فرنگی یکی از متنوع ترین گیاهان است. در این مقاله به برخی از مهم ترین انواع آن می پردازیم.

آلیکانته

آلیکانته یک گوجه فرنگی قرمز با اندازه متوسط ​​است. ظاهر این گوجه فرنگی یکنواخت است و هیچ لکه سبزی ندارد.

آزویچکا

Azevichka یک گوجه فرنگی زرد است. ساختار چند سوراخ آن آن را از سایر انواع گوجه فرنگی متمایز می کند.

استیک گوشت گاو

استیک گوشت گاو با گوجه فرنگی یکی این یکی از بزرگترین گونه های گوجه فرنگی پرورشی است که وزن برخی از آنها 450 گرم یا بیشتر است. اکثر آنها صورتی یا قرمز با دانه های کوچک هستند. استیک بیفت به اندازه سایر گوجه فرنگی ها محبوب نیست، بنابراین به اندازه انواع دیگر از نظر تجاری کشت نمی شود.

گوجه فرنگی معطر تر

این نوع گوجه فرنگی بیش از 50 سال است که کشت می شود. این نوع گوجه فرنگی در گینس ثبت شده است.

کرم سیاه

همانطور که از نامش پیداست، این نوع گوجه فرنگی در منطقه کریمه روسیه کشت می شود. طعم آن شیرین و رنگ آن قرمز تیره یا بنفش است.

تاک براندی

گوجه فرنگی براندی به اندازه سیب زمینی است. این نوع گوجه فرنگی بسیار خوش طعم و کند رشد می کند، زیرا گوجه فرنگی های براندی 80 تا 100 روز طول می کشد تا رشد کنند.

کامپاری

کامپاری نوعی گوجه فرنگی است که به دلیل آبدار بودن، سطح قند بالا و اسیدیته کم شناخته شده است. کامپاری ها قرمز تیره و بزرگتر از گوجه فرنگی گیلاسی هستند، اما کوچکتر و گردتر از گوجه فرنگی آلویی هستند. این نوع گوجه فرنگی طعم شیرینی دارد.

گوجه گیلاسی (گوجه فرنگی وحشی مت)

این نوع گوجه فرنگی اغلب گوجه گیلاسی نامیده می شود. با این حال، نام اصلی او Matt’s Wild Tomato و Dr. این نوعی گوجه فرنگی است که توسط دوست مت لیبمن در هیدالگو، مکزیک رشد می کند. لیبمن این نوع گوجه فرنگی را پرورش داد و در نهایت آن را به نام خود منتشر کرد.

آلو

گوجه فرنگی آلو که به نام گوجه فرنگی فرآوری شده نیز شناخته می شود، بیضی یا استوانه ای شکل است و بیشتر برای فرآوری مناسب است. گاهی اوقات آشپزها برای استفاده در خارج از فصل گوجه فرنگی، گوجه فرنگی آلویی را ترجیح می دهند. گوجه‌فرنگی‌های کوچک آلوچه‌ای (به اندازه یک گوجه گیلاسی) به گوجه انگوری معروف هستند.

گوجه فرنگی روما

گوجه فرنگی روما به دلیل ظرافت و سختی در کنسرو سازی و تولید رب گوجه فرنگی کاربرد فراوانی دارد. گوجه فرنگی رم که معمولا در سوپرمارکت ها در برخی کشورها یافت می شود، به عنوان گوجه فرنگی ایتالیایی یا آلوئه ایتالیایی نیز شناخته می شود.

گوجه فرنگی روما در ایالات متحده، مکزیک، استرالیا و بریتانیا کشت می شود. گوجه‌فرنگی روما تخم‌مرغی یا گلابی شکل است و پس از رسیدن قرمز می‌شود. دانه های کمی دارند و برای کنسرو کردن و سس گوجه فرنگی مفید هستند. این گیاه در کمتر از سه ماه بالغ می شود و بوته آن تا 1 متر رشد می کند. وزن هر گوجه فرنگی معادل 60 گرم است.

گوجه گلابی زرد

گوجه فرنگی گلابی در رنگ های قرمز و زرد وجود دارد، اما نوع زرد آن رایج ترین است. آنها به طور کلی شیرین و گلابی شکل هستند اما کوچکتر از گلابی هستند.

گوجه سبز گورخری

این گوجه فرنگی نوعی گوجه فرنگی با نوارهای سبز تیره و زرد است که در زمان رسیدن قرمز می شود. طعم آن ترش تر از گوجه فرنگی معمولی است. این نوع گوجه فرنگی برای اولین بار در واشنگتن کشت شد و در سال 1983 معرفی شد.

گوجه فرنگی آلمانی جانسون

این نوع گوجه فرنگی با پوست صورتی مایل به قرمز اولین بار در ویرجینیای غربی کشت شد. نوعی گوجه فرنگی گوشتی است که برای کنسرو کردن نیز مناسب است.

گوجه فرنگی بزرگ سفید

گوجه سفید بزرگ یا گوجه سفید درست مانند نامش رنگی متفاوت با سایر گوجه ها دارد و قرمز نیست. این نوع گوجه فرنگی برای پرورش در حیاط خلوت مناسب است. رنگ آن سفید مایل به کرم است.

راتگرز

گوجه فرنگی راتگرز محبوب ترین نوع گوجه فرنگی در جهان قبل از عصر کشاورزی مکانیزه بود. رنگ آن قرمز، اندازه متوسط ​​و طعم شیرینی دارد. این گیاه تعداد زیادی گوجه فرنگی تولید می کند و می تواند از نظر تجاری ارزشمند باشد.

پرورش گوجه فرنگی در خانه

اگر امسال اولین سالی است که گوجه فرنگی پرورش می دهید، به خصوص اگر قصد دارید فقط چند نهال گوجه فرنگی پرورش دهید، توصیه می کنیم به جای کارهای اضافی مانند ایجاد فضا، با نهال شروع کنید و بر یادگیری نحوه نگهداری و مراقبت از آنها تمرکز کنید. بذرها را در داخل خانه شروع کنید، یاد بگیرید که چگونه بذرها را شروع کنید و از نهال های داخلی مراقبت کنید. چند روش برای پرورش گوجه فرنگی در خانه معرفی می کنیم.

کاشت گوجه فرنگی از بذر

پرورش گوجه فرنگی از بذر به کار، زمان و منابع بیشتری نیاز دارد، اما بسته به شرایط، حتی اگر اولین سال باغبانی شما باشد، ممکن است ارزش آن را داشته باشد. ممکن است بخواهید از دانه شروع کنید اگر:

برای شما مهم است که گونه های خاص یا غیر معمول گوجه فرنگی را پرورش دهید.

اطمینان حاصل کنید که در نهایت یک باغ بزرگ از دانه رشد می کنید.

تمایل شما به باغبانی پایدارتر و خودکفاتر است.

شما قبلاً چند سبزی یا گل آسان از دانه پرورش داده اید، مقداری ذخایر دارید و می خواهید بیشتر بسازید.

کاشت گوجه فرنگی برای مبتدیان

صبر کنید تا تمام خطر یخبندان از بین برود و دمای شبانه حداقل به 10 درجه سانتیگراد افزایش یابد، در حالت ایده آل بیش از 15 درجه سانتیگراد. اگر هوا سرد است مطمئن باشید محصولی برایتان باقی نمی ماند.

برای اطمینان از اینکه روزهای کافی در فصل رشد خود دارید، از روز کاشت تا اولین یخبندان مورد انتظار در پاییز را بشمارید. اگر فصل شما کوتاه است، انتخاب گونه هایی که به سرعت بالغ می شوند، در حدود 55 تا 60 روز، ممکن است بهترین گزینه باشد.

خرید و انتخاب نهال

مطمئن شوید که می دانید چه نوع گیاه گوجه فرنگی را می خواهید پرورش دهید.

هنگام انتخاب پیوند به موارد زیر توجه کنید:

ساقه ها کوتاه و چاق هستند، نازک یا پژمرده نیستند.

برگ های سبز تیره بدون لکه های زرد یا سیاه.

پیوند بدون گل (قبل از کاشت گل بریده شده).

یک سیستم ریشه سالم که شروع به چرخیدن در اطراف گلدان نکرده است.

کجا گوجه فرنگی بکاریم؟

گوجه فرنگی به خاک غنی و با زهکشی خوب در یک مکان آفتابی نیاز دارد. این یعنی حداقل 6 ساعت نور مستقیم خورشید در روز، در حالت ایده آل بیشتر. این امر به ویژه در آب و هوای سردتر شمالی که فصل رشد کوتاه است، اهمیت دارد.

گوجه فرنگی هوای گرم را دوست دارد، اما نه خیلی گرم. وقتی دما خیلی زیاد است معمولا گلها را می ریزد و میوه نمی دهد.

چگونه گوجه فرنگی را در زمین بکاریم؟

مطمئن شوید که نهال های شما به درستی سفت شده و بدون یخ زدگی هستند. در صورت لزوم، اگر شرایط مناسب نیست، یک یا دو هفته دیگر صبر کنید.

نهال های خود را در یک روز ابری یا در شب بکارید تا قبل از آفتاب بعد از ظهر فرصتی برای سازگاری داشته باشند.

سوراخ های گوجه فرنگی خود را آماده کنید. بر خلاف اکثر سبزیجات، گوجه فرنگی زمانی که عمیق کاشته شود خوب عمل می کند. حفره های عمیق حفر کنید و در صورت تمایل به هر سوراخ کود یا کود اضافه کنید. مواد افزودنی را در خاک پایین سوراخ ها مخلوط کنید تا ریشه ها مستقیماً روی کمپوست قرار نگیرند. اگر گوجه فرنگی های شما بسیار بلند و نازک هستند، می توانید آنها را به صورت افقی بکارید.

با استفاده از قیچی تیز و تمیز، برگ‌ها را از نیمه پایین تا دو سوم گیاه گوجه فرنگی جدا کنید. نهال را به یک سوراخ آماده به عمق درست زیر خوشه برگ باقی مانده منتقل کنید و سوراخ را با خاک پر کنید.

نهال های تازه کاشته شده را کاملا آبیاری کنید. آب را به سمت ریشه های گیاه گوجه فرنگی هدایت کنید تا برگ ها تا حد امکان خشک شوند.

نکات ضروری برای مراقبت از گیاه گوجه فرنگی

کلید موفقیت در رشد گوجه فرنگی نظارت، مراقبت و نگهداری منظم است. شما باید گوجه فرنگی های خود را به طور منظم آبیاری، کود دهی و هرس کنید.

گوجه فرنگی نیاز به تغذیه زیادی دارد. روش های مختلفی برای تغذیه آنها وجود دارد. بهترین راه این است که بارور کنید و به سیگنال هایی که از گیاهان خود دریافت می کنید پاسخ دهید. به عنوان مثال، زمانی که گوجه فرنگی نیاز به تغذیه دارد، برگ های آن به رنگ زرد مایل به سبز کم رنگ می شود و رشد آنها کند می شود.